1 ¡ Ah, Dios es bueno con Israel, con los limpios de corazón!

Me siguri Perëndia është i mirë me Izraelin, me ata që janë të pastër nga zemra.

2 E n cuanto a mí, casi se deslizaron mis pies; poco faltó para que mis pasos resbalaran.

Por, sa për mua, gati gati po më pengoheshin këmbët dhe për pak hapat e mia do të shkisnin.

3 Y es que tuve envidia de los arrogantes, al ver cómo prosperaban esos malvados.

Sepse i kisha zili mburravecët, duke parë mirëqënien e njerëzve të këqij.

4 E llos no se acongojan ante la muerte, pues están llenos de vigor.

Sepse nuk ka dhembje në vdekjen e tyre, dhe trupi i tyre është i majmë.

5 N o se afanan ni se ven golpeados como el resto de los mortales.

Ata nuk po heqin si vdekatarët e tjerë, as pësojnë goditje si njerëzit e tjerë.

6 L a soberbia es su corona, y la violencia es su vestido.

Prandaj kryelartësia i rrethon si një gjerdan dhe dhuna i mbështjell si një rrobe.

7 T an gordos están que los ojos se les saltan; siempre satisfacen los apetitos de su corazón.

Sytë u dalin jashtë nga dhjami dhe përfytyrimet e çoroditura të zemrës së tyre vërshojnë.

8 E ntre burlas hacen planes malvados y violentos, y siempre hablan con altanería.

Ata tallen dhe kurdisin me pabesi shtypjen, flasin me arrogancë.

9 C on su boca ofenden al cielo, y con su lengua denigran a la tierra.

E drejtojnë gojën e tyre kundër qiellit dhe gjuha e tyre përshkon tokën.

10 P or eso el pueblo de Dios se vuelve a ellos, y absorben sus palabras como si bebieran agua.

Prandaj njerëzit e tyre kthehen nga ajo anë dhe pijnë me të madhe ujërat e tyre,

11 H asta dicen: «¿Cómo va a saberlo Dios? ¡De esto no se enterará el Altísimo!»

dhe thonë: "Si është e mundur që Perëndia të dijë çdo gjë dhe të ketë njohuri te Shumë i Larti?".

12 ¡ Bien puede verse que estos impíos se hacen ricos sin que nada les preocupe!

Ja, këta janë të pabesë; megjithatë janë gjithnjë të qetë dhe i shtojnë pasuritë e tyre.

13 ¡ Ah!, pero de nada me ha servido mantener mi corazón y mis manos sin pecado,

Më kot, pra, pastrova zemrën time dhe i lava duart në pafajësinë time.

14 p ues a todas horas recibo azotes y soy castigado todas las mañanas.

Sepse jam goditur tërë ditën dhe jam ndëshkuar çdo mëngjes.

15 S i acaso llegara yo a hablar como ellos, estaría traicionando a la generación de tus hijos.

Sikur të kisha thënë: "Do të flas edhe unë kështu," ja, do të kisha mohuar brezin e bijve të tu.

16 M e puse a pensar en esto para entenderlo, pero me resultó un trabajo muy difícil.

Atëherë kërkova ta kuptoj këtë gjë, por ajo m’u duk shumë e vështirë.

17 S ólo cuando entré en el santuario de Dios, pude comprender en lo que ellos van a terminar.

Deri sa hyra në shenjtoren e Perëndisë dhe mora parasysh fundin e tyre.

18 ¡ Ah!, pero tú vas a hacerlos resbalar; vas a hacerlos caer en desgracia.

Me siguri, ti i vë në vënde të rrëshqitshme dhe kështu i bën që të bien në shkatërrim.

19 ¡ En un instante acabarás con ellos! ¡Perecerán por completo, consumidos de terror!

Si u shkatërruan në një çast! Ata vdiqën të konsumuar nga tmerri!

20 C omo quien despierta de un sueño, cuando tú, Señor, despiertes, harás que se desvanezcan.

Ashtu si në një ëndërr, kur zgjohesh, kështu edhe ti, o Zot, kur të zgjohesh, do të përbuzësh pamjen e tyre të kotë.

21 Y o tenía el alma llena de amargura, y sentía que el corazón me punzaba.

Kur zemra ime acarohej dhe e ndjeja veten sikur më shponin nga brenda,

22 E ra yo tan torpe que no podía entenderlo; en tu presencia, era yo como una bestia.

unë isha pa mend dhe pa kuptim; para teje isha si një kafshë.

23 Y no obstante, siempre he estado contigo; tú me has tomado de la mano derecha,

Por megjithatë unë jam gjithnjë me ty; ti më ke kapur nga dora e djathtë.

24 m e has guiado para seguir tu consejo, y al final me recibirás en gloria.

Ti do të më udhëheqësh me këshillën tënde dhe do të më çosh pastaj në lavdi.

25 ¿ A quién tengo en los cielos? ¡Sólo a ti! ¡Sin ti, no quiero nada aquí en la tierra!

Cilin kam në qiell veç teje? Dhe mbi tokë nuk dëshiroj tjetër njeri veç teje.

26 A unque mi cuerpo y mi corazón desfallecen, tú, Dios mío, eres la roca de mi corazón, ¡eres la herencia que para siempre me ha tocado!

Mishi im dhe zemra ime nuk mund të ligështohen, por Perëndia është kështjella e zemrës sime dhe pjesa ime në përjetësi.

27 E s un hecho: los que se alejan de ti perecerán; ¡tú destruirás a todos los que de ti se aparten!

Sepse ja, ata që largohen prej teje do të vdesin; ti shkatërron tërë ata që, duke kurvëruar, largohen prej teje.

28 E n cuanto a mí, ¡qué bueno es estar cerca de ti! ¡En ti, Señor, he puesto mi esperanza para proclamar todas tus obras!

Por sa për mua, e mira është t’i afrohem Perëndisë; e kam bërë Zotin tim, Zotin, strehën time, për të treguar gjithë veprat e tua.