Job 30 ~ Ayuub 30

picture

1 » Pero hoy tengo que soportar las burlas de jovencitos a quienes doblo la edad; ¡a sus padres jamás les habría encomendado cuidar de los perros de mis rebaños!

Laakiinse haatan waxaa igu majaajilooda kuwa iga da' yar Oo aan aabbayaashood quudhsan jiray inay xataa la fadhiistaan eeyaha adhigayga.

2 ¿ De qué me habría servido contar con ellos, si en los brazos no tenían ninguna fuerza?

Nimanka xooggoodu dhammaaday Itaalka gacmahoodu muxuu ii tarayaa?

3 V agaban solitarios, muertos de hambre, huyendo de las sombras y de la soledad,

Waxay la weydoobeen baahi iyo abaar, Oo waxay u cararaan dhul engegan, kaasoo ah lamadegaan gudcur iyo cidlo ah.

4 r ecogiendo hierbas del campo y haciendo fuego con raíces de enebro,

Waxay gurtaan geed cusbeed oo kaynta ku yaal, Oo cuntadooduna waxa weeye geed rotem la yidhaahdo xididdadiisa.

5 s iendo rechazados por todo el mundo, y tratados a gritos, como si fueran ladrones;

Iyaga dadka waa laga dhex eryaa, Oo waxaa looga daba qayliyaa sida tuug looga daba qayliyo oo kale.

6 v iviendo en las barrancas de los arroyos, o en cuevas y entre las rocas,

Waa inay ku hoydaan haadaamaha dooxooyinka, Iyo boholaha dhulka iyo dhagaxyada dhexdooda.

7 a ullando en medio de la maleza, y reuniéndose entre los espinos.

Waxay ka qayliyaan kaynta dhexdeeda, Oo waxay dhammaantood ku soo ururaan maraboob hoosteed.

8 G ente envilecida, carente de nombre, de instintos tan bajos que no merecían vivir.

Iyagu waa nacasyo iyo ceebaalowyo carruurtood, Oo dhulka waxaa lagaga saaray karbaash.

9 » Pero ahora soy su hazmerreír; soy para ellos objeto de burla.

Oo haatan gabay cay ah baan u noqday, Oo halqabsi baan u ahay.

10 M e rechazan, se alejan de mí, y aun se atreven a escupirme en la cara.

Way i karahsadaan, oo meel fog bay iga istaagaan, Oo inay candhuufo wejiga iiga tufaanna iskama ay qabtaan.

11 C omo Dios me humilló y me soltó de su mano, me han perdido el respeto y se burlan de mí.

Ilaah baa xadhiggaygii debciyey, wuuna i dhibay, Oo taas aawadeed iyagu hortayda iskuma celiyaan.

12 M e tienen rodeado, como una chusma, y me empujan de un lado a otro para hacer que yo caiga y me pierda.

Xagga midigtayda waxaa ka kaca ciyaalasuuq, Oo cagtaydana way iska riixaan, Oo waxay igu hor tuuraan jidadkoodii halligaadda.

13 M e cierran el paso, para destruirme, ¡se aprovechan de mi sufrimiento sin que nadie se lo impida!

Jidadkayga way halleeyaan, Oo waxay soo deddejiyaan masiibadayda; Oo mid caawiyaana ma jiro.

14 ¡ Se lanzan furiosos contra mí, como soldados que asaltan una muralla!

Jabniin ballaadhan ayay ka soo dusaan, Oo burburka dhexdiisa ayay igaga soo dhacaan.

15 L a confusión me domina; han lanzado mi honra por los aires; ¡mis riquezas se esfumaron como nubes!

Waxaa igu soo jeesta cabsi weyn, Oo sharaftayda waxaa loo kaxeeyaa sida dabayshu wax u kaxayso oo kale. Barwaaqadaydiina waxay u dhammaatay sidii daruur oo kale.

16 » Una gran tristeza embarga mi alma; todo el tiempo me domina la aflicción.

Haddaba naftaydaa igu dhex daadatay, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.

17 P or las noches, el dolor me corroe los huesos, el sueño se me va, y ya no encuentro reposo.

Habeenkii lafahaygaa i muda, Oo xanuunka i cunayaana ima daayo innaba.

18 ¡ Tú, Dios mío, me sujetas la ropa por el cuello con tal violencia que siento que me ahogo!

Xoogga weyn oo cudurkayga daraaddiis ayaa dharkaygii ku xumaaday, Oo wuxuu iigu cidhiidhisan yahay sidii jubbaddayda qoorteeda.

19 T ú me has derribado por el suelo, y ahora soy como el polvo, ¡sólo soy ceniza!

Isagu wuxuu igu tuuray dhoobada dhexdeeda, Oo waxaan noqday sidii boodh iyo dambas oo kale.

20 C lamo a ti, y no me escuchas; a ti recurro, y ni siquiera me miras.

Anigu waan kuu qayshadaa, adiguse iima aad jawaabtid, Waan ku soo hor istaagaa, adiguse ima aad aragtid.

21 T e has vuelto muy cruel conmigo, pues me atacas con tu mano poderosa.

Calooladeeg baad igula soo jeesatay, Oo gacantaada itaalkeeda ayaad igu silcisaa.

22 M e has hecho volar por los aires, y por los aires vuelo, como nada.

Kor baad iigu qaaddaa dabaysha, Oo waxaad i fuushisaa dusheeda, Oo haddana waxaad igu baabbi'isaa duufaanka.

23 B ien sé que me llevas a la muerte, a la mansión reservada para todos los mortales.

Waayo, waan ogahay inaad ii kaxaynaysid dhimasho, Iyo guriga inta nool oo dhammu ku wada kulmayaan.

24 » ¿Acaso no se tiende la mano al necesitado cuando en su angustia reclama ayuda?

Laakiinse ninkii hoos u dhacaya sow gacantiisa sooma fidiyo? Markuu halligmayose sow ma qayshado?

25 ¿ Acaso no me apiadé del afligido y tuve compasión del que nada tenía?

Oo ninka dhibaataysan anigu sow uma ooyi jirin? Naftayduse sow masaakiinta uma murugoon jirin?

26 C uando yo esperaba el bien, me vino el mal; cuando esperaba la luz, me cayó la oscuridad.

Laakiinse markaan wanaagga filanayo waxaa ii iman jiray xumaanta, Oo markaan nuurka sugana waxaa ii iman jiray gudcurka.

27 S iento en mi interior una gran agitación; tiempos de aflicción me tienen abrumado.

Qalbigaygu welwel buu la kacsan yahay, mana nasto, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.

28 A ndo en penumbras, sin la luz del sol; en medio de la congregación me levanto y clamo,

Anigoo barooranaya ayaan qorraxda la'aanteed socdaa, Waxaan ka dhex istaagaa shirka, oo caawimaad waan u qayshadaa.

29 A hora soy compañero de los chacales y amigo de los avestruces.

Waxaan noqday walaalka dawacooyinka, Iyo saaxiibka gorayada.

30 L a piel se me reseca, y se me desprende, y en los huesos siento un ardor insoportable.

Dubkaygu intuu gubto ayuu iska diirmaa, Oo lafahayguna kulayl bay ku gubtaan.

31 D e mi arpa brotan notas de tristeza; ¡de mi flauta salen cantos de lamento!

Sidaas daraaddeed kataaradaydii waxay u rogmatay baroorasho, Oo biibiilahaygiina wuxuu u rogmaday kuwa ooya codkooda.