Jó 30 ~ Ayuub 30

picture

1 Mas agora eles zombam de mim, homens mais jovens que eu, homens cujos pais eu teria rejeitado, não lhes permitindo sequer estar com os cães de guarda do rebanho.

Laakiinse haatan waxaa igu majaajilooda kuwa iga da' yar Oo aan aabbayaashood quudhsan jiray inay xataa la fadhiistaan eeyaha adhigayga.

2 D e que me serviria a força de suas mãos, já que desapareceu o seu vigor?

Nimanka xooggoodu dhammaaday Itaalka gacmahoodu muxuu ii tarayaa?

3 D esfigurados de tanta necessidade e fome, perambulavam pela terra ressequida, em sombrios e devastados desertos.

Waxay la weydoobeen baahi iyo abaar, Oo waxay u cararaan dhul engegan, kaasoo ah lamadegaan gudcur iyo cidlo ah.

4 N os campos de mato rasteiro colhiam ervas, e a raiz da giesta era a sua comida.

Waxay gurtaan geed cusbeed oo kaynta ku yaal, Oo cuntadooduna waxa weeye geed rotem la yidhaahdo xididdadiisa.

5 D a companhia dos amigos foram expulsos aos gritos, como se fossem ladrões.

Iyaga dadka waa laga dhex eryaa, Oo waxaa looga daba qayliyaa sida tuug looga daba qayliyo oo kale.

6 F oram forçados a morar nos leitos secos dos rios, entre as rochas e nos buracos da terra.

Waa inay ku hoydaan haadaamaha dooxooyinka, Iyo boholaha dhulka iyo dhagaxyada dhexdooda.

7 R ugiam entre os arbustos e se encolhiam sob a vegetação.

Waxay ka qayliyaan kaynta dhexdeeda, Oo waxay dhammaantood ku soo ururaan maraboob hoosteed.

8 P role desprezível e sem nome, foram expulsos da terra.

Iyagu waa nacasyo iyo ceebaalowyo carruurtood, Oo dhulka waxaa lagaga saaray karbaash.

9 E agora os filhos deles zombam de mim com suas canções; tornei-me um provérbio entre eles.

Oo haatan gabay cay ah baan u noqday, Oo halqabsi baan u ahay.

10 E les me detestam e se mantêm à distância; não hesitam em cuspir em meu rosto.

Way i karahsadaan, oo meel fog bay iga istaagaan, Oo inay candhuufo wejiga iiga tufaanna iskama ay qabtaan.

11 A gora que Deus afrouxou a corda do meu arco e me afligiu, eles ficam sem freios na minha presença.

Ilaah baa xadhiggaygii debciyey, wuuna i dhibay, Oo taas aawadeed iyagu hortayda iskuma celiyaan.

12 À direita os embrutecidos me atacam; preparam armadilhas para os meus pés e constroem rampas de cerco contra mim.

Xagga midigtayda waxaa ka kaca ciyaalasuuq, Oo cagtaydana way iska riixaan, Oo waxay igu hor tuuraan jidadkoodii halligaadda.

13 D estroem o meu caminho; conseguem destruir-me sem a ajuda de ninguém.

Jidadkayga way halleeyaan, Oo waxay soo deddejiyaan masiibadayda; Oo mid caawiyaana ma jiro.

14 A vançam como através de uma grande brecha; arrojam-se entre as ruínas.

Jabniin ballaadhan ayay ka soo dusaan, Oo burburka dhexdiisa ayay igaga soo dhacaan.

15 P avores apoderam-se de mim; a minha dignidade é levada como pelo vento, a minha segurança se desfaz como nuvem.

Waxaa igu soo jeesta cabsi weyn, Oo sharaftayda waxaa loo kaxeeyaa sida dabayshu wax u kaxayso oo kale. Barwaaqadaydiina waxay u dhammaatay sidii daruur oo kale.

16 E agora esvai-se a minha vida; estou preso a dias de sofrimento.

Haddaba naftaydaa igu dhex daadatay, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.

17 A noite penetra os meus ossos; minhas dores me corroem sem cessar.

Habeenkii lafahaygaa i muda, Oo xanuunka i cunayaana ima daayo innaba.

18 E m seu grande poder, Deus é como a minha roupa; ele me envolve como a gola da minha veste.

Xoogga weyn oo cudurkayga daraaddiis ayaa dharkaygii ku xumaaday, Oo wuxuu iigu cidhiidhisan yahay sidii jubbaddayda qoorteeda.

19 L ança-me na lama, e sou reduzido a pó e cinza.

Isagu wuxuu igu tuuray dhoobada dhexdeeda, Oo waxaan noqday sidii boodh iyo dambas oo kale.

20 Clamo a ti, ó Deus, mas não me respondes; fico em pé, mas apenas olhas para mim.

Anigu waan kuu qayshadaa, adiguse iima aad jawaabtid, Waan ku soo hor istaagaa, adiguse ima aad aragtid.

21 C ontra mim te voltas com dureza e me atacas com a força de tua mão.

Calooladeeg baad igula soo jeesatay, Oo gacantaada itaalkeeda ayaad igu silcisaa.

22 T u me apanhas e me levas contra o vento, e me jogas de um lado a outro na tempestade.

Kor baad iigu qaaddaa dabaysha, Oo waxaad i fuushisaa dusheeda, Oo haddana waxaad igu baabbi'isaa duufaanka.

23 S ei que me farás descer até a morte, ao lugar destinado a todos os viventes.

Waayo, waan ogahay inaad ii kaxaynaysid dhimasho, Iyo guriga inta nool oo dhammu ku wada kulmayaan.

24 A verdade é que ninguém dá a mão ao homem arruinado, quando este, em sua aflição, grita por socorro.

Laakiinse ninkii hoos u dhacaya sow gacantiisa sooma fidiyo? Markuu halligmayose sow ma qayshado?

25 N ão é certo que chorei por causa dos que passavam dificuldade? E que a minha alma se entristeceu por causa dos pobres?

Oo ninka dhibaataysan anigu sow uma ooyi jirin? Naftayduse sow masaakiinta uma murugoon jirin?

26 M esmo assim, quando eu esperava o bem, veio o mal; quando eu procurava luz, vieram trevas.

Laakiinse markaan wanaagga filanayo waxaa ii iman jiray xumaanta, Oo markaan nuurka sugana waxaa ii iman jiray gudcurka.

27 N unca pára a agitação dentro de mim; dias de sofrimento me confrontam.

Qalbigaygu welwel buu la kacsan yahay, mana nasto, Oo waxaan la kulmay wakhti dhibaato badan.

28 P erambulo escurecido, mas não pelo sol; levanto-me na assembléia e clamo por ajuda.

Anigoo barooranaya ayaan qorraxda la'aanteed socdaa, Waxaan ka dhex istaagaa shirka, oo caawimaad waan u qayshadaa.

29 T ornei-me irmão dos chacais, companheiro das corujas.

Waxaan noqday walaalka dawacooyinka, Iyo saaxiibka gorayada.

30 M inha pele escurece e cai; meu corpo queima de febre.

Dubkaygu intuu gubto ayuu iska diirmaa, Oo lafahayguna kulayl bay ku gubtaan.

31 M inha harpa está afinada para cantos fúnebres, e minha flauta para o som de pranto.

Sidaas daraaddeed kataaradaydii waxay u rogmatay baroorasho, Oo biibiilahaygiina wuxuu u rogmaday kuwa ooya codkooda.