Job 29 ~ Ayuub 29

picture

1 Y volvió Job a tomar su parábola, y dijo:

Oo haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,

2 ¡ Quién me volviera como en los meses pasados, como en los días cuando Dios me guardaba,

Waxaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,

3 c uando hacía resplandecer su candela sobre mi cabeza, a la luz de la cual yo caminaba en la oscuridad;

Markay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,

4 c omo fue en los días de mi juventud, cuando Dios era familiar en mi tienda;

Markii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,

5 c uando aún el Omnipotente estaba conmigo, y mis hijos alrededor de mí;

Markii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,

6 c uando lavaba yo mis caminos con manteca, y la piedra me derramaba ríos de aceite!

Markay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!

7 C uando salía a la puerta a juicio, y en la plaza hacía aparejar mi silla,

Markaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.

8 L os jóvenes me veían, y se escondían; y los viejos se levantaban, y estaban en pie.

Dhallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,

9 L os príncipes detenían sus palabras; ponían la mano sobre su boca;

Amiirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.

10 l a voz de los principales se ocultaba, y su lengua se pegaba a su paladar;

Ragga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.

11 c uando los oídos que me oían, me llamaban bienaventurado, y los ojos que me veían, me daban testimonio.

Waayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.

12 P orque libraba al pobre que gritaba, y al huérfano que carecía de ayudador.

Maxaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.

13 L a bendición del que se iba a perder venía sobre mí; y al corazón de la viuda daba alegría.

Ka halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.

14 M e vestía de justicia, y ella me cubría como un manto; y mi diadema era juicio.

Waxaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.

15 Y o era ojos al ciego, y pies al cojo.

Kuwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.

16 A los menesterosos era padre; y de la causa que no entendía, me informaba con diligencia.

Aabbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.

17 Y quebraba los colmillos del inicuo, y de sus dientes hacía soltar la presa.

Ka xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.

18 Y decía yo: En mi nido moriré, y como arena multiplicaré días.

Markaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.

19 M i raíz está abierta junto a las aguas, y en mis ramas permanecerá rocío.

Xididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.

20 M i gloria se renueva conmigo, y mi arco se renueva en mi mano.

Sharaftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.

21 M e oían, y esperaban; y callaban a mi consejo.

Dadku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.

22 T ras mi palabra no replicaban, mas mi razón destilaba sobre ellos.

Weligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.

23 M e esperaban como a la lluvia, y abrían su boca como a la lluvia tardía.

Oo waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.

24 S i me reía a ellos, no lo creían; y no abatían la luz de mi rostro.

Waan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.

25 A probaba el camino de ellos, y me sentaba en cabecera; y moraba como rey en el ejército, como el que consuela llorosos.

Waxaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.