1 ¶ Mejor es un bocado seco, y en paz, que la casa de contienda llena de sacrificios de fiesta.

Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.

2 ¶ El siervo prudente se enseñoreará del hijo que deshonra, y entre los hermanos compartirá la herencia.

Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.

3 ¶ El crisol para la plata, y la hornaza para el oro; mas el SEÑOR prueba los corazones.

Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.

4 ¶ El malo está atento al labio inicuo; y el mentiroso escucha a la lengua maldiciente.

Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.

5 ¶ El que escarnece al pobre, afrenta a su Hacedor; y el que se alegra en la calamidad ajena, no quedará sin castigo.

Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.

6 ¶ Corona de los viejos son los hijos de los hijos; y la honra de los hijos, sus padres.

Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.

7 ¶ No conviene al loco la altilocuencia; ¡cuánto menos al príncipe el labio mentiroso!

Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,

8 ¶ Piedra preciosa es el soborno en ojos de sus dueños; a dondequiera que se vuelve, da prosperidad.

Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.

9 ¶ El que cubre la prevaricación, busca el amor; mas el que reitera el asunto, aparta los amigos.

Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.

10 ¶ Aprovecha la reprensión en el entendido, más que cien azotes en el loco.

Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.

11 ¶ El rebelde no busca sino mal; y mensajero cruel será enviado contra él.

Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.

12 ¶ Mejor es que se encuentre un hombre con una osa a la cual han robado sus cachorros, que con un loco en su locura.

Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.

13 ¶ El que da mal por bien, no se apartará el mal de su casa.

E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.

14 ¶ Soltar las aguas ( hablar precipitadamente ) es el principio de la contienda; pues, antes que se revuelva el pleito, déjalo.

Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.

15 ¶ El que justifica al impío, y el que condena al justo, ambos por igual son abominación al SEÑOR.

Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.

16 ¶ ¿De qué sirve el precio en la mano del loco para comprar sabiduría, no teniendo corazón para entender ?

Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?

17 ¶ En todo tiempo ama el amigo; mas el hermano para la angustia es nacido.

Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.

18 ¶ El hombre falto de entendimiento toca la mano, fiando a otro delante de su amigo.

Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.

19 ¶ La prevaricación ama el que ama el pleito; y el que alza su portada, quebrantamiento busca.

Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.

20 ¶ El perverso de corazón nunca hallará bien; y el que revuelve con su lengua, caerá en mal.

Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.

21 ¶ El que engendra al loco, para su tristeza lo engendra; y el padre del loco no se alegrará.

Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.

22 ¶ El corazón alegre hará bien como una medicina; mas el espíritu triste seca los huesos.

Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.

23 ¶ El impío toma soborno en secreto para pervertir las veredas del derecho.

I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.

24 ¶ En el rostro del entendido aparece la sabiduría; mas los ojos del loco manifiestan su locura hasta el cabo de la tierra.

Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.

25 ¶ El hijo loco es enojo a su padre, y amargura a la que lo engendró.

Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.

26 ¶ Ciertamente no es bueno condenar al justo, ni herir a los príncipes por hacer lo recto.

Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.

27 ¶ El que detiene sus palabras tiene sabiduría; y de espíritu excelente es el hombre inteligente.

Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.

28 A un el loco cuando calla, es contado por sabio; el que cierra sus labios es entendido.

Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.