Giobbe 29 ~ Ayuub 29

picture

1 G iobbe riprese il suo discorso e disse:

Oo haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,

2 « Oh, potessi tornare come ai mesi di una volta, come ai giorni in cui Dio mi proteggeva,

Waxaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,

3 q uando la sua lampada mi risplendeva sul capo e alla sua luce io camminavo nelle tenebre!

Markay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,

4 O h, fossi com’ero ai giorni della mia maturità, quando Dio vegliava amico sulla mia tenda,

Markii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,

5 q uando l’Onnipotente stava ancora con me e avevo i miei figli intorno a me;

Markii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,

6 q uando mi lavavo i piedi nel latte e dalla roccia mi fluivano ruscelli d’olio!

Markay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!

7 S e uscivo per andare alla porta della città e mi facevo preparare il seggio sulla piazza,

Markaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.

8 i giovani, al vedermi, si ritiravano, i vecchi si alzavano e rimanevano in piedi;

Dhallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,

9 i notabili cessavano di parlare e si mettevano la mano sulla bocca;

Amiirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.

10 l a voce dei capi diventava muta, la lingua si attaccava al loro palato.

Ragga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.

11 L ’orecchio che mi udiva mi diceva beato; l’occhio che mi vedeva mi rendeva testimonianza,

Waayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.

12 p erché salvavo il misero che gridava aiuto e l’orfano che non aveva chi lo soccorresse.

Maxaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.

13 S cendeva su di me la benedizione di chi stava per perire, facevo esultare il cuore della vedova.

Ka halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.

14 L a giustizia era il mio vestito e io il suo; la rettitudine era come il mio mantello e il mio turbante.

Waxaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.

15 E ro l’occhio del cieco, il piede dello zoppo;

Kuwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.

16 e ro il padre dei poveri, studiavo a fondo la causa dello sconosciuto.

Aabbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.

17 S pezzavo la ganascia al malfattore, gli facevo lasciare la preda che aveva fra i denti.

Ka xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.

18 D icevo: “Morirò nel mio nido, moltiplicherò i miei giorni come la sabbia;

Markaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.

19 l e mie radici si stenderanno verso le acque, la rugiada passerà la notte sui miei rami;

Xididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.

20 l a mia gloria sempre si rinnoverà, l’arco rinverdirà nella mia mano”.

Sharaftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.

21 I presenti mi ascoltavano fiduciosi, tacevano per udire il mio parere.

Dadku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.

22 Q uando avevo parlato, non replicavano; la mia parola scendeva su di loro come una rugiada.

Weligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.

23 M i aspettavano come si aspetta la pioggia; aprivano larga la bocca come a un acquazzone di primavera.

Oo waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.

24 I o sorridevo loro quando erano sfiduciati; non potevano oscurare la luce del mio volto.

Waan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.

25 Q uando andavo da loro, mi sedevo come capo; ero come un re tra le sue schiere, come un consolatore in mezzo agli afflitti.

Waxaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.