1 M arkaasaa Ayuub u jawaabay oo wuxuu yidhi,
Entonces Job les respondió:
2 W ar ilaa goormaad naftayda dhibaysaan Oo aad erayo igu burburinaysaan?
«¿Cuándo va a dejar de amargarme la vida y de herirme con sus palabras?
3 T oban jeer baad i caydeen, Haddaba miyaydaan ka xishoonayn inaad saas oo xun iila macaamilootaan?
¡Ya es mucho lo que me han ofendido! ¿No les da vergüenza ofenderme tanto?
4 O o sida xaqiiqada ah haddaan qaldamay, Qaladkaygu aniguu igu hadhayaa.
Aun admitiendo que haya errado, las consecuencias son asunto mío.
5 O o sida xaqiiqada ah haddaad iska kay weynaynaysaan, Oo aad ceebtayda igu caddaysaan inaan dembi leeyahay,
Pero ustedes se creen mejores que yo, y me echan en cara mi vergüenza.
6 H addaba bal ogaada in Ilaah i afgembiyey, Oo uu shabagtiisii igu wareejiyey.
Bien saben ustedes que Dios me ha derribado, y que me tiene atrapado en su red.
7 B al eega, dulunka daraaddiis waan u qayliyaa, laakiin lay maqli maayo, Oo caawimaad waan u qayshadaana, caddaaladduse ma jirto.
Sufro de violencia, y él no me escucha; le pido ayuda, y no me hace justicia.
8 J idkaygii ayuu ooday si aanan u dhaafi karin, Oo wadiiqooyinkaygiina gudcur buu ka dhigay.
Me ha cerrado el paso, me impide avanzar; mi camino está envuelto en las tinieblas.
9 A mmaantaydii wuu iga xayuubiyey, Oo taajkiina madaxayga wuu ka qaaday.
Me ha despojado de mis riquezas; ¡me ha arrebatado mi corona!
10 X agga iyo xaggaaba wuu iga dumiyey, oo baabba' waan noqday, Oo rajadaydiina sidii geed oo kale ayuu u rujiyey.
Por todos lados me acosa. Estoy acabado. ¡Soy como un árbol frondoso, arrancado de raíz!
11 A ad buu iigu cadhooday, Oo sida mid cadowgiisa ah ayuu igu tiriyaa.
Dios ha descargado su enojo contra mí, y me cuenta como uno de sus enemigos.
12 C iidammadiisii oo dhammu way wada yimaadaan, Oo jid bay dhistaan si ay iigu kacaan, Oo teendhadayda hareeraheeda ayay degaan.
Reclutó contra mí a ejércitos de calamidades, y los hizo acampar alrededor de mi casa.
13 W alaalahay wuu iga fogeeyey, Oo kuwii aan iqiinna way iga wada shisheeyoobeen.
»Hasta a mis hermanos los ha alejado de mí; mis amigos me ven y se alejan, como de un extraño.
14 E helkaygii way i dayriyeen, Oo saaxiibbadaydiina way i illoobeen.
Mis parientes se mantienen a distancia; mis conocidos me tienen olvidado.
15 K uwa reerkayga ku hoyda, iyo gabdhaha addoommahayga ahuba waxay igu tiriyaan shisheeye, Oo hortooda waxaan ku ahay ajanabi.
Los visitantes me ven como a un extraño; las criadas de mi casa me desconocen.
16 W axaan u yeedhaa addoonkaygii, Oo in kastoo aan afkayga ku baryo, iima jawaabo innaba.
Llamo a mis criados, y no me hacen caso, aun cuando personalmente se lo suplico.
17 N aagtaydu waxay nacdaa neeftayda, Oo carruurtii hooyaday dhashayna waxay nacaan baryootankayga.
Mi propia esposa no soporta mi aliento, cuando me acerco y le pregunto por nuestros hijos.
18 X ataa dhallaanka yaryaru way i quudhsadaan, Oo haddaan sara joogsado way i caayaan.
Los jóvenes imberbes me miran con desdén, y en cuanto me levanto hablan mal de mí.
19 S aaxiibbadaydii aan ku kalsoonaa oo dhammu way i karahsadaan, Oo kuwii aan jeclaana way igu soo jeesteen.
Sufro el desprecio de mis propios amigos; mis seres queridos me han vuelto la espalda.
20 H araggayga iyo hilibkaygu waxay ku dhegaan lafahayga, Oo dirqi baan ku baxsaday.
Tengo la piel y la carne pegadas a los huesos, y los dientes se me caen de las encías.
21 S aaxiibbadayow, ii naxa, oo ii naxa, Waayo, gacantii Ilaah baa i taabatay.
»¡Amigos míos, por favor, apiádense de mí, que sobre mí ha caído la mano de Dios!
22 M axaad sidii Ilaah iigu silcisaan? Oo bal maxaad dhibaatada jidhkayga uga dhergi weydeen?
Ustedes me persiguen como el mismo Dios, ¿y todavía no se hartan de devorarme?
23 W axaan jeclaan lahaa in erayadayda la qoro! Iyo in kitaab gudihiis lagu qoro!
¡Cómo quisiera que mis palabras se escribieran, y que en un libro quedaran registradas!
24 I yo inay weligood dhagax kula qornaadaan Qalin bir ah iyo rasaas!
¡Cómo quisiera que se grabaran con cincel, y para siempre quedaran esculpidas en piedra!
25 L aakiinse waan ogahay in kii i soo furtay nool yahay, Iyo inuu ugudambaysta dhulka ku istaagi doono.
Yo sé que mi Redentor vive, y que al final se levantará del polvo.
26 O o markii haraggaygu sidaas u baabba'o dabadeed, Ayaan anigoo aan jiidh lahayn Ilaah arki doonaa,
También sé que he de contemplar a Dios, aun cuando el sepulcro destruya mi cuerpo.
27 K aasoo aan aniga qudhaydu arki doono, Oo indhahaygu ay fiirin doonaan, oo aanay kuwa mid kale arkayn. Qalbigaygu waa taag daranyahay.
Yo mismo seré quien lo vea, y lo veré con mis propios ojos, aun cuando por dentro ya estoy desfalleciendo.
28 H addaad istidhaahdaan, War xaalkan salkiisu isagaa laga helay, Bal maxaannu isaga u silcinnaa?
Si ustedes me persiguen, pregúntense por qué, ya que el origen de mis males soy yo mismo.
29 S i aad u ogaataan in xukun jiro, Waxaad ka cabsataan seefta, Maxaa yeelay, cadhadu waxay keentaa taqsiirta seefta.
Tiemblen de miedo ante la espada, pues con ella Dios castiga toda clase de maldad. Así sabrán que hay alguien que juzga.»