1 Y o soy aquel que ha visto la aflicción bajo el látigo de su enojo.

Unë jam njeriu që pa hidhërimin nën thuprën e tërbimit të tij.

2 M e ha llevado por un sendero no de luz sino de tinieblas.

Ai më ka udhëhequr dhe më ka bërë të eci nëpër terr dhe jo në dritë.

3 A todas horas vuelve y revuelve su mano contra mí.

Po, kundër meje ai ka kthyer disa herë dorën e tij tërë ditën.

4 H a hecho envejecer mi carne y mi piel; me ha despedazado los huesos.

Ai ka konsumuar mishin tim dhe lëkurën time, ka coptuar kockat e mia.

5 H a levantado en torno mío un muro de amargura y de trabajo.

Ka ndërtuar fortesa kundër meje, më ka rrethuar me hidhërim dhe me ankth.

6 M e ha dejado en las tinieblas, como a los que murieron hace tiempo.

Ka bërë që unë të banoj në vende plot errësirë, ashtu si të vdekurit prej shumë kohe.

7 P or todos lados me asedia y no puedo escapar; ¡muy pesadas son mis cadenas!

Më ka ndërtuar një mur rreth e qark, me qëllim që unë të mos dal; e ka bërë të rëndë zinxhirin tim.

8 G rito pidiéndole ayuda, pero él no atiende mi oración.

Edhe kur bërtas dhe kërkoj ndihmë me zë të lartë, ai nuk pranon të dëgjojë lutjen time.

9 H a cercado con piedras mis caminos; me ha cerrado el paso.

Ai i ka mbyllur rrugët e mia me gurë të prerë, i ka bërë shtigjet e mia plot me prita.

10 C omo un oso en acecho, como león agazapado,

Ai ka qenë për mua si një ari në pritë, si një luan në vende të fshehta.

11 m e desgarró por completo y me obligó a cambiar de rumbo.

Ka devijuar rrugët e mia, më ka coptuar dhe më ka dëshpëruar.

12 T ensó su arco y me puso como blanco de sus flechas.

Ka nderur harkun e tij dhe më ka bërë objekt të shigjetave të tij.

13 M e clavó en las entrañas las saetas de su aljaba.

Ka bërë të depërtojnë në zemrën time shigjetat e kukurës së tij.

14 T odo el tiempo soy para mi pueblo motivo de burla.

Jam bërë tallja e tërë popullit tim, kënga e tij e tërë ditës.

15 ¡ Me ha llenado de amargura! ¡Me ha embriagado de ajenjo!

Më ka ngopur me hidhërim, më ka bërë të pij pelin.

16 M e ha roto los dientes, me ha cubierto de ceniza;

Më ka coptuar dhëmbët me zall, më ka mbuluar me hi.

17 Y a no sé lo que es tener paz ni lo que es disfrutar del bien,

Ke larguar shpirtin tim nga paqja, kam harruar mirëqënien.

18 y concluyo: «Fuerzas ya no tengo, ni esperanza en el Señor.»

Kam thënë: "Éshtë zhdukur besimi im dhe shpresa ime tek Zoti".

19 T an amargo como la hiel es pensar en mi aflicción y mi tristeza,

Kujtohu për pikëllimin dhe për endjen time, për pelinin dhe hidhërimin.

20 y lo traigo a la memoria porque mi alma está del todo abatida;

Shpirti im kujtohet gjithnjë për këtë dhe është i rrëzuar brenda meje.

21 p ero en mi corazón recapacito, y eso me devuelve la esperanza.

Këtë dua ta sjell në mëndje dhe prandaj dua të shpresoj.

22 P or la misericordia del Señor no hemos sido consumidos; ¡nunca su misericordia se ha agotado!

Éshtë një hir i Zotit që nuk jemi shkatërruar plotësisht, sepse mëshirat e tij nuk janë mbaruar plotësisht.

23 ¡ Grande es su fidelidad, y cada mañana se renueva!

Përtëriten çdo mëngjes; e madhe është besnikeria jote.

24 P or eso digo con toda el alma: «¡El Señor es mi herencia, y en él confío!»

"Zoti është pjesa ime," thotë shpirti im, "prandaj do të kem shpresë tek ai.

25 E s bueno el Señor con quienes le buscan, con quienes en él esperan.

Zoti është i mirë me ata që kanë shpresë tek ai, me shpirtin që e kërkon.

26 E s bueno esperar en silencio que el Señor venga a salvarnos.

Gjë e mirë është të presësh në heshtje shpëtimin e Zotit.

27 E s bueno que llevemos el yugo desde nuestra juventud.

Gjë e mirë është për njeriun të mbajë zgjedhën në rininë e tij.

28 D ios nos lo ha impuesto. Así que callemos y confiemos.

Le të ulet i vetmuar dhe të qëndrojë në heshtje kur Perëndia ia imponon.

29 H undamos la cara en el polvo. Tal vez aún haya esperanza.

Le ta vërë gojën e tij në pluhur, ndofta ka ende shpresë.

30 D emos la otra mejilla a quien nos hiera. ¡Cubrámonos de afrentas!

Le ti japë faqen atij që e godet, të ngopet me fyerje.

31 E l Señor no nos abandonará para siempre;

Sepse Zoti nuk hedh poshtë për gjithnjë;

32 n os aflige, pero en su gran bondad también nos compadece.

por, në rast se të hidhëron, do ti vijë keq sipas shumicës së zemërmirësive të tij,

33 N o es la voluntad del Señor afligirnos ni entristecernos.

sepse nuk e bën me kënaqësi poshtërimin dhe hidhërimin e bijve të njerëzve.

