Lamentaciones 3 ~ Baroorashadii Yeremyaah 3

picture

1 Y o soy aquel que ha visto la aflicción bajo el látigo de su enojo.

Anigu waxaan ahay ninkii arkay dhibaatadii ay ushii cadhadiisu keentay.

2 M e ha llevado por un sendero no de luz sino de tinieblas.

Wuu i hoggaamiyey oo igu dhex socodsiiyey gudcur aan iftiin lahayn.

3 A todas horas vuelve y revuelve su mano contra mí.

Sida xaqiiqada ah maalintii oo dhan ayuu mar kasta gacantiisa igu sii jeediyaa.

4 H a hecho envejecer mi carne y mi piel; me ha despedazado los huesos.

Jiidhkaygii iyo haraggaygiiba wuu gaboojiyey, lafahaygiina wuu jejebiyey.

5 H a levantado en torno mío un muro de amargura y de trabajo.

Wax buu igu wareejiyey, oo wuxuu igu hareereeyey qadhaadh iyo dhib.

6 M e ha dejado en las tinieblas, como a los que murieron hace tiempo.

Wuxuu iga dhigay inaan meelo gudcur ah dego sidii kuwii waagii hore dhintay.

7 P or todos lados me asedia y no puedo escapar; ¡muy pesadas son mis cadenas!

Derbi buu igu wareejiyey si aanan u bixi karin, silsiladdaydiina mid culus buu ka dhigay.

8 G rito pidiéndole ayuda, pero él no atiende mi oración.

Oo weliba markaan dhawaaqo oo aan caawimaad u qayshadona baryadayda wuu diidaa.

9 H a cercado con piedras mis caminos; me ha cerrado el paso.

Jidadkaygii wuxuu ku awday dhagaxyo la qoray, oo wadiiqooyinkaygiina wuu qalloociyey.

10 C omo un oso en acecho, como león agazapado,

Wuxuu igu noqday sidii orso ii gabbanaysa iyo sidii libaax meelo qarsoon iigu dhuumanaya.

11 m e desgarró por completo y me obligó a cambiar de rumbo.

Jidadkaygii wuu iga leexiyey, oo cad cad buu ii kala jaray, cidla buuna iga dhigay.

12 T ensó su arco y me puso como blanco de sus flechas.

Qaansadiisii wuu xootay, oo wuxuu iga dhigay goolibaadhkii fallaadha.

13 M e clavó en las entrañas las saetas de su aljaba.

Isagu wuxuu ka dhigay fallaadhihii gabooyihiisu inay kelyahayga galaan.

14 T odo el tiempo soy para mi pueblo motivo de burla.

Waxaan dadkaygii oo dhan u noqday wax la quudhsado, oo maalintii oo dhanna gabaygooda way igu halqabsadaan.

15 ¡ Me ha llenado de amargura! ¡Me ha embriagado de ajenjo!

Wuxuu iga buuxiyey qadhaadh, dacar buuna igu dhergiyey.

16 M e ha roto los dientes, me ha cubierto de ceniza;

Ilkahaygii dhagaxyo quruurux ah ayuu ku jejebiyey, oo dambas buu igu daboolay.

17 Y a no sé lo que es tener paz ni lo que es disfrutar del bien,

Naftaydii nabad waad ka fogaysay, oo barwaaqo iyo wanaag waan illoobay.

18 y concluyo: «Fuerzas ya no tengo, ni esperanza en el Señor.»

Waxaan is-idhi, Xooggaygii iyo rajadaydiiba xagga Rabbiga way ka baabbe'een.

19 T an amargo como la hiel es pensar en mi aflicción y mi tristeza,

Xusuuso dhibkaygii iyo wareeggaygii, iyo dacartii iyo xammeetidii.

20 y lo traigo a la memoria porque mi alma está del todo abatida;

Naftaydu iyagay weli soo xusuusataa, oo ceeb bay la foororsatay.

21 p ero en mi corazón recapacito, y eso me devuelve la esperanza.

Tan uun baan garwaaqsan ahay, sidaas daraaddeed rajaan leeyahay.

