Ayuub 29 ~ Giobbe 29

picture

1 O o haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,

Giobbe riprese il suo discorso e disse:

2 W axaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,

«Oh, potessi tornare come ai mesi di una volta, come ai giorni in cui Dio mi proteggeva,

3 M arkay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,

quando la sua lampada mi risplendeva sul capo e alla sua luce io camminavo nelle tenebre!

4 M arkii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,

Oh, fossi com’ero ai giorni della mia maturità, quando Dio vegliava amico sulla mia tenda,

5 M arkii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,

quando l’Onnipotente stava ancora con me e avevo i miei figli intorno a me;

6 M arkay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!

quando mi lavavo i piedi nel latte e dalla roccia mi fluivano ruscelli d’olio!

7 M arkaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.

Se uscivo per andare alla porta della città e mi facevo preparare il seggio sulla piazza,

8 D hallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,

i giovani, al vedermi, si ritiravano, i vecchi si alzavano e rimanevano in piedi;

9 A miirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.

i notabili cessavano di parlare e si mettevano la mano sulla bocca;

10 R agga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.

la voce dei capi diventava muta, la lingua si attaccava al loro palato.

11 W aayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.

L’orecchio che mi udiva mi diceva beato; l’occhio che mi vedeva mi rendeva testimonianza,

12 M axaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.

perché salvavo il misero che gridava aiuto e l’orfano che non aveva chi lo soccorresse.

13 K a halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.

Scendeva su di me la benedizione di chi stava per perire, facevo esultare il cuore della vedova.

14 W axaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.

La giustizia era il mio vestito e io il suo; la rettitudine era come il mio mantello e il mio turbante.

15 K uwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.

Ero l’occhio del cieco, il piede dello zoppo;

16 A abbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.

ero il padre dei poveri, studiavo a fondo la causa dello sconosciuto.

17 K a xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.

Spezzavo la ganascia al malfattore, gli facevo lasciare la preda che aveva fra i denti.

18 M arkaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.

Dicevo: “Morirò nel mio nido, moltiplicherò i miei giorni come la sabbia;

19 X ididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.

le mie radici si stenderanno verso le acque, la rugiada passerà la notte sui miei rami;

20 S haraftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.

la mia gloria sempre si rinnoverà, l’arco rinverdirà nella mia mano”.

21 D adku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.

I presenti mi ascoltavano fiduciosi, tacevano per udire il mio parere.

22 W eligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.

Quando avevo parlato, non replicavano; la mia parola scendeva su di loro come una rugiada.

23 O o waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.

Mi aspettavano come si aspetta la pioggia; aprivano larga la bocca come a un acquazzone di primavera.

24 W aan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.

Io sorridevo loro quando erano sfiduciati; non potevano oscurare la luce del mio volto.

25 W axaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.

Quando andavo da loro, mi sedevo come capo; ero come un re tra le sue schiere, come un consolatore in mezzo agli afflitti.