1 С оломоновата песен на песните.

Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.

2 Н ека ме целуне с целувките на устата си, защото любовта ти е по-желана от виното.

Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.

3 Т воите масла са благоуханни; името ти е ароматно като разлято масло; затова те обичат девиците.

Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.

4 П ривлечи ме; ние ще тичаме след тебе. Царят ме въведе във вътрешните си стаи; ще се радваме и ще веселим за тебе, ще спомняме твоята любов повече от виното; с право те обичат! Призив към йерусалимските дъщери и към възлюбения

Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.

5 Ч ерна съм, но хубава, йерусалимски дъщери, като кидарските шатри, като Соломоновите завеси.

Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.

6 Н е ме гледайте, че съм почерняла, понеже слънцето ме е опърлило. Синовете на майка ми, като се разгневиха на мене, ме оставиха да пазя лозята; но своето лозе не опазих.

Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.

7 К ажи ми ти кого обича душата ми, къде пасеш стадото си, къде го успокояваш по пладне; че защо да съм като такава, която се скита край стадата на твоите другари? Разговор между обичащите се

Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?

8 А ко ти не знаеш, хубавице между жените, излез по дирите на стадата и паси яретата си при шатрите на овчарите.

Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.

9 У подобих те, любима моя, на конете от фараоновите колесници.

Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.

10 К расиви са твоите бузи с плетенки и шията ти - с огърлици.

Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.

11 Щ е ти направим златни плетеници със сребърни копчета.

Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.

12 Д окато царят седи на трапезата си, нардът ми издава благоуханието си.

Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.

13 В ъзлюбеният ми е за мене като китка от смирна, която лежи между гърдите ми.

Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.

14 В ъзлюбеният ми е за мене като кипрова китка в лозята на Енгади.

Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.

15 Е то, хубава си, любима моя, ето, хубава си; очите ти са като на гълъбите.

Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.

16 Е то, хубав си, любими мой, да! Приятен си; и постелката ни е зеленината.

Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.

17 Г редите на къщите ни са кедрови, дъските ни са кипарисови.

Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.