1 Y o soy aquel que ha visto la aflicción bajo el látigo de su enojo.
Anigu waxaan ahay ninkii arkay dhibaatadii ay ushii cadhadiisu keentay.
2 M e ha llevado por un sendero no de luz sino de tinieblas.
Wuu i hoggaamiyey oo igu dhex socodsiiyey gudcur aan iftiin lahayn.
3 A todas horas vuelve y revuelve su mano contra mí.
Sida xaqiiqada ah maalintii oo dhan ayuu mar kasta gacantiisa igu sii jeediyaa.
4 H a hecho envejecer mi carne y mi piel; me ha despedazado los huesos.
Jiidhkaygii iyo haraggaygiiba wuu gaboojiyey, lafahaygiina wuu jejebiyey.
5 H a levantado en torno mío un muro de amargura y de trabajo.
Wax buu igu wareejiyey, oo wuxuu igu hareereeyey qadhaadh iyo dhib.
6 M e ha dejado en las tinieblas, como a los que murieron hace tiempo.
Wuxuu iga dhigay inaan meelo gudcur ah dego sidii kuwii waagii hore dhintay.
7 P or todos lados me asedia y no puedo escapar; ¡muy pesadas son mis cadenas!
Derbi buu igu wareejiyey si aanan u bixi karin, silsiladdaydiina mid culus buu ka dhigay.
8 G rito pidiéndole ayuda, pero él no atiende mi oración.
Oo weliba markaan dhawaaqo oo aan caawimaad u qayshadona baryadayda wuu diidaa.
9 H a cercado con piedras mis caminos; me ha cerrado el paso.
Jidadkaygii wuxuu ku awday dhagaxyo la qoray, oo wadiiqooyinkaygiina wuu qalloociyey.
10 C omo un oso en acecho, como león agazapado,
Wuxuu igu noqday sidii orso ii gabbanaysa iyo sidii libaax meelo qarsoon iigu dhuumanaya.
11 m e desgarró por completo y me obligó a cambiar de rumbo.
Jidadkaygii wuu iga leexiyey, oo cad cad buu ii kala jaray, cidla buuna iga dhigay.
12 T ensó su arco y me puso como blanco de sus flechas.
Qaansadiisii wuu xootay, oo wuxuu iga dhigay goolibaadhkii fallaadha.
13 M e clavó en las entrañas las saetas de su aljaba.
Isagu wuxuu ka dhigay fallaadhihii gabooyihiisu inay kelyahayga galaan.
14 T odo el tiempo soy para mi pueblo motivo de burla.
Waxaan dadkaygii oo dhan u noqday wax la quudhsado, oo maalintii oo dhanna gabaygooda way igu halqabsadaan.
15 ¡ Me ha llenado de amargura! ¡Me ha embriagado de ajenjo!
Wuxuu iga buuxiyey qadhaadh, dacar buuna igu dhergiyey.
16 M e ha roto los dientes, me ha cubierto de ceniza;
Ilkahaygii dhagaxyo quruurux ah ayuu ku jejebiyey, oo dambas buu igu daboolay.
17 Y a no sé lo que es tener paz ni lo que es disfrutar del bien,
Naftaydii nabad waad ka fogaysay, oo barwaaqo iyo wanaag waan illoobay.
18 y concluyo: «Fuerzas ya no tengo, ni esperanza en el Señor.»
Waxaan is-idhi, Xooggaygii iyo rajadaydiiba xagga Rabbiga way ka baabbe'een.
19 T an amargo como la hiel es pensar en mi aflicción y mi tristeza,
Xusuuso dhibkaygii iyo wareeggaygii, iyo dacartii iyo xammeetidii.
20 y lo traigo a la memoria porque mi alma está del todo abatida;
Naftaydu iyagay weli soo xusuusataa, oo ceeb bay la foororsatay.
21 p ero en mi corazón recapacito, y eso me devuelve la esperanza.
Tan uun baan garwaaqsan ahay, sidaas daraaddeed rajaan leeyahay.
22 P or la misericordia del Señor no hemos sido consumidos; ¡nunca su misericordia se ha agotado!
Rabbiga naxariistiisa aawadeed ayaan laynoo baabbi'in, maxaa yeelay, raxmaddiisu ma dhammaato.
