1 J ó prosseguiu sua fala:
Oo haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,
2 “ Como tenho saudade dos meses que se passaram, dos dias em que Deus cuidava de mim,
Waxaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,
3 q uando a sua lâmpada brilhava sobre a minha cabeça e por sua luz eu caminhava em meio às trevas!
Markay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,
4 C omo tenho saudade dos dias do meu vigor, quando a amizade de Deus abençoava a minha casa,
Markii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,
5 q uando o Todo-poderoso ainda estava comigo e meus filhos estavam ao meu redor,
Markii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,
6 q uando as minhas veredas se embebiam em nata e a rocha me despejava torrentes de azeite.
Markay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!
7 “ Quando eu ia à porta da cidade e tomava assento na praça pública;
Markaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.
8 q uando, ao me verem, os jovens saíam do caminho, e os idosos ficavam em pé;
Dhallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,
9 o s líderes se abstinham de falar e com a mão cobriam a boca.
Amiirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.
10 A s vozes dos nobres silenciavam, e suas línguas colavam-se ao céu da boca.
Ragga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.
11 T odos os que me ouviam falavam bem de mim, e quem me via me elogiava,
Waayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.
12 p ois eu socorria o pobre que clamava por ajuda, e o órfão que não tinha quem o ajudasse.
Maxaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.
13 O que estava à beira da morte me abençoava, e eu fazia regozijar-se o coração da viúva.
Ka halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.
14 A retidão era a minha roupa; a justiça era o meu manto e o meu turbante.
Waxaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.
15 E u era os olhos do cego e os pés do aleijado.
Kuwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.
16 E u era o pai dos necessitados, e me interessava pela defesa de desconhecidos.
Aabbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.
17 E u quebrava as presas dos ímpios e dos seus dentes arrancava as suas vítimas.
Ka xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.
18 “ Eu pensava: Morrerei em casa, e os meus dias serão numerosos como os grãos de areia.
Markaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.
19 M inhas raízes chegarão até as águas, e o orvalho passará a noite nos meus ramos.
Xididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.
20 M inha glória se renovará em mim, e novo será o meu arco em minha mão.
Sharaftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.
21 “ Os homens me escutavam em ansiosa expectativa, aguardando em silêncio o meu conselho.
Dadku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.
22 D epois que eu falava, eles nada diziam; minhas palavras caíam suavemente em seus ouvidos.
Weligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.
23 E speravam por mim como quem espera por uma chuvarada, e bebiam minhas palavras como quem bebe a chuva da primavera.
Oo waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.
24 Q uando eu lhes sorria, mal acreditavam; a luz do meu rosto lhes era preciosa.
Waan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.
25 E ra eu que escolhia o caminho para eles, e me assentava como seu líder; instalava-me como um rei no meio das suas tropas; eu era como um consolador dos que choram.
Waxaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.