1 T an iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Reer binu Israa'iil hadda ha yidhaahdeen,
Muchas han sido mis angustias desde mi juventud... —que lo reconozca el pueblo de Israel—,
2 T an iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Laakiinse igama ay adkaan.
Muchas han sido mis angustias desde mi juventud, pero no lograron vencerme.
3 K uwa beerta jeexa ayaa dhabarkayga jeexay, Oo jeexjeexoodiina way dheereeyeen.
Sobre mis espaldas pasaron los arados y me dejaron profundas huellas,
4 R abbigu waa xaq, Oo isagu wuxuu kala gooyay xadhkihii kuwa sharka leh.
pero el Señor, que es justo, me libró de las ataduras de los malvados.
5 I nta Siyoon neceb oo dhammu, Ha ceeboobeen oo dib ha u noqdeen.
¡Que huyan avergonzados todos los que odian a Sión!
6 H a noqdeen sida cawska guryaha korkooda ka baxa Oo engega intaanu korin,
¡Que sean como la hierba en el tejado, que se marchita y nunca crece,
7 O o aan beergooyuhu gacantiisa ka buuxin, Kan xidhmooyinka xidhaana aanu laabtiisa ka buuxin.
que no alcanza a llenar la mano del segador, ni jamás llega a formar un manojo!
8 O o kuwa ag maraana ma yidhaahdaan, Barakadii Rabbigu korkiinna ha ahaato. Waxaan idiinku ducaynaynaa magaca Rabbiga.
Que nunca le digan los que pasan: «¡Que el Señor los bendiga! ¡Nosotros los bendecimos en el nombre del Señor!»