1 Н е вика ли мъдростта? И разумът не надава ли гласа си?

A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

2 Т я стои по върха на високите места край пътя, на кръстопътя;

Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

3 п рогласява при портите, при входа на града, при входа на вратите:

bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

4 К ъм вас, хора, викам и гласът ми е към човешките синове.

"Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

5 В ие, глупави, разберете благоразумие; и вие, безумни, придобивайте разумно сърце.

Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

6 П ослушайте, защото ще говоря хубави неща и ще отворя устните си да произнеса правото.

Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

7 З ащото езикът ми ще изговори истина, а нечестието е мерзост за устните ми.

Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

8 В сичките думи на устата ми са справедливи, в тях няма нищо лъжливо или коварно.

Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

9 Т е всички са ясни за разумния човек и правилни за тези, които намират знание.

Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

10 П риемете поуката ми, а не сребро, и по-добре знание, отколкото избрано злато.

Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

11 З ащото мъдростта е по-добра от скъпоценни камъни и всичко желателно не се сравнява с нея.

sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

12 А з, мъдростта, обитавам с благоразумието и издирвам знание на умни мисли.

Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

13 С трах от Господа е да се мрази злото. Аз мразя гордост и високомерие, лош път и извратени уста.

Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

14 В мен е съветът и здравомислието; аз съм разум; в мен е силата.

Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

15 Ч рез мене царете царуват и началниците узаконяват правда.

Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

16 Ч рез мене князете началстват, също и големците, и всички земни съдии.

Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

17 А з обичам онези, които ме обичат, и онези, които ме търсят ревностно, ще ме намерят.

Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

18 Б огатството и славата са с мене. Да! Трайният имот и правдата.

Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

19 П лодовете ми са по-добри от злато, даже от най-чисто злато, и приходът от мен - от избрано сребро.

Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

20 Х одя по пътя на правдата, сред пътеките на правосъдието,

Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

21 з а да направя да наследят имот тези, които ме обичат, и за да напълня съкровищницата им.

për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

22 Г оспод ме имаше в начало на пътя Си, като първо от древните Си дела.

Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

23 О т вечността бях поставена, от начало, преди създаването на земята.

U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

24 Р одих се, когато не съществуваха бездните, когато нямаше извори, пълни с вода.

Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

25 П реди да се поставят планините, преди хълмовете - аз бях родена,

Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

26 д окато Господ още не беше направил земята, нито полетата, нито първите буци пръст на света.

kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

27 К огато приготвяше небето, аз бях там; когато разпростираше свод над лицето на бездната,

Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

28 к огато закрепваше облаците горе, когато усилваше изворите на бездната,

kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

29 к огато налагаше закона Си на морето, така че водите да не престъпват повелението Му, когато нареждаше основите на земята,

kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

30 т огава аз бях при Него като майсторски работник и всеки ден се наслаждавах, веселях се винаги пред Него.

unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

31 Р адвах се на обитаемата Му земя и насладата ми беше с човешки синове.

kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

32 И така, сега, послушайте ме, о, синове, защото блажени са онези, които пазят моите пътища.

Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

33 П ослушайте поуката, не я отхвърляйте и станете мъдри.

Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

34 Б лажен този човек, който ме слуша, като бди всеки ден при моите порти и чака при стълбовете на вратата ми.

Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

35 З ащото който ме намери, намира живот и придобива благоволение от Господа;

Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

36 а който ме пропуска, онеправдава своята душа; всички, които мразят мен, обичат смъртта.

Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen".