1 M ejor es un bocado seco y con él tranquilidad, Que una casa llena de banquetes con discordia.

Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.

2 E l siervo prudente prevalecerá sobre el hijo sin honra, Y con los hermanos participará de la herencia.

Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.

3 E l crisol es para la plata y el horno para el oro, Pero el Señor prueba los corazones.

Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.

4 E l malhechor escucha a los labios perversos; El mentiroso presta atención a la lengua detractora.

Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.

5 E l que se burla del pobre afrenta a su Hacedor; El que se regocija de la desgracia no quedará sin castigo.

Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.

6 C orona de los ancianos son los nietos, Y la gloria de los hijos son sus padres.

Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.

7 N o convienen al necio las palabras elocuentes, Mucho menos al príncipe los labios mentirosos.

Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,

8 T alismán (Piedra de favor) es el soborno a los ojos de su dueño; Dondequiera que se vuelva, prospera.

Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.

9 E l que cubre una falta busca afecto, Pero el que repite el asunto separa a los mejores amigos.

Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.

10 L a reprensión penetra más en el que tiene entendimiento Que cien azotes en el necio.

Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.

11 E l rebelde sólo busca el mal, Y un cruel mensajero se enviará contra él.

Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.

12 M ejor es encontrarse con una osa privada de sus cachorros, Que con un necio en su necedad.

Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.

13 A l que devuelve mal por bien, El mal no se apartará de su casa.

E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.

14 E l comienzo del pleito es como el soltar de las aguas; Deja, pues, la riña antes de que empiece.

Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.

15 E l que justifica al impío, y el que condena al justo, Ambos son igualmente abominación al Señor.

Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.

16 ¿ De qué sirve el precio en la mano del necio para comprar sabiduría Cuando no tiene entendimiento ?

Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?

17 E n todo tiempo ama el amigo, Y el hermano nace para tiempo de angustia.

Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.

18 E l hombre falto de entendimiento se compromete, Y sale fiador a favor de su prójimo.

Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.

19 E l que ama la transgresión, ama el pleito; El que alza su puerta, busca la destrucción.

Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.

20 E l de corazón perverso nunca encuentra el bien, Y el de lengua pervertida cae en el mal.

Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.

21 E l que engendra un necio, para su tristeza lo engendra, Y el padre del necio no tiene alegría.

Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.

22 E l corazón alegre es buena medicina, Pero el espíritu quebrantado seca los huesos.

Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.

23 E l impío recibe soborno bajo el manto Para pervertir las sendas del derecho.

I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.

24 E n presencia del que tiene entendimiento está la sabiduría, Pero los ojos del necio están en los extremos de la tierra.

Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.

25 E l hijo necio es pesadumbre de su padre Y amargura para la que lo dio a luz.

Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.

26 C iertamente no es bueno multar al justo, Ni golpear a los nobles por su rectitud.

Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.

27 E l que retiene sus palabras tiene conocimiento, Y el de espíritu sereno es hombre entendido.

Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.

28 A un el necio, cuando calla, es tenido por sabio, Cuando cierra los labios, por prudente.

Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.