23 ¡ Grande es su fidelidad, y cada mañana se renueva!
Subax walba way cusub yihiin, daacadnimadaaduna way weyn tahay.
24 P or eso digo con toda el alma: «¡El Señor es mi herencia, y en él confío!»
Naftaydu waxay tidhaahdaa, Rabbigu waa qaybtaydii, sidaas daraaddeed isagaan rajo ku qabi doonaa.
25 E s bueno el Señor con quienes le buscan, con quienes en él esperan.
Rabbigu waa u roon yahay kuwa isaga rajo ku suga iyo naftii isaga doondoontaba.
26 E s bueno esperar en silencio que el Señor venga a salvarnos.
Waxaa wanaagsan in badbaadinta Rabbiga rajo iyo aamusnaan lagu sugo.
27 E s bueno que llevemos el yugo desde nuestra juventud.
Waxaa wanaagsan in nin harqoodka qaato intuu dhallinyar yahay.
28 D ios nos lo ha impuesto. Así que callemos y confiemos.
Keligiis ha fadhiisto isagoo aamusan, maxaa yeelay, isagaa kor saaray.
29 H undamos la cara en el polvo. Tal vez aún haya esperanza.
Afkiisa ciidda ha daro, waxaa suurtowda inay rajo jirto.
30 D emos la otra mejilla a quien nos hiera. ¡Cubrámonos de afrentas!
Dhabankiisa ha u dhiibo mid dharbaaxa, oo cay ha ka dhergo.
31 E l Señor no nos abandonará para siempre;
Waayo, Sayidku ilaa weligiis ma uu sii tuuri doono.
32 n os aflige, pero en su gran bondad también nos compadece.
Maxaa yeelay, inkastoo uu murugeeyo, haddana weli wuu ugu nixi doonaa naxariistiisa badnaanteeda aawadeed.
33 N o es la voluntad del Señor afligirnos ni entristecernos.
Waayo, isagu binu-aadmiga kas uma dhibo, umana murugeeyo.
34 H ay quienes oprimen a todos los encarcelados de la tierra,
In maxaabiista dunida oo dhan cagaha hoostooda lagu burburiyo,
35 y tuercen los derechos humanos en presencia del Altísimo,
Iyo in dadka xaqiisa laga leexiyo Ilaaha sare hortiisa,
36 y aun trastornan las causas que defienden. Pero el Señor no lo aprueba.
Iyo in nin gartiisa laga qalloociyo, Sayidku raalli kama aha.
37 ¿ Quién puede decir que algo sucede sin que el Señor lo ordene?
Waa kee kan wax odhanaya oo ay noqdaan, Sayidkoo aan amrin?
38 ¿ Acaso lo malo y lo bueno no proviene de la boca del Altísimo?
Kan ugu sarreeya afkiisa sow kama soo baxaan belaayo iyo wanaagba?
39 ¿ Cómo podemos quejarnos, si sufrimos por nuestros pecados?
Bal maxaa nin noolu u cabtaa, maxaase nin ciqaabta dembigiisa uga cabtaa?
40 E xaminemos nuestra conducta; busquemos al Señor y volvámonos a él.
Jidadkeenna aynu baadhno, oo aynu tijaabinno, oo aynu mar kale Rabbiga u soo noqonno.
41 E levemos al Dios de los cielos nuestras manos y nuestros corazones.
Qalbigeenna iyo gacmaheenna aynu kor ugu taagno Ilaaha samooyinka ku jira.
42 H emos sido rebeldes y desleales, y tú no nos perdonaste.
Annagu waannu xadgudubnay oo waannu caasiyownay, oo adiguna nama aad saamixin.
43 L leno de ira, no nos perdonaste; ¡nos perseguiste y nos mataste!
Cadho baad isku dabooshay, waanad na eryatay, waad na dishay, oo noomana aadan tudhin.
44 T e envolviste en una nube para no escuchar nuestros ruegos.
Daruur baad isku dabooshay si aan baryona kuugu soo gudbin.
45 E ntre los paganos hiciste de nosotros motivo de vergüenza y de rechazo.
Waxaad dadyowga dhexdooda naga dhigtay uskag iyo wax la nacay.
46 T odos nuestros enemigos nos tuercen la boca;
Cadaawayaashayadii oo dhammu afkay nagu kala qaadeen.
47 s on para nosotros una trampa, ¡son motivo de temor, destrucción y quebranto!
Waxaa noo yimid cabsi iyo yamays, iyo halligaad iyo baabbi'in.
48 ¡ Los ojos se me llenan de llanto al ver el desastre de mi ciudad amada!
Indhahayga waxaa ka daata durdurro ilmo ah, waana baabbi'inta dadkayga aawadeed.
49 M is ojos no dejan de llorar, pues ya no hay remedio,
Indhahaygu had iyo goorba way qubtaan oo innaba ma joogsadaan
50 a menos que desde los cielos el Señor se digne mirarnos.
Ilamaa Rabbigu hoos soo fiiriyo, oo uu samada ka soo eego.
51 M e llena de tristeza ver el sufrimiento de las mujeres de mi ciudad.
Indhahaygu way ii murugeeyaan gabdhaha magaaladayda oo dhan daraaddood.
52 M is enemigos me acosaron sin motivo, como si persiguieran a un ave;
Kuwii cadaawayaashayda sababla'aan u ahaa ayaa i ugaadhsaday sida shimbir loo ugaadhsado oo kale.
53 m e ataron y me arrojaron en un pozo, y sobre mí pusieron una piedra;
Waxay bohol iigu rideen si ay naftayda iiga qaadaan, oo dhagax bay igu soo kor tuureen.
54 l as aguas me llegaron hasta el cuello, y llegué a darme por muerto.
Madaxaygii biyaa ku kor daatay, oo waxaan is-idhi, Waad go'day.
55 D esde el fondo de la cárcel invoqué, Señor, tu nombre,
Rabbiyow, anigoo godka ugu dheer ku dhex jira ayaan magacaaga ku baryootamay.
56 y tú oíste mi voz; no cerraste tus oídos al clamor de mis suspiros;
Codkaygii waad maqashay, bal dhegtaada ha ka xidhin neefsashadayda iyo baryadayda.
57 e l día que te invoqué, viniste a mí y me dijiste: «No tengas miedo.»
Maalintii aan ku baryay ayaad ii soo dhowaatay, oo waxaad igu tidhi, Ha cabsan.
58 T ú, Señor, me defendiste; me salvaste la vida.
Sayidow, naftayda dacwooyinkeeda waad ii qaadday, waadna i madaxfuratay.
59 T ú, Señor, viste mi agravio y viniste en mi defensa;
Rabbiyow, gardarradii laygu hayay waad aragtay ee ii garsoor.
60 t e diste cuenta de que ellos sólo pensaban en vengarse de mí.
Aarsashadoodii oo dhan iyo wixii ay iigu fikireen oo dhanba waad wada aragtay.
61 T ú, Señor, sabes cómo me ofenden, cómo hacen planes contra mí;
Rabbiyow, waad maqashay caydoodii oo dhan iyo wixii ay iigu fikireen oo dhan,
62 s abes que mis enemigos a todas horas piensan hacerme daño;
Iyo wixii kuwa igu kacay bushimahoodii lahaayeen, iyo wixii ay maalintii oo dhan ii qasdiyeenba.
63 ¡ en todo lo que hacen soy el tema de sus burlas!
Bal eeg, markay fadhiyaan iyo markay taagan yihiinba waxaan ahay waxay ka gabyaan.
64 ¡ Dales, Señor, el pago que merecen sus acciones!
Rabbiyow, waxaad iyaga siin doontaa abaalgud waafaqsan shuqullada gacmahooda.
65 ¡ Déjalos en manos de su obstinación! ¡Que tu maldición caiga sobre ellos!
Indhala'aanta qalbiga waad siin doontaa, inkaartaadana korkooda waad ka yeeli doontaa.
66 E n tu furor, Señor, ¡persíguelos! ¡Haz que desaparezcan de este mundo!
Cadho baad ku eryan doontaa oo samadaada hoosteeda iyagaad ka baabbi'in doontaa.