1 С оломонова Пісня над піснями.
Kantiku i kantikëve që është i Salomonit.
2 Н ехай він цілує мене поцілунками уст своїх, бо ліпші кохання твої від вина!
Më puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
3 Н а запах оливи твої запашні, твоє ймення неначе олива розлита, тому діви кохають тебе!
Nga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
4 П отягни ти мене за собою, біжім! Цар впровадив мене у палати свої, ми радіти та тішитись будемо тобою, згадаємо кохання твої, від вина приємніші, поправді кохають тебе!
Tërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
5 Д очки єрусалимські, я чорна та гарна, немов ті намети кедарські, мов занавіси Соломонові!
Unë jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
6 Н е дивіться на те, що смуглявенька я, бож сонце мене опалило, сини неньки моєї на мене розгнівалися, настановили мене сторожити виноградники, та свого виноградника власного не встерегла я!...
Mos shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
7 С кажи ж мені ти, кого покохала душа моя: Де ти пасеш? Де даєш ти спочити у спеку отарі? Пощо біля стад твоїх друзів я буду, немов та причинна?
Thuamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
8 Я кщо ти не знаєш цього, вродливіша посеред жінок, то вийди собі за слідами отари, і випасуй при шатрах пастуших козлятка свої.
Në rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
9 Я тебе прирівняв до лошиці в возах фараонових, о моя ти подруженько!
Mikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
10 Г арні щічки твої поміж шнурами перел, а шийка твоя між разками намиста!
Faqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
11 Л анцюжки золоті ми поробимо тобі разом із срібними кульками!
Ne do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
12 Д оки цар при своєму столі, то мій нард видає свої пахощі.
Ndërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
13 М ій коханий для мене мов китиця мирри: спочиває між персами в мене!
Kënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
14 М ій коханий для мене мов кипрове гроно в ен-ґедських садах-виноградах!
Kënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
15 Я ка ти прекрасна, моя ти подруженько, яка ти хороша! Твої очі немов голубині!
Ti je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
16 Я кий ти прекрасний, о мій ти коханий, який ти приємний! а ложе нам зелень!
Sa i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
17 Б руси наших домів то кедрини, стелі в нас кипариси!
Trarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.