1 A nigu waxaan ahay ninkii arkay dhibaatadii ay ushii cadhadiisu keentay.
Yo soy aquel que ha visto la aflicción bajo el látigo de su enojo.
2 W uu i hoggaamiyey oo igu dhex socodsiiyey gudcur aan iftiin lahayn.
Me ha llevado por un sendero no de luz sino de tinieblas.
3 S ida xaqiiqada ah maalintii oo dhan ayuu mar kasta gacantiisa igu sii jeediyaa.
A todas horas vuelve y revuelve su mano contra mí.
4 J iidhkaygii iyo haraggaygiiba wuu gaboojiyey, lafahaygiina wuu jejebiyey.
Ha hecho envejecer mi carne y mi piel; me ha despedazado los huesos.
5 W ax buu igu wareejiyey, oo wuxuu igu hareereeyey qadhaadh iyo dhib.
Ha levantado en torno mío un muro de amargura y de trabajo.
6 W uxuu iga dhigay inaan meelo gudcur ah dego sidii kuwii waagii hore dhintay.
Me ha dejado en las tinieblas, como a los que murieron hace tiempo.
7 D erbi buu igu wareejiyey si aanan u bixi karin, silsiladdaydiina mid culus buu ka dhigay.
Por todos lados me asedia y no puedo escapar; ¡muy pesadas son mis cadenas!
8 O o weliba markaan dhawaaqo oo aan caawimaad u qayshadona baryadayda wuu diidaa.
Grito pidiéndole ayuda, pero él no atiende mi oración.
9 J idadkaygii wuxuu ku awday dhagaxyo la qoray, oo wadiiqooyinkaygiina wuu qalloociyey.
Ha cercado con piedras mis caminos; me ha cerrado el paso.
10 W uxuu igu noqday sidii orso ii gabbanaysa iyo sidii libaax meelo qarsoon iigu dhuumanaya.
Como un oso en acecho, como león agazapado,
11 J idadkaygii wuu iga leexiyey, oo cad cad buu ii kala jaray, cidla buuna iga dhigay.
me desgarró por completo y me obligó a cambiar de rumbo.
12 Q aansadiisii wuu xootay, oo wuxuu iga dhigay goolibaadhkii fallaadha.
Tensó su arco y me puso como blanco de sus flechas.
13 I sagu wuxuu ka dhigay fallaadhihii gabooyihiisu inay kelyahayga galaan.
Me clavó en las entrañas las saetas de su aljaba.
14 W axaan dadkaygii oo dhan u noqday wax la quudhsado, oo maalintii oo dhanna gabaygooda way igu halqabsadaan.
Todo el tiempo soy para mi pueblo motivo de burla.
15 W uxuu iga buuxiyey qadhaadh, dacar buuna igu dhergiyey.
¡Me ha llenado de amargura! ¡Me ha embriagado de ajenjo!
16 I lkahaygii dhagaxyo quruurux ah ayuu ku jejebiyey, oo dambas buu igu daboolay.
Me ha roto los dientes, me ha cubierto de ceniza;
17 N aftaydii nabad waad ka fogaysay, oo barwaaqo iyo wanaag waan illoobay.
Ya no sé lo que es tener paz ni lo que es disfrutar del bien,
18 W axaan is-idhi, Xooggaygii iyo rajadaydiiba xagga Rabbiga way ka baabbe'een.
y concluyo: «Fuerzas ya no tengo, ni esperanza en el Señor.»
19 X usuuso dhibkaygii iyo wareeggaygii, iyo dacartii iyo xammeetidii.
Tan amargo como la hiel es pensar en mi aflicción y mi tristeza,
20 N aftaydu iyagay weli soo xusuusataa, oo ceeb bay la foororsatay.
y lo traigo a la memoria porque mi alma está del todo abatida;
21 T an uun baan garwaaqsan ahay, sidaas daraaddeed rajaan leeyahay.
pero en mi corazón recapacito, y eso me devuelve la esperanza.
22 R abbiga naxariistiisa aawadeed ayaan laynoo baabbi'in, maxaa yeelay, raxmaddiisu ma dhammaato.
Por la misericordia del Señor no hemos sido consumidos; ¡nunca su misericordia se ha agotado!
