1 O h Dios, con nuestros oídos hemos oído, nuestros padres nos han contado la obra que hiciste en sus tiempos, en los tiempos antiguos.

O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

2 T ú con tu mano echaste los gentiles, y los plantaste a ellos en su lugar; afligiste los pueblos, y los arrojaste.

Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

3 P orque no heredaron la tierra por su espada, ni su brazo los libró; sino tu diestra, y tu brazo, y la luz de tu rostro, porque te complaciste en ellos.

ës sate, sepse të pëlqenin.

4 T ú, oh Dios, eres mi rey: Manda saludes a Jacob.

Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

5 P or medio de ti acornearemos a nuestros enemigos; en tu Nombre atropellaremos a nuestros adversarios.

Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

6 P orque no confiaré en mi arco, ni mi espada me salvará.

Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

7 P orque tú nos has guardado de nuestros enemigos, y has avergonzado a los que nos aborrecían.

Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

8 E n Dios nos alabamos todo el tiempo, y para siempre loaremos tu Nombre. (Selah.)

Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

9 ¶ Pero nos has desechado, y nos has hecho avergonzar; y no sales en nuestros ejércitos.

Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

10 N os hiciste retroceder del enemigo, y nos saquearon para sí los que nos aborrecieron.

Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

11 N os pusiste como a ovejas para comida, y nos esparciste entre los gentiles.

Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

12 H as vendido tu pueblo de balde, y sin precio.

Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

13 N os pusiste por vergüenza a nuestros vecinos, por escarnio y por burla a los que nos rodean.

Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

14 N os pusiste por proverbio entre los gentiles, por movimiento de cabeza en los pueblos.

Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

15 C ada día mi vergüenza está delante de mí, y me cubre la confusión de mi rostro,

Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

16 p or la voz del que me blasfema y deshonra, por la voz del enemigo y del que se venga.

për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

17 ¶ Todo esto nos ha venido, y no nos hemos olvidado de ti; y no hemos faltado a tu pacto.

Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

18 N o se ha vuelto atrás nuestro corazón, ni tampoco se han apartado nuestros pasos de tus caminos.

Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

19 C uando nos quebrantaste en el lugar de los dragones, y nos cubriste con sombra de muerte,

por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

20 s i nos hubiéramos olvidado del Nombre de nuestro Dios, o alzado nuestras manos a dios ajeno,

Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

21 ¿ No demandaría Dios esto? Porque él conoce los secretos del corazón.

a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

22 A ntes por tu causa nos matan cada día; somos tenidos como ovejas para el degolladero.

Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

23 D espierta; ¿por qué duermes, Señor? Despierta, no nos deseches para siempre.

Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

24 ¿ Por qué escondes tu rostro? ¿Olvidaste nuestra aflicción, y la opresión nuestra?

Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

25 P orque nuestra alma se ha agobiado hasta el polvo; nuestro vientre está pegado con la tierra.

Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

26 L evántate para ayudarnos, y redímenos por tu misericordia.

Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.