Ayuub 29 ~ Job 29

picture

1 O o haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,

Y VOLVIO Job á tomar su propósito, y dijo:

2 W axaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,

Quién me tornase como en los meses pasados, Como en los días que Dios me guardaba,

3 M arkay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,

Cuando hacía resplandecer su candela sobre mi cabeza, A la luz de la cual yo caminaba en la oscuridad;

4 M arkii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,

Como fué en los días de mi mocedad, Cuando el secreto de Dios estaba en mi tienda;

5 M arkii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,

Cuando aún el Omnipotente estaba conmigo, Y mis hijos alrededor de mi;

6 M arkay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!

Cuando lavaba yo mis caminos con manteca, Y la piedra me derramaba ríos de aceite!

7 M arkaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.

Cuando salía á la puerta á juicio, Y en la plaza hacía preparar mi asiento,

8 D hallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,

Los mozos me veían, y se escondían; Y los viejos se levantaban, y estaban en pie;

9 A miirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.

Los príncipes detenían sus palabras, Ponían la mano sobre su boca;

10 R agga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.

La voz de los principales se ocultaba, Y su lengua se pegaba á su paladar:

11 W aayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.

Cuando los oídos que me oían, me llamaban bienaventurado, Y los ojos que me veían, me daban testimonio:

12 M axaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.

Porque libraba al pobre que gritaba, Y al huérfano que carecía de ayudador.

13 K a halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.

La bendición del que se iba á perder venía sobre mí; Y al corazón de la viuda daba alegría.

14 W axaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.

Vestíame de justicia, y ella me vestía como un manto; Y mi toca era juicio.

15 K uwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.

Yo era ojos al ciego, Y pies al cojo.

16 A abbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.

A los menesterosos era padre; Y de la causa que no entendía, me informaba con diligencia:

17 K a xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.

Y quebraba los colmillos del inicuo, Y de sus dientes hacía soltar la presa.

18 M arkaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.

Y decía yo: En mi nido moriré, Y como arena multiplicaré días.

19 X ididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.

Mi raíz estaba abierta junto á las aguas, Y en mis ramas permanecía el rocío.

20 S haraftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.

Mi honra se renovaba en mí, Y mi arco se corroboraba en mi mano.

21 D adku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.

Oíanme, y esperaban; Y callaban á mi consejo.

22 W eligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.

Tras mi palabra no replicaban, Y mi razón destilaba sobre ellos.

23 O o waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.

Y esperábanme como á la lluvia, Y abrían su boca como á la lluvia tardía.

24 W aan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.

Si me reía con ellos, no lo creían: Y no abatían la luz de mi rostro.

25 W axaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.

Calificaba yo el camino de ellos, y sentábame en cabecera; Y moraba como rey en el ejército, Como el que consuela llorosos.