1 H e teka ianei kei te karanga te whakaaro nui, e puaki ana ano te reo o te matauranga?
A sabedoria está clamando, o discernimento ergue a sua voz;
2 I runga i nga wahi tiketike tona turanga, i te ara i te tutakitanga o nga huarahi;
nos lugares altos, junto ao caminho, nos cruzamentos ela se coloca;
3 H amama ana ia i te taha o nga kuwaha, i te ngutu o te pa, i te tomokanga atu i nga tatau:
ao lado das portas, à entrada da cidade, portas adentro, ela clama em alta voz:
4 K i a koutou, e nga tangata, taku karanga; ki nga tama ano a te tangata toku reo.
“A vocês, homens, eu clamo; a todos levanto a minha voz.
5 E nga kuware, kia matau koutou ki te ngarahu tupato; e nga wairangi, kia mohio te ngakau.
Vocês, inexperientes, adquiram a prudência; e vocês, tolos, tenham bom senso.
6 W hakarongo mai, ka korerotia hoki e ahau nga mea pai rawa; ko ta oku ngutu e whakapuaki ai ko nga mea e rite ana.
Ouçam, pois tenho coisas importantes para dizer; os meus lábios falarão do que é certo.
7 H e pono hoki te korero a toku mangai; he mea whakarihariha ano te kino ki oku ngutu.
Minha boca fala a verdade, pois a maldade causa repulsa aos meus lábios.
8 K ei runga i te tika nga kupu katoa a toku mangai; kahore he whakapeka, he whanoke ranei, i roto.
Todas as minhas palavras são justas; nenhuma delas é distorcida ou perversa.
9 K o enei katoa he marama ki te tangata e matau ana, he tika ki te hunga i kitea ai te mohio.
Para os que têm discernimento, são todas claras, e retas para os que têm conhecimento.
10 M anakohia mai taku ako, kaua te hiriwa; ko te matauranga, nui atu i te koura pai rawa.
Prefiram a minha instrução à prata, e o conhecimento ao ouro puro,
11 P ai atu hoki te whakaaro nui i nga rupi; e kore hoki nga mea katoa e minaminatia nei e tau hei whakarite mona.
pois a sabedoria é mais preciosa do que rubis; nada do que vocês possam desejar compara-se a ela.
12 K ua meinga e ahau, e te whakaaro nui, ko te ngarahu pai hei nohoanga moku, e kitea ana e ahau te mohio me te ata whakaaro.
“Eu, a sabedoria, moro com a prudência, e tenho o conhecimento que vem do bom senso.
13 K o te wehi ki a Ihowa koia tena ko te kino ki te he: e kino ana ahau ki te whakapehapeha, ki te whakakake, ki te ara he, ki te mangai whanoke.
Temer o Senhor é odiar o mal; odeio o orgulho e a arrogância, o mau comportamento e o falar perverso.
14 K o te whakaaro tika, ko te whakaaro nui, naku; ko ahau te matauranga, kei ahau te kaha.
Meu é o conselho sensato; a mim pertencem o entendimento e o poder.
15 N aku nga kingi i kingi ai, naku nga rangatira i whakatakoto ai i te tika.
Por meu intermédio os reis governam, e as autoridades exercem a justiça;
16 N aku i whai rangatiratanga ai nga rangatira, nga tangata nunui, ara nga kaiwhakawa katoa o te whenua.
também por meu intermédio governam os nobres, todos os juízes da terra.
17 E arohaina ana e ahau te hunga e aroha ana ki ahau; ko te hunga hoki e ata rapu ana i ahau, e kite ratou i ahau.
Amo os que me amam, e quem me procura me encontra.
18 H e taonga, he kororia kei ahau; ae ra, he rawa mau tonu, he tika.
Comigo estão riquezas e honra, prosperidade e justiça duradouras.
