1 M uchas han sido mis angustias desde mi juventud... —que lo reconozca el pueblo de Israel—,
Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Reer binu Israa'iil hadda ha yidhaahdeen,
2 M uchas han sido mis angustias desde mi juventud, pero no lograron vencerme.
Tan iyo yaraantaydii marar badan bay i dhibeen, Laakiinse igama ay adkaan.
3 S obre mis espaldas pasaron los arados y me dejaron profundas huellas,
Kuwa beerta jeexa ayaa dhabarkayga jeexay, Oo jeexjeexoodiina way dheereeyeen.
4 p ero el Señor, que es justo, me libró de las ataduras de los malvados.
Rabbigu waa xaq, Oo isagu wuxuu kala gooyay xadhkihii kuwa sharka leh.
5 ¡ Que huyan avergonzados todos los que odian a Sión!
Inta Siyoon neceb oo dhammu, Ha ceeboobeen oo dib ha u noqdeen.
6 ¡ Que sean como la hierba en el tejado, que se marchita y nunca crece,
Ha noqdeen sida cawska guryaha korkooda ka baxa Oo engega intaanu korin,
7 q ue no alcanza a llenar la mano del segador, ni jamás llega a formar un manojo!
Oo aan beergooyuhu gacantiisa ka buuxin, Kan xidhmooyinka xidhaana aanu laabtiisa ka buuxin.
8 Q ue nunca le digan los que pasan: «¡Que el Señor los bendiga! ¡Nosotros los bendecimos en el nombre del Señor!»
Oo kuwa ag maraana ma yidhaahdaan, Barakadii Rabbigu korkiinna ha ahaato. Waxaan idiinku ducaynaynaa magaca Rabbiga.