34 H ay quienes oprimen a todos los encarcelados de la tierra,

Kur dikush shtyp nën këmbët e tij tërë robërit e dheut,

35 y tuercen los derechos humanos en presencia del Altísimo,

kur dikush shtrëmbëron të drejtën e një njeriu në prani të Më të Lartit,

36 y aun trastornan las causas que defienden. Pero el Señor no lo aprueba.

kur dikujt i bëhet një padrejtësi në çështjen e tij, a nuk e shikon Zoti?

37 ¿ Quién puede decir que algo sucede sin que el Señor lo ordene?

Vallë kush thotë diçka që më pas realizohet, në rast se Zoti nuk e ka urdhëruar?

38 ¿ Acaso lo malo y lo bueno no proviene de la boca del Altísimo?

E keqja dhe e mira a nuk vijnë vallë nga goja e Më të Lartit?

39 ¿ Cómo podemos quejarnos, si sufrimos por nuestros pecados?

Pse vallë ankohet një njeri i gjallë, një njeri për ndëshkimin e mëkateve të tij?

40 E xaminemos nuestra conducta; busquemos al Señor y volvámonos a él.

Le të shqyrtojmë rrugët tona, t’i hetojmë dhe të kthehemi tek Zoti.

41 E levemos al Dios de los cielos nuestras manos y nuestros corazones.

Le të ngremë lart zemrat tona dhe duart tona në drejtim të Perëndisë të qiejve.

42 H emos sido rebeldes y desleales, y tú no nos perdonaste.

Ne kemi kryer mëkate, kemi qënë rebelë dhe ti nuk na ke falur.

43 L leno de ira, no nos perdonaste; ¡nos perseguiste y nos mataste!

Je mbështjellë në zëmërimin tënd dhe na ke ndjekur, na ke vrarë pa mëshirë.

44 T e envolviste en una nube para no escuchar nuestros ruegos.

Ti je mbështjellë në një re, në mënyrë që asnjë lutje të mos kalonte dot.

45 E ntre los paganos hiciste de nosotros motivo de vergüenza y de rechazo.

Na ke bërë plehra dhe mbeturina në mes të popujve.

46 T odos nuestros enemigos nos tuercen la boca;

Tërë armiqtë tanë kanë hapur gojën kundër nesh.

47 s on para nosotros una trampa, ¡son motivo de temor, destrucción y quebranto!

Na ka rënë mbi trup tmerri, laku, dëshpërimi i thellë dhe shkatërrimi.

48 ¡ Los ojos se me llenan de llanto al ver el desastre de mi ciudad amada!

Rrëke uji rrjedhin nga sytë e mi për shkatërrimin e bijës së popullit tim.

49 M is ojos no dejan de llorar, pues ya no hay remedio,

Syri im derdh lot pa pushim, pa ndërprerje,

50 a menos que desde los cielos el Señor se digne mirarnos.

deri sa Zoti të mos vështrojë nga qielli dhe të mos shikojë.

51 M e llena de tristeza ver el sufrimiento de las mujeres de mi ciudad.

Syri im i sjell dhembje shpirtit tim për të gjitha bijat e qytetit tim.

52 M is enemigos me acosaron sin motivo, como si persiguieran a un ave;

Ata që më urrejnë pa shkak më kanë gjuajtur si të isha zog.

53 m e ataron y me arrojaron en un pozo, y sobre mí pusieron una piedra;

Kanë shkatërruar jetën time në gropë, më kanë hedhur gurë.

54 l as aguas me llegaron hasta el cuello, y llegué a darme por muerto.

Ujrat rrjedhin mbi kokën time, unë thoja: "Ka marrë fund për mua".

55 D esde el fondo de la cárcel invoqué, Señor, tu nombre,

Përmenda emrin tënd, o Zot, nga thellësia e gropës.

56 y tú oíste mi voz; no cerraste tus oídos al clamor de mis suspiros;

Ti e dëgjove zërin tim; mos ia fshih veshin tënd psherëtimës sime, thirrjes time për ndihmë.

57 e l día que te invoqué, viniste a mí y me dijiste: «No tengas miedo.»

Kur të kam thirrur ti je afruar; ke thënë: "Mos ki frikë!"

58 T ú, Señor, me defendiste; me salvaste la vida.

O Zot ti ke mbrojtur çështjen e shpirtit tim, ti ke çliruar jetën time.

59 T ú, Señor, viste mi agravio y viniste en mi defensa;

O Zot, ti ke parë dëmin që kam pësuar, prandaj mbro çështjen time!

60 t e diste cuenta de que ellos sólo pensaban en vengarse de mí.

Ti ke parë tërë frymën e tyre të hakmarrjes, intrigat e tyre kundër meje.

61 T ú, Señor, sabes cómo me ofenden, cómo hacen planes contra mí;

Ti ke dëgjuar fyerjet e tyre, o Zot, tërë intrigat e tyre kundër meje,

62 s abes que mis enemigos a todas horas piensan hacerme daño;

fjalimet e tyre që ngrihen kundër meje, atë që mendojnë kundër meje tërë ditën.

63 ¡ en todo lo que hacen soy el tema de sus burlas!

Vër re kur ulen dhe kur ngrihen, unë jam kënga e tyre.

64 ¡ Dales, Señor, el pago que merecen sus acciones!

Shpërbleji, o Zot, sipas veprës së duarve të tyre.

65 ¡ Déjalos en manos de su obstinación! ¡Que tu maldición caiga sobre ellos!

Bëji zemërgur, mallkimi yt qoftë mbi ta.

66 E n tu furor, Señor, ¡persíguelos! ¡Haz que desaparezcan de este mundo!

Ndiqi në zemërimin tënd dhe shkatërroi poshtë qiejve të Zotit.