22 P or la misericordia del Señor no hemos sido consumidos; ¡nunca su misericordia se ha agotado!

Rabbiga naxariistiisa aawadeed ayaan laynoo baabbi'in, maxaa yeelay, raxmaddiisu ma dhammaato.

23 ¡ Grande es su fidelidad, y cada mañana se renueva!

Subax walba way cusub yihiin, daacadnimadaaduna way weyn tahay.

24 P or eso digo con toda el alma: «¡El Señor es mi herencia, y en él confío!»

Naftaydu waxay tidhaahdaa, Rabbigu waa qaybtaydii, sidaas daraaddeed isagaan rajo ku qabi doonaa.

25 E s bueno el Señor con quienes le buscan, con quienes en él esperan.

Rabbigu waa u roon yahay kuwa isaga rajo ku suga iyo naftii isaga doondoontaba.

26 E s bueno esperar en silencio que el Señor venga a salvarnos.

Waxaa wanaagsan in badbaadinta Rabbiga rajo iyo aamusnaan lagu sugo.

27 E s bueno que llevemos el yugo desde nuestra juventud.

Waxaa wanaagsan in nin harqoodka qaato intuu dhallinyar yahay.

28 D ios nos lo ha impuesto. Así que callemos y confiemos.

Keligiis ha fadhiisto isagoo aamusan, maxaa yeelay, isagaa kor saaray.

29 H undamos la cara en el polvo. Tal vez aún haya esperanza.

Afkiisa ciidda ha daro, waxaa suurtowda inay rajo jirto.

30 D emos la otra mejilla a quien nos hiera. ¡Cubrámonos de afrentas!

Dhabankiisa ha u dhiibo mid dharbaaxa, oo cay ha ka dhergo.

31 E l Señor no nos abandonará para siempre;

Waayo, Sayidku ilaa weligiis ma uu sii tuuri doono.

32 n os aflige, pero en su gran bondad también nos compadece.

Maxaa yeelay, inkastoo uu murugeeyo, haddana weli wuu ugu nixi doonaa naxariistiisa badnaanteeda aawadeed.

33 N o es la voluntad del Señor afligirnos ni entristecernos.

Waayo, isagu binu-aadmiga kas uma dhibo, umana murugeeyo.

34 H ay quienes oprimen a todos los encarcelados de la tierra,

In maxaabiista dunida oo dhan cagaha hoostooda lagu burburiyo,

35 y tuercen los derechos humanos en presencia del Altísimo,

Iyo in dadka xaqiisa laga leexiyo Ilaaha sare hortiisa,

36 y aun trastornan las causas que defienden. Pero el Señor no lo aprueba.

Iyo in nin gartiisa laga qalloociyo, Sayidku raalli kama aha.

37 ¿ Quién puede decir que algo sucede sin que el Señor lo ordene?

Waa kee kan wax odhanaya oo ay noqdaan, Sayidkoo aan amrin?

38 ¿ Acaso lo malo y lo bueno no proviene de la boca del Altísimo?

Kan ugu sarreeya afkiisa sow kama soo baxaan belaayo iyo wanaagba?

39 ¿ Cómo podemos quejarnos, si sufrimos por nuestros pecados?

Bal maxaa nin noolu u cabtaa, maxaase nin ciqaabta dembigiisa uga cabtaa?

40 E xaminemos nuestra conducta; busquemos al Señor y volvámonos a él.

Jidadkeenna aynu baadhno, oo aynu tijaabinno, oo aynu mar kale Rabbiga u soo noqonno.

41 E levemos al Dios de los cielos nuestras manos y nuestros corazones.

Qalbigeenna iyo gacmaheenna aynu kor ugu taagno Ilaaha samooyinka ku jira.

42 H emos sido rebeldes y desleales, y tú no nos perdonaste.

Annagu waannu xadgudubnay oo waannu caasiyownay, oo adiguna nama aad saamixin.

43 L leno de ira, no nos perdonaste; ¡nos perseguiste y nos mataste!

Cadho baad isku dabooshay, waanad na eryatay, waad na dishay, oo noomana aadan tudhin.

44 T e envolviste en una nube para no escuchar nuestros ruegos.

Daruur baad isku dabooshay si aan baryona kuugu soo gudbin.