19 P ai atu oku hua i te koura, ae ra, i te koura parakore; ko nga mea e puta ana i ahau, pai atu i te hiriwa kowhiri.
Meu fruto é melhor do que o ouro, do que o ouro puro; o que ofereço é superior à prata escolhida.
20 K ei nga ara o te tika ahau e haere ana, kei waenganui i nga huarahi o te whakawa:
Ando pelo caminho da retidão, pelas veredas da justiça,
21 K ia meinga ai e ahau te hunga e aroha ana ki ahau kia whiwhi ki te rawa, kia whakakiia ai e ahau a ratou takotoranga taonga.
concedendo riqueza aos que me amam e enchendo os seus tesouros.
22 I a Ihowa ahau, no te timatanga ra ano o ona ara, no mua atu i ana mahi o nehera.
“O Senhor me criou como o princípio de seu caminho, antes das suas obras mais antigas;
23 N onamata riro ahau i whakaritea ai, no te timatanga, no mua atu i te whenua.
fui formada desde a eternidade, desde o princípio, antes de existir a terra.
24 I te mea kahore ano nga rire, kua whanau ahau; i te mea kiano he puna whai wai.
Nasci quando ainda não havia abismos, quando não existiam fontes de águas;
25 N o mua atu i te whakaunga o nga maunga, no mua i nga pukepuke toku whanautanga:
antes de serem estabelecidos os montes e de existirem colinas eu nasci.
26 I te mea kahore ano i hanga noatia e ia te whenua, me nga parae, me te timatanga o te puehu o te ao.
Ele ainda não havia feito a terra, nem os campos, nem o pó com o qual formou o mundo.
27 I tana whakaturanga i nga rangi, i reira ano ahau: i tana whakaritenga i te awhi mo te mata o te rire;
Quando ele estabeleceu os céus, lá estava eu; quando traçou o horizonte sobre a superfície do abismo,
28 I tana whakapumautanga i nga rangi i runga; i te tototanga o nga puna o te rire;
quando colocou as nuvens em cima e estabeleceu as fontes do abismo,
29 I tana rohenga mai i te moana, kei takahia tana kupu e nga wai; i tana waitohutanga i nga turanga o te whenua;
quando determinou as fronteiras do mar para que as águas não violassem a sua ordem, quando marcou os limites dos alicerces da terra,
30 I reira ahau i tona taha, he tohunga ki nga mahi: he ahuarekatanga ahau nona i ia ra, i ia ra, e koa ana i nga wa katoa i tona aroaro;
eu estava ao seu lado, e era o seu arquiteto; dia a dia eu era o seu prazer e me alegrava continuamente com a sua presença.
31 E koa ana ki tana ao; a ko taku i ahuareka ai ko nga tama a te tangata.
Eu me alegrava com o mundo que ele criou, e a humanidade me dava alegria.
32 N o reira, e aku tamariki, whakarongo mai ki ahau: ka hari hoki te hunga e pupuri ana i oku ara.
“Ouçam-me agora, meus filhos: Como são felizes os que guardam os meus caminhos!
33 W hakarongo mai ki te ako, kia whai whakaaro ai koutou; kaua hoki e paopaongia.
Ouçam a minha instrução, e serão sábios. Não a desprezem.
34 K a hari te tangata e whakarongo ana ki ahau, e tatari ana i oku tatau i tenei ra, i tenei ra, e whanga ana i nga pou o oku kuwaha.
Como é feliz o homem que me ouve, vigiando diariamente à minha porta, esperando junto às portas da minha casa.
35 K o te tangata hoki e kite ana i ahau, e kite ana i te ora, ka whiwhi ano ia ki ta Ihowa manako mai.
Pois todo aquele que me encontra, encontra a vida e recebe o favor do Senhor.
36 K o te tangata ia e hara ana ki ahau, he mahi nanakia tana ki tona wairua ake; ko te hunga katoa e kino ana ki ahau, e aroha ana ki te mate.
Mas aquele que de mim se afasta, a si mesmo se agride; todos os que me odeiam amam a morte”.