1 ( По слав. 10.) За първия певец. Давидов псалом. На Господа уповавам. Как казвате на душата ми: Бягай в гората като птица?

Unë gjej strehë te Zoti; si mund t’i thoni shpirtit tim: "Ik në malin tënd, si një zog i vogël"?

2 П онеже, ето, нечестивите опъват лък, приготвят стрелите си на тетивите, за да стрелят в тъмно по онези, които са с право сърце.

Sepse ja, të pabesët nderin harkun e tyre, rregullojnë shigjetat mbi kordhëz, për t’i gjuajtur në errësirë kundër atyre që kanë të drejtë nga zemra.

3 З ащото основите се разориха; а праведният какво е извършил?

Kur themelet janë shkatërruar, çfarë mund të bëjë i drejti?

4 Г оспод е в святия Си храм, Господ, Чийто престол е на небето; очите Му гледат, клепачите Му изпитват човешките синове.

Zoti është në tempullin e tij të shenjtë; Zoti ka fronin e tij në qiejtë; sytë e tij shohin, qepallat e tij vëzhgojnë bijtë e njerëzve,

5 Г оспод изпитва праведния; а душата Му мрази нечестивия и онзи, който обича насилие.

Zoti vë në provë të drejtin, por shpirti i tij urren të pabesin dhe atë që do dhunën.

6 Н ад нечестивите ще хвърли примки; огън, сяра и горещ вятър ще бъдат съдържанието на чашата им.

Ai do të bëjë që të bien mbi të pabesët leqe, zjarr, squfur dhe erëra zhuritëse; kjo do të jetë pjesa nga kupa e tyre.

7 З ащото праведният Бог обича правдата; праведният човек ще гледа лицето Му.

Sepse Zoti është i drejtë; ai e do drejtësinë; njerëzit e drejtë do të sodisin fytyrën e tij.