1 Я той муж, який бачив біду від жезла Його гніву,
Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.
2 В ін провадив мене й допровадив до темряви, а не до світла...
Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.
3 Л иш на мене все знову обертає руку Свою цілий день...
Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.
4 В ін виснажив тіло моє й мою шкіру, мої кості сторощив,
Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.
5 о бгородив Він мене, і мене оточив гіркотою та мукою,
Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.
6 у темноті мене посадив, мов померлих давно...
Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.
7 О бгородив Він мене і не вийду, тяжкими вчинив Він кайдани мої...
Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.
8 І коли я кричу й голошу, затикає Він вуха Свої на молитву мою...
Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.
9 К амінням обтесаним обгородив Він дороги мої, повикривлював стежки мої...
Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.
10 В ін для мене ведмедем чатуючим став, немов лев той у сховищі!
Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.
11 П оплутав дороги мої та розшарпав мене, учинив Він мене опустошеним!
Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.
12 Н атягнув Свого лука й поставив мене, наче ціль для стріли,
Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.
13 п устив стріли до нирок моїх з Свого сагайдака...
Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.
14 Д ля всього народу свого я став посміховиськом, глумливою піснею їхньою цілий день...
Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.
15 Н аситив мене гіркотою, мене напоїв полином...
Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.
16 І стер мені зуби жорствою, до попелу кинув мене,
Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.
17 і душа моя спокій згубила, забув я добро...
Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.
18 І сказав я: Загублена сила моя, та моє сподівання на Господа...
Kam thënë: "Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti".
19 З гадай про біду мою й муку мою, про полин та отруту,
Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.
20 д уша моя згадує безперестанку про це, і гнеться в мені...
Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.
21 О це я нагадую серцеві своєму, тому то я маю надію:
Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.
22 Ц е милість Господня, що ми не погинули, бо не покінчилось Його милосердя,
Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.
23 н ове воно кожного ранку, велика бо вірність Твоя!
Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.
24 Г осподь це мій уділ, говорить душа моя, тому я надію на Нього складаю!
"Zoti është pjesa ime," thotë shpirti im, "prandaj do të kem shpresë tek ai.
25 Г осподь добрий для тих, хто надію на Нього кладе, для душі, що шукає Його!
Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.
26 Д обре, коли людина в мовчанні надію кладе на спасіння Господнє.
Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.
27 Д обре для мужа, як носить ярмо в своїй молодості,
Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.
28 н ехай він самітно сидить і мовчить, як поклав Він на нього його;
Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.
29 х ай закриє він порохом уста свої, може є ще надія;
Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.
30 х ай щоку тому підставляє, хто його б'є, своєю ганьбою насичується...
Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.
31 Б о Господь не навіки ж покине!
Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;
32 Б о хоч Він і засмутить кого, проте змилується за Своєю великою милістю,
por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,
33 б о не мучить Він з серця Свого, і не засмучує людських синів.
sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.
34 Щ об топтати під своїми ногами всіх в'язнів землі,
Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,
35 щ об перед обличчям Всевишнього право людини зігнути,
kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,
36 щ об гнобити людину у справі судовій його, оцього не має на оці Господь!
kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?
37 Х то то скаже і станеться це, як Господь того не наказав?
Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?
38 Х іба не виходить усе з уст Всевишнього, зле та добре?
E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?
39 Ч ого ж нарікає людина жива? Нехай скаржиться кожен на гріх свій.
Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?
40 П ошукаймо доріг своїх та дослідімо, і вернімось до Господа!
Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.
41 п ідіймімо своє серце та руки до Бога на небі!
Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.
42 С проневірились ми й неслухняними стали, тому не пробачив Ти нам,
Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.
43 з акрився Ти гнівом і гнав нас, убивав, не помилував,
Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.
44 з акрив Себе хмарою, щоб до Тебе молитва моя не дійшла...
Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.
45 С міттям та огидою нас Ти вчинив між народами,
Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.
46 н аші всі вороги пороззявляли на нас свого рота,
Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.
47 с трах та яма на нас поприходили, руїна й погибіль...
Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.
48 М оє око спливає потоками водними через нещастя дочки мого люду...
Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.
49 В иливається око моє безупинно, нема бо перерви,
Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,
50 а ж поки не зглянеться та не побачить Господь із небес,
deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.
51 м оє око вчиняє журбу для моєї душі через дочок усіх мого міста...
Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.
52 Л овлячи, ловлять мене, немов птаха, мої вороги безпричинно,
Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.
53 ж иття моє в яму замкнули вони, і каміннями кинули в мене...
Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.
54 П ливуть мені води на голову, я говорю: Вже погублений я!...
Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: "Ka marrë fund për mua".
55 К ликав я, Господи, Ймення Твоє із найглибшої ями,
Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.
56 Т и чуєш мій голос, не заховуй же вуха Свого від зойку мого, від благання мого!
Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.
57 Т и близький того дня, коли кличу Тебе, Ти говориш: Не бійся!
Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: "Mos ki frikë!"
58 З а душу мою Ти змагався, о Господи, життя моє викупив Ти.
O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.
59 Т и бачиш, о Господи, кривду мою, розсуди ж Ти мій суд!
O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!
60 У сю їхню помсту Ти бачиш, всі задуми їхні на мене,
Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.
61 Т и чуєш, о Господи, їхні наруги, всі задуми їхні на мене,
Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,
62 м ову повстанців на мене та їхнє буркотіння на мене ввесь день...
fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.
63 П обач їхнє сидіння та їхнє вставання, як завжди глумлива їхня пісня!
Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.
64 З аплати їм, о Господи, згідно з чином їхніх рук!
Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.
65 П одай їм темноту на серце, прокляття Твоє нехай буде на них!
Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.
66 С воїм гнівом жени їх, і вигуби їх з-під Господніх небес!
Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.