1 D ESPUÉS de esto abrió Job su boca, y maldijo su día.

Atëherë Jobi hapi gojën dhe mallkoi ditën e lindjes së tij.

2 Y exclamó Job, y dijo:

Kështu Jobi mori fjalën dhe tha:

3 P erezca el día en que yo nací, Y la noche que se dijo: Varón es concebido.

"Humbtë dita në të cilën linda dhe nata që tha: "U ngjiz një mashkull!".

4 S ea aquel día sombrío, Y Dios no cuide de él desde arriba, Ni claridad sobre él resplandezca.

Ajo ditë u bëftë terr, mos u kujdesoftë për të Perëndia nga lart, dhe mos shkëlqeftë mbi të drita!

5 A féenlo tinieblas y sombra de muerte; Repose sobre él nublado, Que lo haga horrible como caliginoso día.

E marrshin përsëri terri dhe hija e vdekjes, qëndroftë mbi të një re, furtuna e ditës e tmerroftë!

6 O cupe la oscuridad aquella noche; No sea contada entre los días del año, Ni venga en él número de los meses.

Atë natë e marrtë terri, mos hyftë në ditët e vitit, mos hyftë në llogaritjen e muajve!

7 O h si fuere aquella noche solitaria, Que no viniera canción alguna en ella!

Po, ajo natë qoftë natë shterpe, mos depërtoftë në të asnjë britmë gëzimi.

8 M aldíganla los que maldicen al día, Los que se aprestan para levantar su llanto.

E mallkofshin ata që mallkojnë ditën, ata që janë gati të zgjojnë Leviathanin.

9 O scurézcanse las estrellas de su alba; Espere la luz, y no venga, Ni vea los párpados de la mañana:

U errësofshin yjet e muzgut të tij, le të presë dritën; por mos e pastë fare dhe mos paftë ditën që agon,

10 P or cuanto no cerró las puertas del vientre donde yo estaba, Ni escondió de mis ojos la miseria.

sepse nuk e mbylli portën e barkut të nënës sime dhe nuk ua fshehu dhembjen syve të mi.

11 ¿ Por qué no morí yo desde la matriz, O fuí traspasado en saliendo del vientre?

Pse nuk vdiqa në barkun e nënës sime? Pse nuk vdiqa sapo dola nga barku i saj?

12 ¿ Por qué me previnieron las rodillas? ¿Y para qué las tetas que mamase?

Pse vallë më kanë pritur gjunjët, dhe sisët për të pirë?

13 P ues que ahora yaciera yo, y reposara; Durmiera, y entonces tuviera reposo,

Po, tani do të dergjesha i qetë, do të flija dhe do të pushoja,

14 C on los reyes y con los consejeros de la tierra, Que edifican para sí los desiertos;

bashkë me mbretërit dhe me këshilltarët e dheut, që kanë ndërtuar për vete rrënoja të shkretuara,

15 O con los príncipes que poseían el oro, Que henchían sus casas de plata.

ose bashkë me princat që kishin ar ose që mbushën me argjend pallatet e tyre.

16 O ¿por qué no fuí escondido como aborto, Como los pequeñitos que nunca vieron luz?

Ose pse nuk qeshë si një dështim i fshehur, si fëmijët që nuk e kanë parë kurrë dritën?

17 A llí los impíos dejan el perturbar, Y allí descansan los de cansadas fuerzas.

Atje poshtë të këqinjtë nuk brengosen më, atje poshtë çlodhen të lodhurit.

18 A llí asimismo reposan los cautivos; No oyen la voz del exactor.

Atje poshtë të burgosurit janë të qetë bashkë, dhe nuk e dëgjojnë më zërin e xhelatit.

19 A llí están el chico y el grande; Y el siervo libre de su señor.

Atje poshtë ka të vegjël dhe të mëdhenj, dhe skllavi është i lirë nga pronari i tij.

20 ¿ Por qué se da luz al trabajado, Y vida á los de ánimo en amargura,

Pse t’i japësh dritë fatkeqit dhe jetën atij që ka shpirtin në hidhërim,

21 Q ue esperan la muerte, y ella no llega, Aunque la buscan más que tesoros;

të cilët presin vdekjen që nuk vjen, dhe e kërkojnë më tepër se thesaret e fshehura;

22 Q ue se alegran sobremanera, Y se gozan, cuando hallan el sepulcro?

gëzohen shumë dhe ngazëllojnë kur gjejnë varrin?

23 ¿ Por qué al hombre que no sabe por donde vaya, Y al cual Dios ha encerrado?

Pse të lindë një njeri rruga e të cilit është fshehur, dhe që Perëndia e ka rrethuar nga çdo anë?

24 P ues antes que mi pan viene mi suspiro; Y mis gemidos corren como aguas.

Në vend që të ushqehem, unë psherëtij, dhe rënkimet e mia burojnë si uji.

25 P orque el temor que me espantaba me ha venido, Y hame acontecido lo que temía.

Sepse ajo që më tremb më shumë më bie mbi krye, dhe ajo që më tmerron më ndodh.

26 N o he tenido paz, no me aseguré, ni me estuve reposado; Vínome no obstante turbación.

Nuk kam qetësi, nuk kam prehje, por më pushton shqetësimi".