Ayuub 39 ~ Job 39

picture

1 W ar miyaad taqaan markay ri'dibadeedda qarka joogta dhasho? Miyaadse arki kartaa markay deerooyinku dhalaan?

¿Sabes tú el tiempo en que paren las cabras monteses? ¿Has mirado tú cuando las ciervas están pariendo?

2 M iyaad tirin kartaa bilaha sidkoodu ku buuxsamo? Miyaadse taqaan wakhtiga ay dhalaan?

¿Has contado tú los meses de su preñez y sabes el tiempo cuando han de parir?

3 I ntay arruntaan ayay ubadkooda dhalaan, Oo fooshoodana way iska saaraan.

Se encorvan, hacen salir a sus hijos y pasan sus dolores.

4 O o ubadkooda yaryaruna way kobcaan, oo waxay ku koraan berrin bannaan, Oo intay baxaan ayaanay mar dambe soo noqon.

Sus hijos se robustecen y crecen con el pasto; luego se van y ya no regresan.

5 B al yaa dameerdibadeedka xoreeyey? Yaase dameerdibadeedka xadhkihiisii ka furay?

»¿Quién dio libertad al asno montés? ¿Quién soltó sus ataduras?

6 K aas gurigiisa waxaan ka dhigay cidlada, Oo rugtiisuna waa dalka cusbada.

Yo le di por casa el desierto, puse su morada en lugares estériles.

7 M agaalada buuqeeda wuu quudhsadaa, Oo kexeeyaha qayladiisana ma maqlo.

Él se burla del bullicio de la ciudad y no oye las voces del arriero.

8 X idhiidhka buurahu waa daaqiisa, Oo wuxuu raadiyaa wax kasta oo cagaar ah.

En lo escondido de los montes está su pasto y anda buscando toda cosa verde.

9 D ibidibadeedku miyuu raalli ku noqon doonaa inuu kuu adeego? Miyuuse qabaalka xeradaada ku ag hoyan doonaa?

»¿Querrá el búfalo servirte a ti o quedarse en tu pesebre?

10 D ibidibadeedka miyaad xadhko ku xidhi kartaa si uu beerta u qodo? Miyuuse dooxooyinka kaa daba hagaajin?

¿Atarás tú al búfalo con coyunda para abrir el surco? ¿Irá en pos de ti labrando los valles?

11 X ooggiisa badan daraaddiis miyaad isugu hallaynaysaa? Hawshaadase ma isagaad u daynaysaa?

¿Confiarás en él porque es grande su fuerza? ¿Le encomendarías tu labor?

12 M a waxaad isaga ugu kalsoon tahay inuu midhahaaga guriga keeno, Oo uu kuu soo urursho hadhuudhka goobkaaga wax lagu tumo?

¿Lo dejarías recoger el grano y juntarlo en tu era?

13 G orayada garabkeedu farxad buu la ruxmadaa, Laakiinse garbaheeda iyo baalasheedu ma wax bay u roon yihiin?

»¿Le has dado tú al pavo real sus hermosas alas, o sus alas y plumas al avestruz?

14 W aayo, iyadu ugaxdeeda waxay kaga tagtaa dhulka dushiisa, Oo ciidday ku diirisaa,

Éste desampara en la tierra sus huevos, los calienta sobre el polvo

15 O o waxay illowdaa inay cagtu burburinayso, Iyo inuu dugaaggu ku tumanayo.

y olvida que el pie los puede pisar y que una fiera del campo puede aplastarlos.

16 W axay ku adkaataa dhasheeda, sidii iyagoo aan kuweedii ahayn, Oo in kastoo ay waxtarla'aan u hawshooto haddana iyadu cabsi ma qabto,

Es duro para con sus crías, como si no fueran suyas, y no teme que su trabajo haya sido en vano,

17 M axaa yeelay, Ilaah baa iyada xigmad u diiday, Oo waxgarashona ma uu siin.

porque Dios lo privó de sabiduría y no le dio inteligencia.

18 O o markay kor isu qaaddo inay carartona, Waxay quudhsataa faraska iyo kii fuushanba.

Sin embargo, en cuanto se levanta para correr, se burla del caballo y de su jinete.

19 W ar ma adigaa faraska xooggiisa siiyey? Surkiisase ma adigaa guudka ruxma huwiyey?

»¿Le das tú su fuerza al caballo? ¿Cubres tú su cuello de crines ondulantes?

20 W ar ma adigaa ka dhigay inuu sida ayaxa u boodo? Haybadda bururufta sankiisu way cabsi badan tahay.

¿Lo harás temblar tú como a una langosta? El resoplido de su nariz es formidable.

21 D ooxaduu qoobka ku garaacaa, oo xooggiisuu ku reyreeyaa, Oo intuu baxo ayuu ka hor tagaa ragga hubka sita.

Escarba la tierra, se alegra en su fuerza y sale al encuentro de las armas.

22 C absida wuu ku qoslaa, oo ma uu baqo, Oo seeftana dib ugama noqdo.

Hace burla del miedo; no teme ni vuelve el rostro delante de la espada.

23 K orkiisa waxaa ka sanqadha gabooye, Iyo waran birbirqaya iyo hoto.

Sobre él resuenan la aljaba, el hierro de la lanza y de la jabalina;

24 I sagu dhulkuu ku liqaa gariir iyo cadho, Oo buunka codkiisa hadduu maqlona ma istaago.

pero él, con ímpetu y furor, escarba la tierra y no lo detiene ni el sonar de la trompeta;

25 O o mar alla markii buunku dhawaaqo ayuu “Haw” yidhaahdaa, Oo meel fog ayuu dagaalka ka uriyaa, Wuxuuna maqlaa saraakiisha qayladooda onkodaysa iyo hugunka.

más bien, en medio de los clarines parece decir: “¡Ea!” Desde lejos huele la batalla, el grito de los capitanes y el vocerío.

26 H aadka adagu ma xigmaddaaduu kor ugu duulaa? Garbihiisase xagga koonfureed ma u fidiyaa?

»¿Acaso por tu sabiduría vuela el gavilán y extiende hacia el sur sus alas?

27 B aqalyaduse ma amarkaagay kor ugu duushaa? Oo ma saasay buulkeeda meelaha sarsare uga dhisataa?

¿Se remonta el águila por tu mandato y pone en alto su nido?

28 W axay ku hoyataa qarka dheer korkiisa, oo hoygeeduna halkaasuu ku yaal, Xagga qarka dheer dhaladiisa, iyo meesha adag dusheeda.

Ella habita y mora en la peña, en la cumbre del peñasco y de la roca.

29 O o iyadoo halkaas joogta ayay ugaadh ka fiirsataa, Oo indhaheeduna meel fog bay wax ka arkaan.

Desde allí acecha la presa que sus ojos observan desde muy lejos.

30 D hasheeda yaryaru dhiig bay nuugaan, Oo iyana waxay joogtaa hadba meeshii raqu taal.

Sus polluelos chupan la sangre; donde haya cadáveres, allí está ella.»