Ayuub 30 ~ Jó 30

picture

1 L aakiinse haatan waxaa igu majaajilooda kuwa iga da' yar Oo aan aabbayaashood quudhsan jiray inay xataa la fadhiistaan eeyaha adhigayga.

Mas agora zombam de mim os de menos idade do que eu, cujos pais teria eu desdenhado de pôr com os cães do meu rebanho.

2 N imanka xooggoodu dhammaaday Itaalka gacmahoodu muxuu ii tarayaa?

Pois de que me serviria a força das suas mãos, homens nos quais já pereceu o vigor?

3 W axay la weydoobeen baahi iyo abaar, Oo waxay u cararaan dhul engegan, kaasoo ah lamadegaan gudcur iyo cidlo ah.

De míngua e fome emagrecem; andam roendo pelo deserto, lugar de ruínas e desolação.

4 W axay gurtaan geed cusbeed oo kaynta ku yaal, Oo cuntadooduna waxa weeye geed rotem la yidhaahdo xididdadiisa.

Apanham malvas junto aos arbustos, e o seu mantimento são as raízes dos zimbros.

5 I yaga dadka waa laga dhex eryaa, Oo waxaa looga daba qayliyaa sida tuug looga daba qayliyo oo kale.

São expulsos do meio dos homens, que gritam atrás deles, como atrás de um ladrão.

6 W aa inay ku hoydaan haadaamaha dooxooyinka, Iyo boholaha dhulka iyo dhagaxyada dhexdooda.

Têm que habitar nos desfiladeiros sombrios, nas cavernas da terra e dos penhascos.

7 W axay ka qayliyaan kaynta dhexdeeda, Oo waxay dhammaantood ku soo ururaan maraboob hoosteed.

Bramam entre os arbustos, ajuntam-se debaixo das urtigas.

8 I yagu waa nacasyo iyo ceebaalowyo carruurtood, Oo dhulka waxaa lagaga saaray karbaash.

São filhos de insensatos, filhos de gente sem nome; da terra foram enxotados.

9 O o haatan gabay cay ah baan u noqday, Oo halqabsi baan u ahay.

Mas agora vim a ser a sua canção, e lhes sirvo de provérbio.

10 W ay i karahsadaan, oo meel fog bay iga istaagaan, Oo inay candhuufo wejiga iiga tufaanna iskama ay qabtaan.

Eles me abominam, afastam-se de mim, e no meu rosto não se privam de cuspir.

11 I laah baa xadhiggaygii debciyey, wuuna i dhibay, Oo taas aawadeed iyagu hortayda iskuma celiyaan.

Porquanto Deus desatou a minha corda e me humilhou, eles sacudiram de si o freio perante o meu rosto.

12 X agga midigtayda waxaa ka kaca ciyaalasuuq, Oo cagtaydana way iska riixaan, Oo waxay igu hor tuuraan jidadkoodii halligaadda.

ë direita levanta-se gente vil; empurram os meus pés, e contra mim erigem os seus caminhos de destruição.

13 J idadkayga way halleeyaan, Oo waxay soo deddejiyaan masiibadayda; Oo mid caawiyaana ma jiro.

Estragam a minha vereda, promovem a minha calamidade; não há quem os detenha.

14 J abniin ballaadhan ayay ka soo dusaan, Oo burburka dhexdiisa ayay igaga soo dhacaan.

Vêm como por uma grande brecha, por entre as ruínas se precipitam.

15 W axaa igu soo jeesta cabsi weyn, Oo sharaftayda waxaa loo kaxeeyaa sida dabayshu wax u kaxayso oo kale. Barwaaqadaydiina waxay u dhammaatay sidii daruur oo kale.

Sobrevieram-me pavores; é perseguida a minha honra como pelo vento; e como nuvem passou a minha felicidade.

16 H addaba naftaydaa igu dhex daadatay, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.

E agora dentro de mim se derrama a minha alma; os dias da aflição se apoderaram de mim.

17 H abeenkii lafahaygaa i muda, Oo xanuunka i cunayaana ima daayo innaba.

De noite me são traspassados os ossos, e o mal que me corrói não descansa.

18 X oogga weyn oo cudurkayga daraaddiis ayaa dharkaygii ku xumaaday, Oo wuxuu iigu cidhiidhisan yahay sidii jubbaddayda qoorteeda.

Pela violência do mal está desfigurada a minha veste; como a gola da minha túnica, me aperta.

19 I sagu wuxuu igu tuuray dhoobada dhexdeeda, Oo waxaan noqday sidii boodh iyo dambas oo kale.

Ele me lançou na lama, e fiquei semelhante ao pó e ã cinza.

20 A nigu waan kuu qayshadaa, adiguse iima aad jawaabtid, Waan ku soo hor istaagaa, adiguse ima aad aragtid.

Clamo a ti, e não me respondes; ponho-me em pé, e não atentas para mim.

21 C alooladeeg baad igula soo jeesatay, Oo gacantaada itaalkeeda ayaad igu silcisaa.

Tornas-te cruel para comigo; com a força da tua mão me persegues.

22 K or baad iigu qaaddaa dabaysha, Oo waxaad i fuushisaa dusheeda, Oo haddana waxaad igu baabbi'isaa duufaanka.

Levantas-me sobre o vento, fazes-me cavalgar sobre ele, e dissolves-me na tempestade.

23 W aayo, waan ogahay inaad ii kaxaynaysid dhimasho, Iyo guriga inta nool oo dhammu ku wada kulmayaan.

Pois eu sei que me levarás ã morte, e ã casa do ajuntamento destinada a todos os viventes.

24 L aakiinse ninkii hoos u dhacaya sow gacantiisa sooma fidiyo? Markuu halligmayose sow ma qayshado?

Contudo não estende a mão quem está a cair? ou não clama por socorro na sua calamidade?

25 O o ninka dhibaataysan anigu sow uma ooyi jirin? Naftayduse sow masaakiinta uma murugoon jirin?

Não chorava eu sobre aquele que estava aflito? ou não se angustiava a minha alma pelo necessitado?

26 L aakiinse markaan wanaagga filanayo waxaa ii iman jiray xumaanta, Oo markaan nuurka sugana waxaa ii iman jiray gudcurka.

Todavia aguardando eu o bem, eis que me veio o mal, e esperando eu a luz, veio a escuridão.

27 Q albigaygu welwel buu la kacsan yahay, mana nasto, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.

As minhas entranhas fervem e não descansam; os dias da aflição me surpreenderam.

28 A nigoo barooranaya ayaan qorraxda la'aanteed socdaa, Waxaan ka dhex istaagaa shirka, oo caawimaad waan u qayshadaa.

Denegrido ando, mas não do sol; levanto-me na congregação, e clamo por socorro.

29 W axaan noqday walaalka dawacooyinka, Iyo saaxiibka gorayada.

Tornei-me irmão dos chacais, e companheiro dos avestruzes.

30 D ubkaygu intuu gubto ayuu iska diirmaa, Oo lafahayguna kulayl bay ku gubtaan.

A minha pele enegrece e se me cai, e os meus ossos estão queimados do calor.

31 S idaas daraaddeed kataaradaydii waxay u rogmatay baroorasho, Oo biibiilahaygiina wuxuu u rogmaday kuwa ooya codkooda.

Pelo que se tornou em pranto a minha harpa, e a minha flauta em voz dos que choram.