1 S eñor, Dios de mi salvación, delante de ti clamo noche y día.
Rabbiyow, Ilaaha badbaadadaydow, Habeen iyo maalinba hortaadaan ka qayliyey,
2 P ermite que mi oración llegue a tu presencia; ¡inclina tu oído a mi clamor!
Baryootankaygu hortaada ha yimaado, Oo qayladayda dhegta u dhig,
3 L as calamidades me abruman; ¡ya me encuentro al borde del sepulcro!
Waayo, naftayda waxaa ka buuxa dhibaatooyin, Oo noloshayduna waxay ku dhowaanaysaa She'ool.
4 ¡ Hay quienes ya me dan por muerto, pues las fuerzas me abandonan!
Waxaa laygu tiiriyey kuwa hoos ugu dhaadhaca yamayska, Oo waxaan ahay sida nin aan xoog lahayn,
5 M e encuentro relegado entre los muertos; como los caídos en batalla que yacen sepultados, y de los cuales ya no te acuerdas, pues fueron arrebatados de tu mano.
Oo meydadka lagu dhex tuuray, Sida kuwa la laayay oo xabaalaha yaal, Oo aanad mar dambe soo xusuusnayn, Kuwaas oo ah kuwa gacantaada ka go'ay.
6 M e arrojaste en profunda fosa; ¡en el lugar de las tinieblas más profundas!
Waxaad igu ridday yamayska ugu hooseeya, Iyo gudcurka, iyo meelaha dhaadheer.
7 H as descargado tu enojo sobre mí; ¡me has afligido con tus embates de ira!
Cadhadaadii baa igu soo degtay, Oo waxaad igu dhibtay hirarkaagii oo dhan. (Selaah)
8 H as alejado de mí a mis conocidos; me has hecho repugnante a sus ojos. Me encuentro encerrado, y no puedo salir;
Kuwii aan iqiin waad iga fogaysay, Oo karaahiyaad iga dhigtay xaggooda. Waa lay xidhay, oo sooma aan bixi karo.
9 L a aflicción me nubla los ojos. A ti, Señor, clamo todos los días; ¡a ti extiendo mis manos!
Indhahaygu waxay la gudheen dhibaatada daraaddeed, Rabbiyow, maalin kasta waan kuu yeedhay, Oo gacmahaygana adigaan kuu hoorsaday.
10 ¿ Acaso manifiestas tus maravillas a los muertos? ¿Se levantarán los muertos a alabarte?
Ma yaabab baad tusaysaa meydadka? Kuwii dhintay miyey soo sara kacayaan oo ku ammaanayaan? (Selaah)
11 ¿ Acaso en el sepulcro se alaba tu misericordia? ¿Se proclama acaso tu verdad entre los muertos?
Raxmaddaada miyaa qabriga lagu sheegayaa? Aaminnimadaadana miyaa halligaadda laga dhex sheegayaa?
12 ¿ Hay en las tinieblas quien reconozca tus maravillas, o quien proclame tu justicia en la tierra del olvido?
Yaababkaaga miyaa gudcurka lagu ogaanayaa? Xaqnimadaadana ma waxaa lagu ogaanayaa dalka illoobidda?
13 ¡ Pues yo sí clamo a ti, Señor! ¡Por la mañana dirijo a ti mis oraciones!
Laakiinse Rabbiyow, adigaan kuu qayshaday, Oo baryootankayguna subaxduu hortaada imanayaa.
14 S eñor, ¿por qué me rechazas? ¿Por qué escondes de mí tu rostro?
Rabbiyow, bal maxaad naftayda u xooraysaa? Oo bal maxaad wejigaaga iiga qarinaysaa?
15 E ntre aflicciones, necesidades y temores, desde mi juventud he soportado terribles penas.
Waan dhibaataysnaa oo waxaan ku dhowaa inaan dhinto tan iyo yaraantaydiiba, Intaad cabsidaada igu riddayna waan caataysnaa.
16 T u ira pesa sobre mí, y me abruma; tus terribles ataques me han vencido.
Cadhadaadii kululayd ayaa i kor martay, Oo waxaa i baabbi'iyey waxyaalihii aad igu cabsiisay.
17 C omo un diluvio, a todas horas me rodean; ¡me tienen completamente cercado!
Maalintii oo dhan waxay hareerahayga ugu wareegsanaayeen sidii biyo oo kale, Dhammaantood way i wada hareereeyeen.
18 H as alejado de mí a mis amigos y compañeros, ¡y las tinieblas son mi sola compañía!
Kii i jeclaa iyo saaxiibkayba waad iga fogaysay, Oo kuwii aan iqiinna gudcur baad iga gelisay.