1 ( По слав. 73.) Асафово поучение. Боже, защо си ни отхвърлил завинаги? Защо се е разпалил гневът Ти против овцете на пасбището Ти?

O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

2 С помни си за събранието Си, което си придобил от древността, което си изкупил да бъде племето, което ще имаш за наследство; спомни си и за хълма Сион, в който си обитавал.

Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

3 О тправи стъпките Си горе, към постоянните запустявания, към цялото зло, което неприятелят е извършил в светилището.

Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

4 П ротивниците Ти реват сред мястото на събранието Ти; поставиха своите знамена за знамения.

Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

5 С танаха познати като хора, които вдигат брадва върху гъсти дървета;

Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

6 и сега всичките му ваяни изделия те събарят изведнъж с брадви и чукове.

Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

7 П редадоха на огън светилището Ти; оскверниха обиталището на името Ти, като го повалиха на земята.

I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

8 К азаха в сърцето си: Нека ги изтребим съвсем. Изгориха всички богослужебни домове по земята.

Kanë thënë në zemër të tyre: "T’i shkatërrojmë të gjithë"; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

9 З намения да се извършат за нас, не виждаме; няма вече пророк, нито има между нас някой да знае докога ще продължава това.

Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

10 Д окога, Боже, противникът ще укорява? Довека ли врагът ще хули името Ти?

Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

11 З ащо теглиш назад ръката Си? Да! Десницата Ти? Изтегли я от пазвата Си и ги погуби.

Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

12 А Бог е от древността мой Цар, Който извършва избавления сред земята.

Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

13 Т и си раздвоил морето със силата Си; Ти си смазал главите на морските чудовища.

Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

14 Т и си строшил главите на Левиатан, дал си го за ястие на народа, намиращ се в пустинята.

Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

15 Т и си разцепил скали, за да изтичат извори и потоци; пресушил си реки непресъхвали.

Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

16 Т вой е денят, Твоя е нощта; Ти си приготвил светлината и слънцето.

Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

17 Т и си поставил всички предели по земята; Ти си направил лятото и зимата.

Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

18 П омни това, че врагът е укорил Господа и че безумни хора са похулили Твоето име.

Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

19 Н е предавай на зверовете душата на гургулицата Си; не забравяй завинаги живота на Твоите немотни.

Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

20 З ачети завета Си, защото тъмните места на земята са пълни с жилища на насилие.

Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

21 У гнетеният да не се върне назад посрамен; сиромахът и бедният да хвалят името Ти.

Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

22 С тани, Боже, защити Своето дело; помни как всеки ден безумният Те укорява.

Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

23 Н е забравяй гласа на противниците Си; размирието на онези, които се повдигат против Тебе, постоянно се умножава.

Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.