23 S ubax walba way cusub yihiin, daacadnimadaaduna way weyn tahay.
¡Grande es su fidelidad, y cada mañana se renueva!
24 N aftaydu waxay tidhaahdaa, Rabbigu waa qaybtaydii, sidaas daraaddeed isagaan rajo ku qabi doonaa.
Por eso digo con toda el alma: «¡El Señor es mi herencia, y en él confío!»
25 R abbigu waa u roon yahay kuwa isaga rajo ku suga iyo naftii isaga doondoontaba.
Es bueno el Señor con quienes le buscan, con quienes en él esperan.
26 W axaa wanaagsan in badbaadinta Rabbiga rajo iyo aamusnaan lagu sugo.
Es bueno esperar en silencio que el Señor venga a salvarnos.
27 W axaa wanaagsan in nin harqoodka qaato intuu dhallinyar yahay.
Es bueno que llevemos el yugo desde nuestra juventud.
28 K eligiis ha fadhiisto isagoo aamusan, maxaa yeelay, isagaa kor saaray.
Dios nos lo ha impuesto. Así que callemos y confiemos.
29 A fkiisa ciidda ha daro, waxaa suurtowda inay rajo jirto.
Hundamos la cara en el polvo. Tal vez aún haya esperanza.
30 D habankiisa ha u dhiibo mid dharbaaxa, oo cay ha ka dhergo.
Demos la otra mejilla a quien nos hiera. ¡Cubrámonos de afrentas!
31 W aayo, Sayidku ilaa weligiis ma uu sii tuuri doono.
El Señor no nos abandonará para siempre;
32 M axaa yeelay, inkastoo uu murugeeyo, haddana weli wuu ugu nixi doonaa naxariistiisa badnaanteeda aawadeed.
nos aflige, pero en su gran bondad también nos compadece.
33 W aayo, isagu binu-aadmiga kas uma dhibo, umana murugeeyo.
No es la voluntad del Señor afligirnos ni entristecernos.
34 I n maxaabiista dunida oo dhan cagaha hoostooda lagu burburiyo,
Hay quienes oprimen a todos los encarcelados de la tierra,
35 I yo in dadka xaqiisa laga leexiyo Ilaaha sare hortiisa,
y tuercen los derechos humanos en presencia del Altísimo,
36 I yo in nin gartiisa laga qalloociyo, Sayidku raalli kama aha.
y aun trastornan las causas que defienden. Pero el Señor no lo aprueba.
37 W aa kee kan wax odhanaya oo ay noqdaan, Sayidkoo aan amrin?
¿Quién puede decir que algo sucede sin que el Señor lo ordene?
38 K an ugu sarreeya afkiisa sow kama soo baxaan belaayo iyo wanaagba?
¿Acaso lo malo y lo bueno no proviene de la boca del Altísimo?
39 B al maxaa nin noolu u cabtaa, maxaase nin ciqaabta dembigiisa uga cabtaa?
¿Cómo podemos quejarnos, si sufrimos por nuestros pecados?
40 J idadkeenna aynu baadhno, oo aynu tijaabinno, oo aynu mar kale Rabbiga u soo noqonno.
Examinemos nuestra conducta; busquemos al Señor y volvámonos a él.
41 Q albigeenna iyo gacmaheenna aynu kor ugu taagno Ilaaha samooyinka ku jira.
Elevemos al Dios de los cielos nuestras manos y nuestros corazones.
42 A nnagu waannu xadgudubnay oo waannu caasiyownay, oo adiguna nama aad saamixin.
Hemos sido rebeldes y desleales, y tú no nos perdonaste.
43 C adho baad isku dabooshay, waanad na eryatay, waad na dishay, oo noomana aadan tudhin.
Lleno de ira, no nos perdonaste; ¡nos perseguiste y nos mataste!
44 D aruur baad isku dabooshay si aan baryona kuugu soo gudbin.
Te envolviste en una nube para no escuchar nuestros ruegos.
