1 С оломонова Пісня над піснями.

Kanu waa gabaygii gabayada ee Sulaymaan. Gacalisada Hadlaysaa

2 Н ехай він цілує мене поцілунками уст своїх, бо ліпші кохання твої від вина!

Isagu ha igu dhunkado dhunkashooyinka afkiisa; Waayo, jacaylkaagu xataa khamri wuu ka sii macaan yahay.

3 Н а запах оливи твої запашні, твоє ймення неначе олива розлита, тому діви кохають тебе!

Saliiddaadu caraf wanaagsan bay leedahay, Oo magacaaguna waa sida saliidcadar la shubay, Oo sidaas daraaddeed baa habluhu kuu jecel yihiin.

4 П отягни ти мене за собою, біжім! Цар впровадив мене у палати свої, ми радіти та тішитись будемо тобою, згадаємо кохання твої, від вина приємніші, поправді кохають тебе!

I soo jiido, waannu kaa daba ordaynaaye. Boqorkii wuxuu i soo geliyey qolladihiisii. Saaxiibadaha Hadlayaa Annagu waannu kugu farxi doonnaa, oo waannu kugu rayrayn doonnaa, Oo jacaylkaagana waxaannu u sii xusuusan doonnaa in khamri ka sii badan. Gacalisada Hadlaysaa Si qumman ayay kuu jecel yihiin.

5 Д очки єрусалимські, я чорна та гарна, немов ті намети кедарські, мов занавіси Соломонові!

Gabdhaha reer Yeruusaalemow, Anigu waan madoobahay, laakiinse waan u qurxoonahay Sida teendhooyinkii reer Qedaar Iyo sida daahyadii Sulaymaan.

6 Н е дивіться на те, що смуглявенька я, бож сонце мене опалило, сини неньки моєї на мене розгнівалися, настановили мене сторожити виноградники, та свого виноградника власного не встерегла я!...

Ha ii soo dhuganina madowgayga qorraxdu i gubtay aawadiis. Wiilashii hooyaday ayaa ii cadhooday, Oo waxay iga dhigeen ilaaliyihii beeraha canabka ah, Laakiinse beertayda canabka ah ma aan dhawrayn.

7 С кажи ж мені ти, кого покохала душа моя: Де ти пасеш? Де даєш ти спочити у спеку отарі? Пощо біля стад твоїх друзів я буду, немов та причинна?

Kan naftaydu jeceshahayow, ii sheeg Meesha aad adhigaaga daajisid, iyo meesha aad hadhkii hadhisid; Waayo, bal maxaan u ahaanayaa Sida mid ag wareegta adhyaha saaxiibbadaa? Saxiibadaha Hadlayaa

8 Я кщо ти не знаєш цього, вродливіша посеред жінок, то вийди собі за слідами отари, і випасуй при шатрах пастуших козлятка свої.

Taada naagaha ugu qurux badanay, haddaadan aqoon, Waxaad daba gashaa adhiga raadkiisa, Oo waxaad waxarahaaga ag daajisaa teendhooyinka adhijirrada. Gacaliyaha Hadlayaa

9 Я тебе прирівняв до лошиці в возах фараонових, о моя ти подруженько!

Taan jeclahayay, waxaan kugu masaalay Faras ka mid ah fardihii gaadhifardoodyadii Fircoon.

10 Г арні щічки твої поміж шнурами перел, а шийка твоя між разками намиста!

Dhabannadaadu waxay la qurxoon yihiin timo tidcan, Oo qoortaaduna laasimmo jowharad ah.

11 Л анцюжки золоті ми поробимо тобі разом із срібними кульками!

Waxaannu kuu samaynaynaa silsilado dahab ah Oo lacag laga taagay. Gacalisada Hadlaysaa

12 Д оки цар при своєму столі, то мій нард видає свої пахощі.

Inta boqorku miiskiisii fadhiyey, Ayaa cadarkaygii naaradiinka ahaa caraftiisu soo baxday.

13 М ій коханий для мене мов китиця мирри: спочиває між персами в мене!

Gacaliyahaygu wuxuu ii yahay sida guntin malmal ah Oo habeenkii oo dhan naasahayga ku dhex jirta.

14 М ій коханий для мене мов кипрове гроно в ен-ґедських садах-виноградах!

Gacaliyahaygu wuxuu ii yahay sida xidhmo ubax xinne ah Oo beeraha canabka ah ee Ceyn Gedii ku yaal. Gacaliyaha Hadlayaa

15 Я ка ти прекрасна, моя ти подруженько, яка ти хороша! Твої очі немов голубині!

Taan jeclahayay, bal eeg, adigu waad qurxoon tahay, bal eeg, waad qurxoon tahay, Oo waxaad leedahay indhaha qoolleyda oo kale. Gacalisada Hadlaysaa

16 Я кий ти прекрасний, о мій ти коханий, який ти приємний! а ложе нам зелень!

Gacaliyahaygow, bal eeg, adba waad qurxoon tahay, waanad wacan tahay, Oo weliba sariirteennuna waa cagaar. Gacaliyaha Hadlayaa

17 Б руси наших домів то кедрини, стелі в нас кипариси!

Alwaaxda gurigeennu waa qoryo kedar ah, Oo saqafkeennuna waa qoryo beroosh ah.