1 W iilkaygiiyow, xigmaddayda dhegayso, Oo waxgarashadaydana dhegta u dhig;
HIJO mío, está atento á mi sabiduría, Y á mi inteligencia inclina tu oído;
2 S i aad digtoonaan u dhawrtid, Oo ay bushimahaaguna aqoon u xejiyaan.
Para que guardes consejo, Y tus labios conserven la ciencia.
3 W aayo, naagta qalaad bushimaheedu waxay daadiyaan malab, Oo afkeeduna saliid buu ka sii macaan yahay,
Porque los labios de la extraña destilan miel, Y su paladar es más blando que el aceite;
4 L aakiinse aakhirkeedu wuxuu u qadhaadh yahay sida geed dacareed oo kale, Wuuna af badan yahay sida seef laba af leh.
Mas su fin es amargo como el ajenjo, Agudo como cuchillo de dos filos.
5 C agaheedu dhimashay ku dhaadhacaan, Oo tallaabooyinkeeduna waxay u jeedaan xagga She'ool,
Sus pies descienden á la muerte; Sus pasos sustentan el sepulcro:
6 W addada nolosha iyadu aad uguma fiirsato. Jidadkeedu waa leexleexdaan, oo garan kari maysid,
Sus caminos son instables; no los conocerás, Si no considerares el camino de vida.
7 H addaba sidaas daraaddeed, wiilashoy, bal i maqla, Oo erayada afkayga ha ka tegina.
Ahora pues, hijos, oidme, Y no os apartéis de las razones de mi boca.
8 J idkaaga ka fogee iyada, Oo albaabka gurigeeda ha u dhowaan,
Aleja de ella tu camino, Y no te acerques á la puerta de su casa;
9 S i aanad sharaftaada kuwa kale u siin, Oo aanad sannadahaaga kuwa caloosha adag u siin,
Porque no des á los extraños tu honor, Y tus años á cruel;
10 S i aan shisheeyayaal maalkaaga uga dhergin; Oo aanay wixii aad u hawshootay guri ajnabi u gelin,
Porque no se harten los extraños de tu fuerza, Y tus trabajos estén en casa del extraño;
11 S i aanad ugu dambaysta u barooran, Markay hilibkaaga iyo jidhkaaguba baabba'aan,
Y gimas en tus postrimerías, Cuando se consumiere tu carne y tu cuerpo,
12 O o aad tidhaahdaan, Sidee baan edbin u nebcaaday, Oo qalbigayguna canaantii u quudhsaday!
Y digas: Cómo aborrecí el consejo, Y mi corazón menospreció la reprensión;
13 C odkii macallimiintaydii ma aan addeecin, Oo dhegtana uma aan dhigin kuwii wax i baray!
Y no oí la voz de los que me adoctrinaban, Y á los que me enseñaban no incliné mi oído!
14 A nigu waxaan u dhowaa inaan shar kasta falo Anigoo ku dhex jira shirka iyo ururka.
Casi en todo mal he estado, En medio de la sociedad y de la congregación.
15 B erkeddaada biyo ka cab, Oo ceelkaagana biyo qulqulaya ka cab.
Bebe el agua de tu cisterna, Y los raudales de tu pozo.
16 M a hagaag baa in ilahaagu dibadda u daataan. Oo ay durdurraduna dariiqyada maraan?
Derrámense por de fuera tus fuentes, En las plazas los ríos de aguas.
17 I yagu ha ahaadeen kuwaaga oo keliya, Oo yaanay u ahaan shisheeyayaal adiga kula jira.
Sean para ti solo, Y no para los extraños contigo.
18 I shaadu ha barakaysnaato, Oo naagtaadii aad yaraanta ku guursatay ku faraxsanow.
Sea bendito tu manantial; Y alégrate con la mujer de tu mocedad.
19 I yadu ha kuu ahaato sida deerada jacaylka badan iyo sida cawsha quruxsan, Goor walbana naasaheedu ha ku deeqeen Oo had iyo goorna jacaylkeeda ku faraxsanow.
Como cierva amada y graciosa corza, Sus pechos te satisfagan en todo tiempo; Y en su amor recréate siempre.
20 H addaba wiilkaygiiyow, bal maxaad naag qalaad ugu faraxsanaanaysaa, Maxaadse naag shisheeye ah naasaheeda u qabsanaysaa?
¿Y por qué, hijo mío, andarás ciego con la ajena, Y abrazarás el seno de la extraña?
21 W aayo, jidadka dadku waxay hor yaalliin indhaha Rabbiga Oo isagaa fiiriya waddooyinkiisa oo dhan.
Pues que los caminos del hombre están ante los ojos de Jehová, Y él considera todas sus veredas.
22 K an sharka leh waxaa qabsan doonta xumaantiisa, Oo waxaa isaga lagu soo xidhi doonaa xadhkaha dembigiisa.
Prenderán al impío sus propias iniquidades, Y detenido será con las cuerdas de su pecado.
23 W uxuu u dhiman doonaa edbinla'aanta, Oo isagu wuxuu ku dhex amban doonaa badnaanta nacasnimadiisa.
El morirá por falta de corrección; Y errará por la grandeza de su locura.