1 C om os nossos próprios ouvidos ouvimos, ó Deus; os nossos antepassados nos contaram os feitos que realizaste no tempo deles, nos dias da antigüidade.
O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.
2 C om a tua própria mão expulsaste as nações para estabelecer os nossos antepassados; arruinaste povos e fizeste prosperar os nossos antepassados.
Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr
3 N ão foi pela espada que conquistaram a terra, nem pela força do seu braço que alcançaram a vitória; foi pela tua mão direita, pelo teu braço, e pela luz do teu rosto, por causa do teu amor para com eles.
ës sate, sepse të pëlqenin.
4 É s tu, meu Rei e meu Deus! És tu que decretas vitórias para Jacó!
Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.
5 C ontigo pomos em fuga os nossos adversários; pelo teu nome pisoteamos os que nos atacam.
Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.
6 N ão confio em meu arco, minha espada não me concede a vitória;
Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.
7 m as tu nos concedes a vitória sobre os nossos adversários e humilhas os que nos odeiam.
Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.
8 E m Deus nos gloriamos o tempo todo, e louvaremos o teu nome para sempre. Pausa
Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)
9 M as agora nos rejeitaste e nos humilhaste; já não sais com os nossos exércitos.
Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.
10 D iante dos nossos adversários fizeste-nos bater em retirada, e os que nos odeiam nos saquearam.
Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.
11 T u nos entregaste para sermos devorados como ovelhas e nos dispersaste entre as nações.
Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.
12 V endeste o teu povo por uma ninharia, nada lucrando com a sua venda.
Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.
13 T u nos fizeste motivo de vergonha dos nossos vizinhos, objeto de zombaria e menosprezo dos que nos rodeiam.
Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.
14 F izeste de nós um provérbio entre as nações; os povos meneiam a cabeça quando nos vêem.
Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.
15 S ofro humilhação o tempo todo, e o meu rosto está coberto de vergonha
Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,
16 p or causa da zombaria dos que me censuram e me provocam, por causa do inimigo, que busca vingança.
për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.
17 T udo isso aconteceu conosco, sem que nos tivéssemos esquecido de ti, nem tivéssemos traído a tua aliança.
Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.
18 N ossos corações não voltaram atrás, nem os nossos pés se desviaram da tua vereda.
Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,
19 T odavia, tu nos esmagaste e fizeste de nós um covil de chacais, e de densas trevas nos cobriste.
por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.
20 S e tivéssemos esquecido o nome do nosso Deus e tivéssemos estendido as nossas mãos a um deus estrangeiro,
Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,
21 D eus não o teria descoberto? Pois ele conhece os segredos do coração!
a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.
22 C ontudo, por amor de ti enfrentamos a morte todos os dias; somos considerados como ovelhas destinadas ao matadouro.
Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.
23 D esperta, Senhor! Por que dormes? Levanta-te! Não nos rejeites para sempre.
Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.
24 P or que escondes o teu rosto e esqueces o nosso sofrimento e a nossa aflição?
Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?
25 F omos humilhados até o pó; nossos corpos se apegam ao chão.
Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.
26 L evanta-te! Socorre-nos! Resgata-nos por causa da tua fidelidade.
Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.