1 « Cantico di Asaf» O DIO, perché ci hai respinti per sempre? Perché arde l'ira tua contro il gregge del tuo pascolo?

O Perëndi, pse na ke hedhur poshtë për gjithnjë? Pse vlon zemërimi yt kundër kopesë së kullotës sate?

2 R icordati del tuo popolo, che una volta acquistasti, che tu riscattasti perché fosse la tribú della tua eredità, di questo monte Sion, sul quale hai abitato.

Kujto popullin tënd, që dikur e more, që ti e shpengove që të ishte fisi i trashëgimisë sate, të këtij mali të Sionit, mbi të cilin ke banuar.

3 D irigi i tuoi passi a queste rovine irreparabili; il nemico ha devastato tutto nel santuario.

Drejto hapat e tua në këto rrënoja të pandreqshme; armiku i ka prishur të gjitha në shenjtërore.

4 I tuoi nemici hanno ruggito nel luogo delle tue assemblee; vi hanno posto le loro insegne per stendardi.

Armiqtë e tu vrumbullojnë në vendin e kuvendeve të tua; kanë vënë aty shenjat e tyre si flamuj.

5 S embrava che vibrassero delle scuri nel folto di una selva.

Dukej sikur godisnin me sëpata në pjesën e dëndur të një pylli.

6 E ora con asce e martelli demoliscono tutte le sue sculture.

Dhe tani me sqeparë dhe çekane po prishin tërë skulpturat e tij.

7 H anno dato alle fiamme il tuo santuario; hanno profanato la dimora del tuo nome, gettandola a terra.

I kanë vënë zjarrin shenjtërores sate; kanë përdhosur banesën që mban emrin tënd, duke e hedhur poshtë.

8 H anno detto in cuor loro: «Distruggiamoli tutti quanti»; hanno arso tutti i luoghi delle assemblee divine nel paese.

Kanë thënë në zemër të tyre: "T’i shkatërrojmë të gjithë"; kanë djegur tërë qendrat e kuvendeve të shenjta në vend.

9 N oi non vediamo piú i nostri segni non vi è piú profeta, e tra noi non vi è alcuno che sappia fino a quando.

Ne nuk i shohim më shenjat tona; nuk ka më profet dhe midis nesh nuk ka asnjë që të dijë deri kur.

10 F ino a quando, o DIO, oltraggerà l'avversario? Il nemico disprezzerà forse il tuo nome per sempre?

Deri kur, o Perëndi, kundërshtari do të fyejë? Armiku vallë, do ta përçmojë emrin tënd përjetë?

11 P erché ritiri la tua mano, proprio la tua destra? Tirala fuori dal tuo seno e distruggili.

Pse e tërheq dorën tënde, pikërisht të djathtën? Nxirre nga gjiri yt dhe shkatërroji.

12 M a DIO è il mio re dai tempi antichi; è lui che opera la salvezza sulla terra.

Por Perëndia është mbreti im qysh prej kohëve të lashta; ai sjell shpëtimin mbi tokë.

13 C on la tua forza dividesti il mare e schiacciasti la testa dei mostri marini nelle acque.

Me forcën tënde ndave detin dhe shtype kokën e përbindëshve të detit në ujërat.

14 F rantumasti le teste del Leviathan e le desti in pasto al popolo del deserto.

Copëtove kokat e Levitanëve dhe ia dhe për të ngrënë popullit të shkretëtirës.

15 F acesti sgorgare fonti e torrenti e seccasti fiumi perenni.

Bëre që të dalin burime dhe përrenj dhe thave lumenj të përhershëm.

16 T uo è il giorno, tua è anche la notte; tu hai stabilito la luce e il sole.

Jotja është dita, jotja është edhe nata; ti ke vendosur dritën dhe diellin.

17 T u hai fissato tutti i confini della terra e hai fatto l'estate e l'inverno.

Ti ke caktuar tërë kufijtë e tokës dhe ke bërë verën dhe dimrin.

18 R icordati di questo, o Eterno, che il nemico ti ha oltraggiato e che un popolo stolto ha disprezzato il tuo nome.

Mbaje mend këtë, o Zot, që armiku të ka fyer dhe që një popull i pamend ka përbuzur emrin tënd.

19 N on abbandonare alle fiere la vita della tua tortora; non dimenticare per sempre la vita dei tuoi afflitti.

Mos ia braktis bishave jetën e turtulleshës sate; mos harro përjetë jetën e të përvuajturve të tu.

20 A bbi riguardo al patto, perché i luoghi tenebrosi della terra sono pieni di covi di violenza.

Respekto besëlidhjen, sepse vendet e errëta të tokës janë plot me strofka dhune.

21 N on permettere che l'oppresso se ne torni svergognato; fa' che l'afflitto e il bisognoso lodino il tuo nome.

Mos lejo që i shtypuri të kthehet i turpëruar; bëj që i përvuajturi dhe nevojtari të lëvdojnë emrin tënd.

22 L evati, o DIO, difendi la tua causa! Ricordati che lo stolto ti oltraggia tutto il giorno.

Çohu o Perëndi, mbro kauzën tënde! Mos harro që i pamendi të fyen tërë ditën.

23 N on dimenticare il grido dei tuoi nemici; lo strepito di quelli che si levano contro di te sale al cielo continuamente.

Mos harro britmën e armiqve të tu; zhurma e tyre që ngrihen kundër teje ngjitet vazhdimisht në qiell.