1 А Йов отговори:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 Н аистина зная, че това е така, но как ще се оправдае човек пред Бога?

"Po, unë e di që është kështu, por si mund të jetë i drejtë njeriu përpara Perëndisë?

3 А ко поиска да се съди с Него, не може да Му отговори за едно от хиляда.

Në rast se dikush dëshiron të diskutojë me të, nuk mund t’i përgjigjet veçse një herë mbi një mijë.

4 М ъдро сърце и мощна сила има Бог: кой, като е упорствал против Него, е благоденствал?

Perëndia është i urtë nga zemra dhe i fuqishëm nga forca, kush, pra, u fortësua kundër tij dhe i shkoi mbarë?

5 Т ой премества планините и те не усещат, когато ги е преобърнал в гнева Си.

Ai vendos malet dhe ato nuk e dijnë që ai i përmbys në zemërimin e tij.

6 Т ой поклаща земята от мястото ѝ, така че стълбовете ѝ треперят.

Ai e tund dheun nga vendi i tij, dhe kollonat e tij dridhen.

7 Т ой заповядва на слънцето и то не изгрява; и слага под печат звездите.

Urdhëron diellin, dhe ai nuk lind, dhe vulos yjet.

8 Т ой сам простира небесата и стъпва на морските вълни.

I vetëm shpalos qiejt dhe ecën mbi valët e larta të detit.

9 Т ой създава съзвездията - Мечката, Орион и Плеядите, и скритите пространства на юг.

Ka bërë Arushën dhe Orionin, Plejadat dhe krahinat e jugut.

10 Т ой върши велики и неизследими дела и безбройни чудеса.

Ai bën gjëra të mëdha dhe që nuk mund të hetohen, po, mrekulli të panumërta.

11 Е то, минава край мен и не Го виждам; преминава и не Го забелязвам;

Ja, më kalon afër dhe nuk e shoh, kalon tutje dhe nuk e kuptoj.

12 а ко грабне плячка, кой ще Му забрани? Кой ще Му каже: Какво правиш?

Ja, ai kap gjahun dhe kush mund t’ia rimarrë? Kush mund t’i thotë: Çfarë po bën??".

13 А ко Бог не оттегли гнева Си, горделивите помощници се повалят под Него!

Perëndia nuk e tërheq zemërimin e tij; poshtë tij përkulen ndihmësit e Rahabit.

14 К олко по-малко бих могъл аз да Му отговоря и да избера думите си, за да разисквам с Него!

Si mund t’i përgjigjem, pra, dhe të zgjedh fjalët e mia për të diskutuar me të?

15 Н а Когото, и праведен ако бях, не можех да отговоря, а щях да помоля за милост от Съдията си.

Edhe sikur të kisha të drejtë, nuk do të kisha mundësi t’i përgjigjem, por do t’i kërkoja mëshirë gjyqtarit tim.

16 А ко извиках и ми отговореше, нямаше да повярвам, че е послушал гласа ми.

Në rast se unë e thërres dhe ai më përgjigjet, nuk mund të besoj akoma se e ka dëgjuar zërin tim,

17 З ащото ме смазва с вихрушка и умножава раните ми без причина.

ai, që më godet me furtunën, dhe i shumëzon plagët e mia pa shkak.

18 Н е ме оставя да си отдъхна, а ме насища с горчивини.

Nuk më lë të marr frymë, përkundrazi më mbush me hidhërime.

19 А ко е дума за силата на мощните, ето Ме! - би казал Той; и ако за съд, би казал: Кой ще Ми определи време да се съдя?

Edhe në qoftë se bëhet fjalë për forcën, ja, ai është i fuqishëm; por sa për gjykimin, kush do të më caktojë një ditë për t’u paraqitur?

20 Д аже ако бях праведен, биха ме осъдили собствените ми уста; ако бях непорочен, Той би ме показал опърничав.

Edhe sikur të isha i drejtë, vetë të folurit tim do të më dënonte; edhe sikur të isha i ndershëm, ai do të provonte se jam i çoroditur.

21 М акар да бях непорочен, не бих зачитал себе си, бих презрял живота си.

Jam i ndershëm, por nuk e çmoj fare veten time dhe e përçmoj jetën time.

22 В се едно е; затова казвам: Той погубва и непорочния, и нечестивия.

Éshtë e njëjta gjë, prandaj them: "Ai shkatërron njeriun e ndershëm dhe të keqin".

23 А ко бичът Му убива внезапно, Той се смее при изпитанията на невинните.

Në qoftë se një fatkeqësi mbjell papritur vdekjen, ai qesh me vuajtjen e të pafajmëve.

24 З емята е предадена в ръцете на нечестивите; Той покрива лицата на съдиите ѝ; ако не, тогава кой е, който прави това?

Toka u është dhënë në dorë të këqijve; ai u vesh sytë gjyqtarëve të saj; po të mos jetë ai, kush mund të ishte, pra?

25 А моите дни са по-бързи от бързоходец; бягат, без да видят добро;

Tani ditët e mia kalojnë më shpejt se një vrapues, ikin pa parë asnjë të mirë.

26 п реминаха като леки кораби, като орел, който се спуска върху лова.

Ikin shpejt si anijet prej xunkthi, si shqiponja që sulet mbi gjahun e vet.

27 А ко кажа: Ще забравя оплакването си, ще оставя жалеенето си и ще се утеша.

Në qoftë se them: "Dua ta harroj vajtimin, ta lë pamjen time të trishtuar dhe të tregohem i gëzuar,"

28 В ужас съм от всичките си скърби; зная, че Ти няма да ме имаш за невинен;

më hyn frika për të gjitha dhembjet e mia; e di mirë që ti nuk do të më konsiderosh të pafajshëm.

29 н ечестив ще се смятам; и така - защо да се трудя напразно?

Në qoftë se jam i dënuar tanimë, pse të lodhem më kot?

30 А ко се умия със снежна вода и очистя със сапун ръцете си,

Edhe sikur të lahesha me borë dhe të pastroja duart e mia me sodë,

31 Т и пак ще ме хвърлиш в тинята, така че и самите ми дрехи ще се гнусят от мене.

ti do të më hidhje në baltën e një grope, edhe vetë rrobat e mia do të më kishin lemeri.

32 З ащото Той не е човек, както съм аз, за да Му отговоря и да дойдем заедно на съд.

Në të vërtetë ai nuk është një njeri si unë, të cilit mund t’i përgjigjemi dhe të dalim në gjyq bashkë.

33 Н яма посредник помежду ни, който да сложи ръката си върху двама ни.

Nuk ka asnjë arbitër midis nesh, që të vërë dorën mbi ne të dy.

34 Н ека оттегли от мене тоягата Си и ужасът Му да не ме плаши.

Le të largojë nga unë shkopin e tij, tmerri i tij të mos më trembë.

35 Т огава ще говоря и няма да се боя от Него; защото в себе си не съм така уплашен.

Atëherë do të mund të flas pa pasur frikë prej tij, sepse nuk jam kështu me veten time.