1 А я постановив у собі те, щоб до вас не прийти знов у смутку.

Por unë kisha vendosur në veten time të mos vij përsëri te ju me hidhërim.

2 Б о коли я засмучую вас, то хто той, хто потішить мене, як не той, кого я засмутив?

Sepse, në qoftë se unë ju hidhëroj, kush do të më gëzojë mua, në mos ai vetë që u hidhërua prej meje?

3 І це саме писав я до вас, щоб, прийшовши, я смутку не мав би від тих, що від них мені тішитися належало, про всіх вас бувши певний, що радість моя то радість усіх вас!

Dhe ju shkrova në këtë mënyrë që, kur të vij, të mos kem trishtim nga ata që duhet të më gëzonin, duke pasur besim në ju të gjithë, se gëzimi im është i të gjithë juve.

4 Б о з великого горя та з туги сердечної я написав вам з рясними слізьми не на те, щоб були ви засмучені, але щоб пізнали любов, що в мене її пребагато до вас!

Ju shkrova, në fakt, me shumë lot dhe me pikëllim të madh dhe ankth në zemër, jo që të hidhëroheni, por që të njihni dashurinë shumë të madhe që kam për ju.

5 А як хто засмутив, не мене засмутив, а почасти щоб не пригнітити і всіх вас.

Edhe në qoftë se dikush ka shkaktuar trishtim, s’më ka hidhëruar vetëm mua, por deri diku, pa e tepruar, ju të gjithë.

6 Д осить такому карання того, що від багатьох,

Mjaft është për atë njeri ndëshkimi që iu bë nga shumica,

7 ч ерез те навпаки, краще простити й потішити, щоб смуток великий його не пожер.

por tani, përkundrazi, ju duhet më tepër ta falni atë dhe ta ngushlloni, që ai njeri të mos gëlltitet nga trishtimi i tepërt.

8 Ч ерез те вас благаю: зміцніть до нього любов!

Prandaj ju lutem t’i shfaqni dashuri,

9 Б о на це я й писав, щоб пізнати ваш досвід, чи в усім ви слухняні.

sepse ju shkrova edhe për këtë, që të njoh provën tuaj, nëse jeni të dëgjueshëm në çdo gjë.

10 А кому ви прощаєте що, тому й я; бо й я, як простив що кому, то кому я простив, зробив те через вас від Особи Христа,

Por atij që ju do t’i falni diçka, e fal edhe unë, sepse edhe unë, nëse kam falur gjë, kujtdo që t’ia kem falur, e bëra për ju përpara Krishtit,

11 щ об нас сатана не перехитрував, відомі бо нам його задуми!

që të mos na mposhtë Satanai, sepse ne i dimë qëllimet e tij.

12 А коли я прийшов до Троади звіщати Христову Євангелію, і були двері для мене відчинені в Господі,

Dhe, kur arrita në Troas për ungjillin e Krishtit edhe m’u hap një derë në Zotin,

13 н е мав я спокою для духа свого, бо я не знайшов був свого брата Тита; але, попрощавшися з ними, я пішов в Македонію.

nuk gjeta prehje në frymën time, sepse nuk gjeta aty Titin, vëllanë tim; prandaj, si u përshëndeta me ta, shkova në Maqedoni.

14 А Богові подяка, що Він постійно чинить нас переможцями в Христі, і запашність знання про Себе через нас виявляє на всякому місці!

Por, falem nderit Perëndisë, që na bën të ngadhnjejmë gjithnjë në Krishtin dhe shfaq kudo nëpërmjet nesh erën e këndshme të njohurisë së vet.

15 М и бо для Бога Христова запашність серед тих, хто спасається, і тих, які гинуть,

Sepse ne jemi për Perëndinë era e këndshme e Krishtit ndër ata që shpëtohen dhe ndër ata që humbasin;

16 д ля одних бо смертельна запашність на смерть, а для других запашність життєва в життя. І хто здатен на це?

për këta një erë vdekjeje në vdekje, po për ata erë jete në jetë. Dhe kush është i zoti për këto?

17 Б о ми не такі, як багато-хто, що Боже Слово фальшують, але ми провіщаємо, як із щирости, як від Бога, перед Богом, у Христі!

Ne në fakt nuk falsifikojmë fjalën e Perëndisë, si shumë të tjerë, por flasim me sinqeritet si nga ana e Perëndisë, përpara Perëndisë në Krishtin.