1 W hakamoemititia a Ihowa; he pai hoki te himene ki to tatou Atua: ahuareka rawa, ataahua tonu te whakamoemiti.
Aleluia! Como é bom cantar louvores ao nosso Deus! Como é agradável e próprio louvá-lo!
2 K o Ihowa hei hanga i Hiruharama: mana hoki nga whati o Iharaira e kohikohi.
O Senhor edifica Jerusalém; ele reúne os exilados de Israel.
3 K o ia hei rongoa i te hunga ngakau maru: mana e takai o ratou wahi mamae.
Só ele cura os de coração quebrantado e cuida das suas feridas.
4 E taua ana e ia nga whetu, te maha: e huaina ana hoki e ia o ratou ingoa katoa.
Ele determina o número de estrelas e chama cada uma pelo nome.
5 H e nui to tatou Ariki, he nui hoki tona kaha: e kore e taea tona matauranga te whakaaro.
Grande é o nosso Soberano e tremendo é o seu poder; é impossível medir o seu entendimento.
6 K o Ihowa te kaitautoko mo te hunga mahaki: ka turakina e ia te hunga kino ki te whenua.
O Senhor sustém o oprimido, mas lança por terra o ímpio.
7 W aiata, whakawhetai ki a Ihowa: himene i runga i te hapa ki to tatou Atua:
Cantem ao Senhor com ações de graças; ao som da harpa façam música para o nosso Deus.
8 K o ia nei te kaiuwhi i te rangi ki nga kapua, te kaihanga i te ua mo te whenua: e whakatupu ana ia i te tarutaru ki runga ki nga maunga.
Ele cobre o céu de nuvens, concede chuvas à terra e faz crescer a relva nas colinas.
9 E homai ana e ia he kai ma te kirehe: ma nga pi raweni hoki ina tangi.
Ele dá alimento aos animais, e aos filhotes dos corvos quando gritam de fome.
10 E kore ia e ahuareka ki te kaha o te hoiho: e kore ia e manako ki nga waewae o te tangata.
Não é a força do cavalo que lhe dá satisfação, nem é a agilidade do homem que lhe agrada;
11 E manako ana a Ihowa ki te hunga e wehi ana i a ia, ki te hunga e tumanako ana ki tona aroha.
o Senhor se agrada dos que o temem, dos que colocam sua esperança no seu amor leal.
12 W hakamoemititia a Ihowa, e Hiruharama: whakamoemititia tou Atua, e Hiona.
Exalte o Senhor, ó Jerusalém! Louve o seu Deus, ó Sião,
13 N ana nei hoki i whakakaha nga tutaki o ou tatau: manaakitia ana e ia au tamariki i roto i a koe.
pois ele reforçou as trancas de suas portas e abençoou o seu povo, que lá habita.
14 N ana ano i mau ai te rongo i roto i ou rohe: nana koe i makona ai i te witi pai rawa.
É ele que mantém as suas fronteiras em segurança e que a supre do melhor do trigo.
15 E tukua ana e ia tana kupu ki te whenua: tere rawa te rere o tana kupu.
Ele envia sua ordem à terra, e sua palavra corre veloz.
16 E homai ana e ia te hukarere ano he huruhuru hipi: e whakatitaritaria ana te haupapa ano he pungarehu.
Faz cair a neve como lã, e espalha a geada como cinza.
17 M aka mai ana e ia tana hauhunga ano he maramara: ko wai e tu i mua i tana matao?
Faz cair o gelo como se fosse pedra. Quem pode suportar o seu frio?
18 E tukua ana e ia tana kupu, a whakarewaina ana aua mea: ka meinga tana hau kia pupuhi, rere ana nga wai.
Ele envia a sua palavra, e o gelo derrete; envia o seu sopro, e as águas tornam a correr.
19 E whakakitea ana e ia tana kupu ki a Hakopa; ana tikanga, me ana whakaritenga ki a Iharaira.
Ele revela a sua palavra a Jacó, os seus decretos e ordenanças a Israel.
20 K ahore i pera tana hanga ki tetahi iwi; kihai ano ana whakaritenga i mohiotia e ratou. whakamoemititia a Ihowa.
Ele não fez isso a nenhuma outra nação; todas as outras desconhecem as suas ordenanças. Aleluia!