1 ¶ También estos son proverbios de Salomón, los cuales copiaron los varones de Ezequías, rey de Judá.

Edhe këto janë fjalë të urta të Salomonit, të transkriptuara nga njerëzit e Ezekias, mbretit të Judës.

2 ¶ Honra de Dios es encubrir la palabra; mas honra del rey es escudriñar la palabra.

Éshtë lavdi e Perëndisë të fshehësh një gjë, por është lavdi e mbretërve ta hetosh atë.

3 P ara la altura de los cielos, y para la profundidad de la tierra, y para el corazón de los reyes, no hay investigación.

Qiejtë për lartësinë e tyre, toka për thellësinë e saj dhe zemra e mbretërve janë të panjohshëm.

4 ¶ Quita las escorias de la plata, y saldrá vaso al fundidor.

Hiq zgjyrën nga argjendi dhe ka për të dalë një enë për argjendarin.

5 A parta al impío de la presencia del rey, y su trono se afirmará en justicia.

Largo të pabesin nga prania e mbretit dhe froni i tij do të bëhet i qëndrueshëm në drejtësi.

6 ¶ No te alabes delante del rey, ni estés en el lugar de los grandes;

Mos u përlëvdo në prani të mbretit dhe mos zër vendin e njerëzve të mëdhenj,

7 p orque mejor es que se te diga: Sube acá, que no que seas abajado delante del príncipe a quien han mirado tus ojos.

sepse është më mirë të thuhet: "Ngjitu këtu lart," se sa të të ulin përpara princit, që sytë e tu kanë parë.

8 ¶ No salgas a pleito presto, no sea que no sepas qué hacer al fin, después que tu prójimo te haya avergonzado.

Mos bëj padi me tepër nxitim, sepse në fund nuk do të dish çfarë të bësh, kur i afërmi yt do të të ketë bërë me turp.

9 T rata tu causa con tu compañero, y no descubras el secreto a otro;

Diskutoje padinë tënde kundër të afërmit tënd, por mos e zbulo sekretin e një tjetri,

10 p ara que no te deshonre el que lo oyere, y tu infamia no pueda repararse.

me qëllim që ai që të dëgjon të mos të të diskreditojë dhe nami yt të njolloset për gjithnjë.

11 ¶ Manzana de oro con figuras de plata es la palabra dicha como conviene.

Një fjalë e thënë në kohën e duhur është si molla të arta mbi një enë argjendi.

12 C omo zarcillo de oro y joyel de oro fino, es el que reprende al sabio que tiene oído dócil.

Për një vesh të bindur, një i urtë që qorton është si një vath i artë, një zbukurim prej ari të kulluar.

13 ¶ Como frío de nieve en tiempo de la siega, así es el mensajero fiel a los que lo envían; pues al alma de su señor da refrigerio.

Një lajmëtar besnik është, për ata që e dërgojnë, si freskia e borës në kohën e korrjes, sepse ai e freskon shpirtin e zotit të tij.

14 ¶ Como nubes y vientos sin lluvia, así es el hombre que se jacta en don de mentira.

Ai që mburret duke gënjyer se ka bërë një dhuratë është si retë dhe era pa shi.

15 ¶ Con larga paciencia se aplaca el príncipe; y la lengua blanda quebranta los huesos.

Me durimin i mbushet mendja një princi dhe gjuha e ëmbël thyen kockat.

16 ¶ ¿Hallaste la miel? Come lo que te basta; no sea que hastiado de ella, la vomites.

Në rast se gjen mjaltë, ha aq sa të mjafton, me qëllim që të mos dendesh dhe pastaj të vjellësh.

17 ¶ Detén tu pie de la casa de tu prójimo, no sea que hastiado de ti te aborrezca.

Shko rrallë në shtëpinë e të afërmit tënd, që ai të mos mërzitet me ty sa të të urrejë.

18 ¶ Martillo y cuchillo y saeta aguda, es el hombre que habla contra su prójimo falso testimonio.

Njeriu që deponon gënjeshtra kundër të afërmit të tij është si një topuz, një shpatë dhe një shigjetë e mprehtë.

19 ¶ Diente quebrado y pie resbalador, es la confianza en el prevaricador en el tiempo de angustia.

Besimi te një njeri i pabesë ditën e fatkeqësisë është si një dhëmb i thyer dhe një këmbë e ndrydhur.

20 ¶ El que canta canciones al corazón afligido, es como el que quita la ropa en tiempo de frío, o el que sobre el jabón echa vinagre.

Kush i këndon këngë një zemre të pikëlluar është si ai që heq rrobat e tij në një ditë të ftohtë dhe si uthulla mbi sodën.

21 ¶ Si el que te aborrece tuviere hambre, dale de comer pan; y si tuviere sed, dale de beber agua;

Në qoftë se armiku yt ka uri, jepi bukë për të ngrënë, dhe në se ka etje, jepi ujë për të pirë,

22 p orque ascuas amontonarás sobre su cabeza, y el SEÑOR te lo pagará.

sepse kështu do të grumbullosh thëngjij mbi kokën e tij, dhe Zoti do të të shpërblejë.

23 ¶ El viento del norte ahuyenta la lluvia, y el rostro airado la lengua detractora.

Era e veriut sjell shiun, dhe gjuha që shpif tinëz e bën fytyrën të indinjuar.

24 ¶ Mejor es estar en un rincón del terrado, que con la mujer rencillosa en casa espaciosa.

Éshtë më mirë të banosh në cep të një çatie se sa në një shtëpi bashkë me një grua grindavece.

25 ¶ Como el agua fría al alma sedienta, así son las buenas nuevas de lejanas tierras.

Një lajm i mirë nga një vend i largët është si ujë i freskët për një njeri të lodhur dhe të etur.

26 ¶ Como fuente turbia y manantial corrompido, es el justo que se inclina delante del impío.

I drejti që dridhet përpara të pabesit është si një burim i turbullt dhe një pus i ndotur.

27 ¶ Comer mucha miel no es bueno; ni inquirir de su propia gloria es gloria.

Të hash shumë mjaltë nuk është mirë, dhe të kërkosh lavdinë tënde nuk është lavdi.

28 ¶ Como ciudad derribada y sin muro, es el hombre cuyo espíritu no tiene rienda.

Njeriu që nuk di të frenojë zemërimin e tij është si një qytet i shkrehur pa mure.