Ayuub 29 ~ Job 29

picture

1 O o haddana Ayuub hadalkiisuu sii waday, oo wuxuu yidhi,

Volvió Job a reanudar su discurso y dijo:

2 W axaan jeclaan lahaa inaan ahaado sidii waayihii hore, Iyo sidii aan ahaan jiray markii Ilaah i dhawri jiray,

«¡Quién me volviera como en los meses pasados, como en los días en que Dios me guardaba,

3 M arkay laambaddiisu madaxayga ku ifin jirtay, Oo aan nuurkiisa gudcurka ku dhex mari jiray,

cuando sobre mi cabeza hacía resplandecer su lámpara y a su luz caminaba yo en la oscuridad!

4 M arkii aan xoog lahaan jiray, Oo qarsoodiga Ilaahna teendhadayda saarnaan jiray,

¡Así fue en los días de mi juventud, cuando el favor de Dios protegía mi morada;

5 M arkii Ilaaha Qaadirka ahu ila jiri jiray, Oo carruurtayduna ay hareerahayga joogi jireen,

cuando aún estaba conmigo el Omnipotente y mis hijos me rodeaban;

6 M arkay tallaabooyinkaygu subagga la barwaaqoobi jireen, Oo ay webiyaasha saliidda ahu dhagaxa iiga soo shubmi jireen!

cuando yo lavaba mis pies con leche y la piedra me derramaba ríos de aceite!

7 M arkaan magaalada iriddeeda u bixi jiray, Oo aan kursigayga meel bannaan ku diyaarin jiray.

Entonces yo salía a la puerta, a juicio, y en la plaza hacía preparar mi asiento.

8 D hallinyaradu intay i arkaan ayay dhuuman jireen, Oo odayaashuna intay sara joogsadaan ayay istaagi jireen,

Al verme, los jóvenes se escondían, los ancianos se levantaban y permanecían en pie,

9 A miirraduna intay hadalka joojiyaan, Ayay afka gacanta saari jireen.

los príncipes dejaban de hablar y se tapaban la boca con la mano,

10 R agga gobta ahuna way aamusi jireen, Oo carrabkoodiina dhabxanagguu ku dhegi jiray.

y la voz de los principales se apagaba y se les pegaba la lengua al paladar.

11 W aayo, markii dhegu i maqasho, way ii ducayn jirtay, Oo iluna markay i aragto, way ii marag furi jirtay.

Entonces los que me oían me llamaban bienaventurado, y los que me veían testimoniaban a favor mío,

12 M axaa yeelay, waxaan samatabbixin jiray miskiinka qaylinaya, Iyo weliba agoonka aan wax u kaalmeeya lahayn.

porque yo libraba al pobre que clamaba y al huérfano que carecía de ayudador.

13 K a halligaadda ku dhow ducadiisa ayaa igu soo degi jirtay, Oo ta carmalka ahna qalbigeeda waan ka farxin jiray ilaa ay gabay la rayrayso.

La bendición venía sobre mí del que estaba a punto de perderse, y al corazón de la viuda yo procuraba alegría.

14 W axaan huwan jiray xaqnimo, oo iyana dhar bay ii noqon jirtay, Oo caddaaladdayduna waxay ii ahaan jirtay sida khamiis iyo cimaamad oo kale.

Iba yo vestido de justicia, cubierto con ella; como manto y diadema era mi rectitud.

15 K uwa indhaha la' indho baan u ahaan jiray, Kuwa curyaanka ahna cago baan u ahaan jiray.

Yo era ojos para el ciego, pies para el cojo

16 A abbaan u ahaan jiray saboolka baahan, Oo ka aanan aqoonna xaalkiisa waan baadhi jiray.

y padre para los necesitados. De la causa que no entendía, me informaba con diligencia;

17 K a xaqa daran daamankiisa waan jebin jiray, Oo wixii uu dhufsadana ilkihiisaan ka soo bixin jiray.

y quebrantaba los colmillos del inicuo; de sus dientes le hacía soltar la presa.

18 M arkaasaan is-idhi, Buulkaygaan ku dhex dhiman doonaa, Oo cimrigayguna wuxuu u badan doonaa sida cammuudda oo kale.

Decía yo: “En mi nido moriré. Como arena multiplicaré mis días.”

19 X ididkaygu biyaha xaggooduu u faafayaa, Oo laamahaygana habeenkii oo dhan waxaa saaran sayax.

Mi raíz estaba abierta junto a las aguas, en mis ramas permanecía el rocío,

20 S haraftaydu way igu cusub tahay, Oo qaansadayduna gacantayday ku cusboonaatay.

mi honra se renovaba en mí y mi arco se fortalecía en mi mano.

21 D adku dhegtuu ii dhigi jiray, oo i sugi jiray, Oo taladayda aawadeedna way u aamusi jireen.

»Los que me escuchaban, esperaban callados mi consejo;

22 W eligood igama ay daba hadlin, Oo hadalkayguna korkooduu ku soo dhibci jiray.

tras mi palabra no replicaban, pues mi razón destilaba sobre ellos.

23 O o waxay ii dhawri jireen sidii roobka oo kale, Oo waxay afkooda u kala furi jireen sidii roobka dambe loo sugo.

Me esperaban como a la lluvia; abrían su boca como a la lluvia tardía.

24 W aan u af caddayn jiray markay qalbi jabaan, Oo nuurkii jaahaygana hoos uma ay tuuri jirin.

Si me reía con ellos, no se lo creían; pero no dejaban que se apagara la luz de mi rostro.

25 W axaan dooran jiray jidkooda, oo sida nin madax ah ayaan u fadhiisan jiray, Oo waxaan u dhaqmi jiray sidii boqor ciidan dhex fadhiya, Iyo sidii mid u tacsiyeeya kuwa baroorta.

Yo les indicaba su camino y me sentaba entre ellos como el jefe. Vivía como un rey en medio de su ejército, o como el que consuela a los que lloran.