1 С ине мой, внимавай в мъдростта ми. Приклони ухото си към разума ми,

Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,

2 з а да опазиш разсъдливост и устните ти да пазят знание.

me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.

3 З ащото от устните на чуждата жена капе мед и устата ѝ са по-меки от дървено масло;

Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;

4 н о краят ѝ е горчив като пелин, остър като изострен от двете страни меч.

por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.

5 К раката ѝ слизат към смърт, стъпките ѝ стигат до ада,

Këmbët e saj zbresin drejt vdekjes, hapat e saj çojnë drejtpërdrejt në Sheol.

6 т ака че тя никога не намира пътя на живота; нейните пътеки са непостоянни и тя не знае накъде водят.

Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.

7 И така, синове, слушайте мен и не отстъпвайте от думите ми.

Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.

8 О тдалечи пътя си от нея и не се приближавай до вратата на къщата ѝ,

Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,

9 д а не би да дадеш жизнеността си на други и годините си - на безмилостните;

për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.

10 д а не би да се наситят чужди от имота ти и трудът ти да отиде в чужд дом,

Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,

11 а ти да охкаш в сетните си дни, когато плътта ти и тялото ти се изтощят,

dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,

12 и да казваш: Как можах да пренебрегна поуката и сърцето ми да презре изобличението,

dhe të thuash: "Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?

13 и аз да не послушам гласа на учителите си, нито да приклоня ухото си към наставниците си!

Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.

14 М алко остана да изпадна във всяко зло сред събранието и множеството.

U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit".

15 П ий вода от своя водоем и онази, която извира от твоя кладенец.

Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.

16 В ън ли да се изливат изворите ти и водните ти потоци - по улиците?

A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?

17 Н ека бъдат само на теб, а не и на чужди заедно с тебе.

Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.

18 Д а бъде благословен твоят извор. И се весели с жената на младостта си.

Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.

19 Т я да ти бъде като любима кошута и мила сърна: нейните гърди да те задоволяват по всяко време; и се възхищавай винаги на нейната любов.

Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.

20 П онеже, сине мой, защо ти е да се възхищаваш от чужда жена и да прегръщаш обятията на чуждата?

Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?

21 З ащото пътищата на човека са пред очите на Господа и Той внимателно измерва всичките му пътеки.

Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.

22 Н ечестивият ще бъде хванат от собствените си беззакония и с въжетата на своя грях ще бъде държан.

I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.

23 Т ой ще умре от своето нежелание да се поучи; и от голямото си безумие ще се заблуди.

Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.