Ayuub 30 ~ Job 30

picture

1 L aakiinse haatan waxaa igu majaajilooda kuwa iga da' yar Oo aan aabbayaashood quudhsan jiray inay xataa la fadhiistaan eeyaha adhigayga.

»Pero hoy tengo que soportar las burlas de jovencitos a quienes doblo la edad; ¡a sus padres jamás les habría encomendado cuidar de los perros de mis rebaños!

2 N imanka xooggoodu dhammaaday Itaalka gacmahoodu muxuu ii tarayaa?

¿De qué me habría servido contar con ellos, si en los brazos no tenían ninguna fuerza?

3 W axay la weydoobeen baahi iyo abaar, Oo waxay u cararaan dhul engegan, kaasoo ah lamadegaan gudcur iyo cidlo ah.

Vagaban solitarios, muertos de hambre, huyendo de las sombras y de la soledad,

4 W axay gurtaan geed cusbeed oo kaynta ku yaal, Oo cuntadooduna waxa weeye geed rotem la yidhaahdo xididdadiisa.

recogiendo hierbas del campo y haciendo fuego con raíces de enebro,

5 I yaga dadka waa laga dhex eryaa, Oo waxaa looga daba qayliyaa sida tuug looga daba qayliyo oo kale.

siendo rechazados por todo el mundo, y tratados a gritos, como si fueran ladrones;

6 W aa inay ku hoydaan haadaamaha dooxooyinka, Iyo boholaha dhulka iyo dhagaxyada dhexdooda.

viviendo en las barrancas de los arroyos, o en cuevas y entre las rocas,

7 W axay ka qayliyaan kaynta dhexdeeda, Oo waxay dhammaantood ku soo ururaan maraboob hoosteed.

aullando en medio de la maleza, y reuniéndose entre los espinos.

8 I yagu waa nacasyo iyo ceebaalowyo carruurtood, Oo dhulka waxaa lagaga saaray karbaash.

Gente envilecida, carente de nombre, de instintos tan bajos que no merecían vivir.

9 O o haatan gabay cay ah baan u noqday, Oo halqabsi baan u ahay.

»Pero ahora soy su hazmerreír; soy para ellos objeto de burla.

10 W ay i karahsadaan, oo meel fog bay iga istaagaan, Oo inay candhuufo wejiga iiga tufaanna iskama ay qabtaan.

Me rechazan, se alejan de mí, y aun se atreven a escupirme en la cara.

11 I laah baa xadhiggaygii debciyey, wuuna i dhibay, Oo taas aawadeed iyagu hortayda iskuma celiyaan.

Como Dios me humilló y me soltó de su mano, me han perdido el respeto y se burlan de mí.

12 X agga midigtayda waxaa ka kaca ciyaalasuuq, Oo cagtaydana way iska riixaan, Oo waxay igu hor tuuraan jidadkoodii halligaadda.

Me tienen rodeado, como una chusma, y me empujan de un lado a otro para hacer que yo caiga y me pierda.

13 J idadkayga way halleeyaan, Oo waxay soo deddejiyaan masiibadayda; Oo mid caawiyaana ma jiro.

Me cierran el paso, para destruirme, ¡se aprovechan de mi sufrimiento sin que nadie se lo impida!

14 J abniin ballaadhan ayay ka soo dusaan, Oo burburka dhexdiisa ayay igaga soo dhacaan.

¡Se lanzan furiosos contra mí, como soldados que asaltan una muralla!

15 W axaa igu soo jeesta cabsi weyn, Oo sharaftayda waxaa loo kaxeeyaa sida dabayshu wax u kaxayso oo kale. Barwaaqadaydiina waxay u dhammaatay sidii daruur oo kale.

La confusión me domina; han lanzado mi honra por los aires; ¡mis riquezas se esfumaron como nubes!

16 H addaba naftaydaa igu dhex daadatay, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.

»Una gran tristeza embarga mi alma; todo el tiempo me domina la aflicción.

17 H abeenkii lafahaygaa i muda, Oo xanuunka i cunayaana ima daayo innaba.

Por las noches, el dolor me corroe los huesos, el sueño se me va, y ya no encuentro reposo.

18 X oogga weyn oo cudurkayga daraaddiis ayaa dharkaygii ku xumaaday, Oo wuxuu iigu cidhiidhisan yahay sidii jubbaddayda qoorteeda.

¡Tú, Dios mío, me sujetas la ropa por el cuello con tal violencia que siento que me ahogo!

19 I sagu wuxuu igu tuuray dhoobada dhexdeeda, Oo waxaan noqday sidii boodh iyo dambas oo kale.

Tú me has derribado por el suelo, y ahora soy como el polvo, ¡sólo soy ceniza!

20 A nigu waan kuu qayshadaa, adiguse iima aad jawaabtid, Waan ku soo hor istaagaa, adiguse ima aad aragtid.

Clamo a ti, y no me escuchas; a ti recurro, y ni siquiera me miras.

21 C alooladeeg baad igula soo jeesatay, Oo gacantaada itaalkeeda ayaad igu silcisaa.

Te has vuelto muy cruel conmigo, pues me atacas con tu mano poderosa.

22 K or baad iigu qaaddaa dabaysha, Oo waxaad i fuushisaa dusheeda, Oo haddana waxaad igu baabbi'isaa duufaanka.

Me has hecho volar por los aires, y por los aires vuelo, como nada.

23 W aayo, waan ogahay inaad ii kaxaynaysid dhimasho, Iyo guriga inta nool oo dhammu ku wada kulmayaan.

Bien sé que me llevas a la muerte, a la mansión reservada para todos los mortales.

24 L aakiinse ninkii hoos u dhacaya sow gacantiisa sooma fidiyo? Markuu halligmayose sow ma qayshado?

»¿Acaso no se tiende la mano al necesitado cuando en su angustia reclama ayuda?

25 O o ninka dhibaataysan anigu sow uma ooyi jirin? Naftayduse sow masaakiinta uma murugoon jirin?

¿Acaso no me apiadé del afligido y tuve compasión del que nada tenía?

26 L aakiinse markaan wanaagga filanayo waxaa ii iman jiray xumaanta, Oo markaan nuurka sugana waxaa ii iman jiray gudcurka.

Cuando yo esperaba el bien, me vino el mal; cuando esperaba la luz, me cayó la oscuridad.

27 Q albigaygu welwel buu la kacsan yahay, mana nasto, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.

Siento en mi interior una gran agitación; tiempos de aflicción me tienen abrumado.

28 A nigoo barooranaya ayaan qorraxda la'aanteed socdaa, Waxaan ka dhex istaagaa shirka, oo caawimaad waan u qayshadaa.

Ando en penumbras, sin la luz del sol; en medio de la congregación me levanto y clamo,

29 W axaan noqday walaalka dawacooyinka, Iyo saaxiibka gorayada.

Ahora soy compañero de los chacales y amigo de los avestruces.

30 D ubkaygu intuu gubto ayuu iska diirmaa, Oo lafahayguna kulayl bay ku gubtaan.

La piel se me reseca, y se me desprende, y en los huesos siento un ardor insoportable.

31 S idaas daraaddeed kataaradaydii waxay u rogmatay baroorasho, Oo biibiilahaygiina wuxuu u rogmaday kuwa ooya codkooda.

De mi arpa brotan notas de tristeza; ¡de mi flauta salen cantos de lamento!