1 M EJOR es un bocado seco, y en paz, Que la casa de contienda llena de víctimas.

Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.

2 E l siervo prudente se enseñoreará del hijo que deshonra, Y entre los hermanos partirá la herencia.

Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.

3 E l crisol para la plata, y la hornaza para el oro: Mas Jehová prueba los corazones.

Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.

4 E l malo está atento al labio inicuo; Y el mentiroso escucha á la lengua detractora.

Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.

5 E l que escarnece al pobre, afrenta á su Hacedor: Y el que se alegra en la calamidad, no quedará sin castigo.

Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.

6 C orona de los viejos son los hijos de los hijos; Y la honra de los hijos, sus padres.

Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.

7 N o conviene al necio la altilocuencia: ­Cuánto menos al príncipe el labio mentiroso!

Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,

8 P iedra preciosa es el cohecho en ojos de sus dueños: A donde quiera que se vuelve, da prosperidad.

Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.

9 E l que cubre la prevaricación, busca amistad: Mas el que reitera la palabra, aparta al amigo.

Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.

10 A provecha la reprensión en el entendido, Más que si cien veces hiriese en el necio.

Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.

11 E l rebelde no busca sino mal; Y mensajero cruel será contra él enviado.

Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.

12 M ejor es se encuentre un hombre con una osa á la cual han robado sus cachorros, Que con un fatuo en su necedad.

Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.

13 E l que da mal por bien, No se apartará el mal de su casa.

E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.

14 E l que comienza la pendencia es como quien suelta las aguas: Deja pues la porfía, antes que se enmarañe.

Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.

15 E l que justifica al impío, y el que condena al justo, Ambos á dos son abominación á Jehová.

Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.

16 ¿ De qué sirve el precio en la mano del necio para comprar sabiduría, No teniendo entendimiento?

Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?

17 E n todo tiempo ama el amigo; Y el hermano para la angustia es nacido.

Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.

18 E l hombre falto de entendimiento toca la mano, Fiando á otro delante de su amigo.

Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.

19 L a prevaricación ama el que ama pleito; Y el que alza su portada, quebrantamiento busca.

Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.

20 E l perverso de corazón nunca hallará bien: Y el que revuelve con su lengua, caerá en mal.

Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.

21 E l que engendra al necio, para su tristeza lo engendra: Y el padre del fatuo no se alegrará.

Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.

22 E l corazón alegre produce buena disposición: Mas el espíritu triste seca los huesos.

Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.

23 E l impío toma dádiva del seno Para pervertir las sendas del derecho.

I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.

24 E n el rostro del entendido aparece la sabiduría: Mas los ojos del necio vagan hasta el cabo de la tierra.

Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.

25 E l hijo necio es enojo á su padre, Y amargura á la que lo engendró.

Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.

26 C iertamente no es bueno condenar al justo, Ni herir á los príncipes que hacen lo recto.

Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.

27 D etiene sus dichos el que tiene sabiduría: De prudente espíritu es el hombre entendido.

Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.

28 A un el necio cuando calla, es contado por sabio: El que cierra sus labios es entendido.

Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.