45 W axaad dadyowga dhexdooda naga dhigtay uskag iyo wax la nacay.
Entre los paganos hiciste de nosotros motivo de vergüenza y de rechazo.
46 C adaawayaashayadii oo dhammu afkay nagu kala qaadeen.
Todos nuestros enemigos nos tuercen la boca;
47 W axaa noo yimid cabsi iyo yamays, iyo halligaad iyo baabbi'in.
son para nosotros una trampa, ¡son motivo de temor, destrucción y quebranto!
48 I ndhahayga waxaa ka daata durdurro ilmo ah, waana baabbi'inta dadkayga aawadeed.
¡Los ojos se me llenan de llanto al ver el desastre de mi ciudad amada!
49 I ndhahaygu had iyo goorba way qubtaan oo innaba ma joogsadaan
Mis ojos no dejan de llorar, pues ya no hay remedio,
50 I lamaa Rabbigu hoos soo fiiriyo, oo uu samada ka soo eego.
a menos que desde los cielos el Señor se digne mirarnos.
51 I ndhahaygu way ii murugeeyaan gabdhaha magaaladayda oo dhan daraaddood.
Me llena de tristeza ver el sufrimiento de las mujeres de mi ciudad.
52 K uwii cadaawayaashayda sababla'aan u ahaa ayaa i ugaadhsaday sida shimbir loo ugaadhsado oo kale.
Mis enemigos me acosaron sin motivo, como si persiguieran a un ave;
53 W axay bohol iigu rideen si ay naftayda iiga qaadaan, oo dhagax bay igu soo kor tuureen.
me ataron y me arrojaron en un pozo, y sobre mí pusieron una piedra;
54 M adaxaygii biyaa ku kor daatay, oo waxaan is-idhi, Waad go'day.
las aguas me llegaron hasta el cuello, y llegué a darme por muerto.
55 R abbiyow, anigoo godka ugu dheer ku dhex jira ayaan magacaaga ku baryootamay.
Desde el fondo de la cárcel invoqué, Señor, tu nombre,
56 C odkaygii waad maqashay, bal dhegtaada ha ka xidhin neefsashadayda iyo baryadayda.
y tú oíste mi voz; no cerraste tus oídos al clamor de mis suspiros;
57 M aalintii aan ku baryay ayaad ii soo dhowaatay, oo waxaad igu tidhi, Ha cabsan.
el día que te invoqué, viniste a mí y me dijiste: «No tengas miedo.»
58 S ayidow, naftayda dacwooyinkeeda waad ii qaadday, waadna i madaxfuratay.
Tú, Señor, me defendiste; me salvaste la vida.
59 R abbiyow, gardarradii laygu hayay waad aragtay ee ii garsoor.
Tú, Señor, viste mi agravio y viniste en mi defensa;
60 A arsashadoodii oo dhan iyo wixii ay iigu fikireen oo dhanba waad wada aragtay.
te diste cuenta de que ellos sólo pensaban en vengarse de mí.
61 R abbiyow, waad maqashay caydoodii oo dhan iyo wixii ay iigu fikireen oo dhan,
Tú, Señor, sabes cómo me ofenden, cómo hacen planes contra mí;
62 I yo wixii kuwa igu kacay bushimahoodii lahaayeen, iyo wixii ay maalintii oo dhan ii qasdiyeenba.
sabes que mis enemigos a todas horas piensan hacerme daño;
63 B al eeg, markay fadhiyaan iyo markay taagan yihiinba waxaan ahay waxay ka gabyaan.
¡en todo lo que hacen soy el tema de sus burlas!
64 R abbiyow, waxaad iyaga siin doontaa abaalgud waafaqsan shuqullada gacmahooda.
¡Dales, Señor, el pago que merecen sus acciones!
65 I ndhala'aanta qalbiga waad siin doontaa, inkaartaadana korkooda waad ka yeeli doontaa.
¡Déjalos en manos de su obstinación! ¡Que tu maldición caiga sobre ellos!
66 C adho baad ku eryan doontaa oo samadaada hoosteeda iyagaad ka baabbi'in doontaa.
En tu furor, Señor, ¡persíguelos! ¡Haz que desaparezcan de este mundo!