45 E ntre los paganos hiciste de nosotros motivo de vergüenza y de rechazo.

Waxaad dadyowga dhexdooda naga dhigtay uskag iyo wax la nacay.

46 T odos nuestros enemigos nos tuercen la boca;

Cadaawayaashayadii oo dhammu afkay nagu kala qaadeen.

47 s on para nosotros una trampa, ¡son motivo de temor, destrucción y quebranto!

Waxaa noo yimid cabsi iyo yamays, iyo halligaad iyo baabbi'in.

48 ¡ Los ojos se me llenan de llanto al ver el desastre de mi ciudad amada!

Indhahayga waxaa ka daata durdurro ilmo ah, waana baabbi'inta dadkayga aawadeed.

49 M is ojos no dejan de llorar, pues ya no hay remedio,

Indhahaygu had iyo goorba way qubtaan oo innaba ma joogsadaan

50 a menos que desde los cielos el Señor se digne mirarnos.

Ilamaa Rabbigu hoos soo fiiriyo, oo uu samada ka soo eego.

51 M e llena de tristeza ver el sufrimiento de las mujeres de mi ciudad.

Indhahaygu way ii murugeeyaan gabdhaha magaaladayda oo dhan daraaddood.

52 M is enemigos me acosaron sin motivo, como si persiguieran a un ave;

Kuwii cadaawayaashayda sababla'aan u ahaa ayaa i ugaadhsaday sida shimbir loo ugaadhsado oo kale.

53 m e ataron y me arrojaron en un pozo, y sobre mí pusieron una piedra;

Waxay bohol iigu rideen si ay naftayda iiga qaadaan, oo dhagax bay igu soo kor tuureen.

54 l as aguas me llegaron hasta el cuello, y llegué a darme por muerto.

Madaxaygii biyaa ku kor daatay, oo waxaan is-idhi, Waad go'day.

55 D esde el fondo de la cárcel invoqué, Señor, tu nombre,

Rabbiyow, anigoo godka ugu dheer ku dhex jira ayaan magacaaga ku baryootamay.

56 y tú oíste mi voz; no cerraste tus oídos al clamor de mis suspiros;

Codkaygii waad maqashay, bal dhegtaada ha ka xidhin neefsashadayda iyo baryadayda.

57 e l día que te invoqué, viniste a mí y me dijiste: «No tengas miedo.»

Maalintii aan ku baryay ayaad ii soo dhowaatay, oo waxaad igu tidhi, Ha cabsan.

58 T ú, Señor, me defendiste; me salvaste la vida.

Sayidow, naftayda dacwooyinkeeda waad ii qaadday, waadna i madaxfuratay.

59 T ú, Señor, viste mi agravio y viniste en mi defensa;

Rabbiyow, gardarradii laygu hayay waad aragtay ee ii garsoor.

60 t e diste cuenta de que ellos sólo pensaban en vengarse de mí.

Aarsashadoodii oo dhan iyo wixii ay iigu fikireen oo dhanba waad wada aragtay.

61 T ú, Señor, sabes cómo me ofenden, cómo hacen planes contra mí;

Rabbiyow, waad maqashay caydoodii oo dhan iyo wixii ay iigu fikireen oo dhan,

62 s abes que mis enemigos a todas horas piensan hacerme daño;

Iyo wixii kuwa igu kacay bushimahoodii lahaayeen, iyo wixii ay maalintii oo dhan ii qasdiyeenba.

63 ¡ en todo lo que hacen soy el tema de sus burlas!

Bal eeg, markay fadhiyaan iyo markay taagan yihiinba waxaan ahay waxay ka gabyaan.

64 ¡ Dales, Señor, el pago que merecen sus acciones!

Rabbiyow, waxaad iyaga siin doontaa abaalgud waafaqsan shuqullada gacmahooda.

65 ¡ Déjalos en manos de su obstinación! ¡Que tu maldición caiga sobre ellos!

Indhala'aanta qalbiga waad siin doontaa, inkaartaadana korkooda waad ka yeeli doontaa.

66 E n tu furor, Señor, ¡persíguelos! ¡Haz que desaparezcan de este mundo!

Cadho baad ku eryan doontaa oo samadaada hoosteeda iyagaad ka baabbi'in doontaa.