1 A ESTO también se espanta mi corazón, Y salta de su lugar.

Prandaj zemra ime dridhet dhe brof jashtë vendit të saj.

2 O id atentamente su voz terrible, y el sonido que sale de su boca.

Dëgjoni me vëmendje shungullimën e zërit të saj, gjëmimin që del nga goja e saj!

3 D ebajo de todos los cielos lo dirige, Y su luz hasta los fines de la tierra.

Ai lëshon vetëtimën e tij nën gjithë qiellin dhe deri në skajet e tokës.

4 D espués de ella bramará el sonido, Tronará él con la voz de su magnificencia; Y aunque sea oída su voz, no los detiene.

Prapa tij një zë vrumbullon; ai gjëmon me zërin e tij madhështor; ai nuk i përmban kur dëgjohet zëri i tij.

5 T ronará Dios maravillosamente con su voz; El hace grandes cosas, que nosotros no entendemos.

Perëndia gjëmon në mënyrë të mrekullueshme me zërin e tij dhe bën gjëra të mëdha që nuk mund t’i kuptojmë.

6 P orque á la nieve dice: Desciende á la tierra; También á la llovizna, Y á los aguaceros de su fortaleza.

I thotë në fakt borës: "Bjerë mbi tokë," ia thotë si shirave të lehta ashtu dhe shirave të rrebeshta.

7 A sí hace retirarse á todo hombre, Para que los hombres todos reconozcan su obra.

Ai ndal dorën e çdo njeriu, me qëllim që të gjithë vdekatarët të mund të njohin veprat e tij.

8 L a bestia se entrará en su escondrijo, Y estaráse en sus moradas.

Bishat hyjnë në strukat e tyre dhe rrinë në strofkat e tyre.

9 D el mediodía viene el torbellino, Y el frío de los vientos del norte.

Nga vendet më të largëta të jugut vjen stuhia dhe të ftohtit nga erërat e acarta të veriut.

10 P or el soplo de Dios se da el hielo, Y las anchas aguas son constreñidas.

Me frymën e Perëndisë formohet akulli dhe shtrirja e ujërave tërhiqet.

11 R egando también llega á disipar la densa nube, Y con su luz esparce la niebla.

I ngarkon retë e dendura me lagështirë dhe i shpërndan larg retë e tij dritëplota.

12 A simismo por sus designios se revuelven las nubes en derredor, Para hacer sobre la haz del mundo, En la tierra, lo que él les mandara.

Ato enden në qiell kudo, duke ndryshuar drejtimin në bazë të drejtimit të tij, për të kryer çfarëdo gjë që ai urdhëron mbi faqen e tokës së banuar.

13 U nas veces por azote, otras pos causa de su tierra, Otras por misericordia las hará parecer.

I dërgon o për dënim, o për tokën e tij o për mirësi.

14 E scucha esto, Job; Repósate, y considera las maravillas de Dios.

Dëgjo këtë, o Job, ndalu dhe merr parasysh mrekullitë e Perëndisë!

15 ¿ Supiste tú cuándo Dios las ponía en concierto, Y hacía levantar la luz de su nube?

A e di ti si i drejton Perëndia dhe si bën të shkëlqejë shkrepëtima e reve të tij?

16 ¿ Has tú conocido las diferencias de las nubes, Las maravillas del Perfecto en sabiduría?

A e di ti si rrinë pezull retë në ajër, mrekullitë e atij që i di të gjitha?

17 ¿ Por qué están calientes tus vestidos Cuando se fija el viento del mediodía sobre la tierra?

A e di ti përse rrobat e tua janë të ngrohta, kur toka pushon për shkak të erës së jugut?

18 ¿ Extendiste tú con él los cielos, Firmes como un espejo sólido?

Vallë a e ke shtrirë ti bashkë me të kupën qiellore, duke e bërë të fortë si një pasqyrë prej metali të shkrirë?

19 M uéstranos qué le hemos de decir; Porque nosotros no podemos componer las ideas á causa de las tinieblas.

Na mëso se çfarë duhet t’i themi, sepse ne nuk mund të përgatisim shkakun tonë për errësirën.

20 ¿ Será preciso contarle cuando yo hablaré? Por más que el hombre razone, quedará como abismado.

A mund t’i thuhet vallë se unë dua të flas? Në rast se një njeri duhet të fliste, do të shkatërrohej me siguri.

21 H e aquí aún: no se puede mirar la luz esplendente en los cielos, Luego que pasa el viento y los limpia,

Edhe tani askush nuk mund ta shikojë diellin me ngulm kur shkëlqen në qiell, mbas kalimit të erës që e ka bërë pa re.

22 V iniendo de la parte del norte la dorada claridad. En Dios hay una majestad terrible.

Koha e bukur vjen nga veriu, por rreth Perëndisë kemi një madhështi të hatashme.

23 E l es Todopoderoso, al cual no alcanzamos, grande en potencia; Y en juicio y en multitud de justicia no afligirá.

Të Plotfuqishmin ne nuk mund ta arrijmë. Ai është i madhërishëm për nga fuqia, nga ndershmëria dhe nga drejtësia; ai nuk shtyp asnjeri.

24 T emerlo han por tanto los hombres: El no mira á los sabios de corazón.

Prandaj njerëzit e kanë frikë; por ai nuk e përfill atë që e quan veten të ditur".