1 J ob retomó la palabra y dijo:
Oo haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,
2 « ¡Cómo quisiera volver a los tiempos pasados, a los días en que Dios me brindaba protección;
Waxaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,
3 d ías en que su lámpara brillaba sobre mí, días en que a su luz andaba yo en la oscuridad,
Markay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,
4 c uando estaba yo en la flor de mi vida y el favor de Dios reposaba en mi hogar.
Markii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,
5 E n aquel tiempo, el Omnipotente estaba conmigo, y mis hijos estaban en derredor mío;
Markii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,
6 m e daba entonces el lujo de chapotear en leche, y de extraer de las piedras torrentes de aceite;
Markay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!
7 c uando salía yo a las puertas de la ciudad, me cedían un lugar para impartir justicia.
Markaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.
8 L os jóvenes, al verme, me cedían el paso, y los ancianos me recibían de pie.
Dhallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,
9 L a gente importante se quedaba callada, y con respeto se tapaban la boca.
Amiirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.
10 A pesar de ser poderosos, guardaban silencio, como si la lengua se les quedara pegada.
Ragga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.
11 “ Bienaventurado”, me decían al escucharme, y los que me veían lo confirmaban.
Waayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.
12 » Y es que yo atendía el clamor de los pobres, y ayudaba a los huérfanos sin protección.
Maxaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.
13 L os que estaban por morir me bendecían; a las viudas les alegraba el corazón.
Ka halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.
14 L a justicia caracterizaba mis actos; la justicia me cubría: era mi atuendo.
Waxaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.
15 P ara los ciegos, yo era sus ojos; para los cojos, yo era sus pies;
Kuwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.
16 p ara los pobres, yo era su padre; para los extranjeros, yo era su defensor.
Aabbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.
17 Y o aplacaba la furia de los malvados, y a sus víctimas las libraba de su poder.
Ka xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.
18 C reía yo que moriría en mi lecho, y que tendría muchos años de vida.
Markaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.
19 C reí ser como un árbol plantado junto al agua, con verdes ramas, bañadas de rocío;
Xididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.
20 C reí también que podría ser más rico, y que en mis manos mi poder iría en aumento.
Sharaftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.
21 » Cuando yo hablaba, todo el mundo callaba y esperaba a escuchar mis consejos.
Dadku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.
22 N adie contradecía mis advertencias, sino que aceptaban con gusto mis razones.
Weligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.
23 S e quedaban a la espera de mis palabras, como tierra seca en espera de las lluvias tardías.
Oo waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.
24 A penas podían creer que yo les sonriera; y no se perdían una sola de mis sonrisas.
Waan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.
25 Y o decidía lo que tenían que hacer, y en la mesa yo ocupaba la cabecera; era como un rey al frente de su ejército, ¡como alguien que consuela a los que lloran!
Waxaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.