1 O o haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,
Job retomó la palabra y dijo:
2 W axaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,
«¡Cómo quisiera volver a los tiempos pasados, a los días en que Dios me brindaba protección;
3 M arkay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,
días en que su lámpara brillaba sobre mí, días en que a su luz andaba yo en la oscuridad,
4 M arkii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,
cuando estaba yo en la flor de mi vida y el favor de Dios reposaba en mi hogar.
5 M arkii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,
En aquel tiempo, el Omnipotente estaba conmigo, y mis hijos estaban en derredor mío;
6 M arkay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!
me daba entonces el lujo de chapotear en leche, y de extraer de las piedras torrentes de aceite;
7 M arkaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.
cuando salía yo a las puertas de la ciudad, me cedían un lugar para impartir justicia.
8 D hallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,
Los jóvenes, al verme, me cedían el paso, y los ancianos me recibían de pie.
9 A miirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.
La gente importante se quedaba callada, y con respeto se tapaban la boca.
10 R agga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.
A pesar de ser poderosos, guardaban silencio, como si la lengua se les quedara pegada.
11 W aayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.
“Bienaventurado”, me decían al escucharme, y los que me veían lo confirmaban.
12 M axaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.
»Y es que yo atendía el clamor de los pobres, y ayudaba a los huérfanos sin protección.
13 K a halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.
Los que estaban por morir me bendecían; a las viudas les alegraba el corazón.
14 W axaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.
La justicia caracterizaba mis actos; la justicia me cubría: era mi atuendo.
15 K uwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.
Para los ciegos, yo era sus ojos; para los cojos, yo era sus pies;
16 A abbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.
para los pobres, yo era su padre; para los extranjeros, yo era su defensor.
17 K a xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.
Yo aplacaba la furia de los malvados, y a sus víctimas las libraba de su poder.
18 M arkaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.
Creía yo que moriría en mi lecho, y que tendría muchos años de vida.
19 X ididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.
Creí ser como un árbol plantado junto al agua, con verdes ramas, bañadas de rocío;
20 S haraftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.
Creí también que podría ser más rico, y que en mis manos mi poder iría en aumento.
21 D adku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.
»Cuando yo hablaba, todo el mundo callaba y esperaba a escuchar mis consejos.
22 W eligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.
Nadie contradecía mis advertencias, sino que aceptaban con gusto mis razones.
23 O o waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.
Se quedaban a la espera de mis palabras, como tierra seca en espera de las lluvias tardías.
24 W aan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.
Apenas podían creer que yo les sonriera; y no se perdían una sola de mis sonrisas.
25 W axaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.
Yo decidía lo que tenían que hacer, y en la mesa yo ocupaba la cabecera; era como un rey al frente de su ejército, ¡como alguien que consuela a los que lloran!