1 P er questo il mio cuore trema e balza fuori dal suo posto.

Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.

2 A scoltate attentamente il fragore della sua voce, il rombo che esce dalla sua bocca!

Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!

3 E gli lascia andar libero il suo lampo sotto tutto il cielo e fino alle estremità della terra.

Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.

4 D ietro di esso una voce rugge; egli tuona con la sua voce maestosa; egli non li trattiene quando si è udita la sua voce.

Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.

5 D io tuona meravigliosamente con la sua voce e fa grandi cose che non possiamo comprendere.

Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.

6 D ice infatti alla neve: "Cadi sulla terra lo dice tanto alle piogge leggere che alle piogge torrenziali.

I thotë në fakt borës: "Bjerë mbi tokë," ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.

7 A rresta la mano di ogni uomo, affinché tutti i mortali possano conoscere le sue opere.

Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.

8 L e fiere entrano nei loro nascondigli rimangono nelle loro tane.

Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.

9 D ai piú remoti recessi del sud viene l'uragano, e il freddo dai gelidi venti del nord.

Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.

10 A l soffio di Dio si forma il ghiaccio e la distesa delle acque si ritira.

Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.

11 C arica le dense nubi di umidità e di sperde lontano le sue nubi luminose.

I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.

12 E sse vagano ovunque nel cielo, cambiando direzione in base alla sua guida per compiere qualunque cosa egli manda loro sulla faccia della terra abitata.

Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.

13 L e manda o per castigo o per la sua terra o per bontà.

I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.

14 P orgi l'orecchio a questo, o Giobbe, fermati e considera le meraviglie di Dio!

Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!

15 S ai tu come Dio le diriga e come faccia brillare il lampo delle sue nubi?

A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?

16 S ai tu come le nubi si librino nell'aria, le meraviglie di colui che sa tutto?

A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?

17 S ai tu perché i tuoi abiti sono caldi, quando la terra si riposa a motivo dello scirocco?

A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?

18 H ai tu forse disteso con lui il firmamento, rendendolo solido come uno specchio di metallo fuso?

Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?

19 I nsegnaci che cosa dobbiamo dirgli, perchè noi non possiamo preparare il nostro caso per l'oscurità.

Na mëso se çfarë duhet t’i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.

20 G li si può forse dire che io voglio parlare? Se un uomo dovesse parlare, sarebbe certamente distrutto.

A mund t’i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.

21 A nche ora nessuno può guardare fisso il sole quando splende in cielo, dopo che è passato il vento e l'ha reso terso.

Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.

22 I l bel tempo viene dal nord, ma intorno a Dio è tremenda maestà.

Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.

23 L 'Onnipotente noi non lo possiamo raggiungere. Egli è sublime in potenza, in rettitudine e nella sua grande giustizia; egli non opprime alcuno.

Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.

24 P er questo gli uomini lo temono; ma egli non tiene conto di chi si ritiene sapiente».

Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur".