1 O h Dios, con nuestros oídos hemos oído, Nuestros padres nos han contado La obra que hiciste en sus días, En los tiempos antiguos:

O Perëndi, e kemi dëgjuar me veshët tona, etërit tanë na kanë treguar veprën që ti ke bërë në ditët e tyre në kohërat e lashta.

2 T ú con Tu mano echaste fuera las naciones, Pero a ellos los plantaste. Afligiste a los pueblos, Pero a ellos los hiciste crecer.

Për t’i vendosur me dorën tënde ti ke shpronësuar kombet, ke çrrënjosur popuj për t’u bërë vend atyre. Në fakt nuk e pushtuan vendin me shpatën e tyre dhe nuk qe krahu i tyre që i shpëtoi, por ishte dora jote e djathtë, krahu yt dhe drita e fytyr

3 P ues no fue por su espada que tomaron posesión de la tierra, Ni fue su brazo el que los salvó, Sino Tu diestra y Tu brazo, y la luz de Tu presencia, Porque Te complaciste en ellos.

ës sate, sepse të pëlqenin.

4 T ú eres mi Rey, oh Dios; Manda victorias a Jacob.

Ti je mbreti im, o Perëndi, që vendos fitoret për Jakobin.

5 C ontigo rechazaremos a nuestros adversarios; En Tu nombre pisotearemos a los que contra nosotros se levanten.

Me anën tënde do të përmbysim armiqtë tanë; në emër tënd do të shkelim ata që ngrihen kundër nesh.

6 P orque yo no confiaré en mi arco, Ni me podrá salvar mi espada;

Sepse nuk kam besim tek harku im dhe nuk do të jetë shpata ime ajo që do të më shpëtojë.

7 P ues Tú nos has salvado de nuestros adversarios, Y has avergonzado a los que nos aborrecen.

Por je ti ai që na shpëton nga armiqtë tanë dhe që i mbulon me turp ata që na urrejnë.

8 E n Dios nos hemos gloriado todo el día. Por siempre alabaremos Tu nombre. (Selah)

Ne do të lëvdojmë çdo ditë Perëndinë dhe do të kremtojmë emrin tënd përjetë. (Sela)

9 S in embargo, Tú nos has rechazado y nos has confundido, Y no sales con nuestros ejércitos.

Por ti na dëbove dhe na mbulove me turp, dhe nuk del më me ushtritë tona.

10 N os haces retroceder ante el adversario, Y los que nos aborrecen tomaron botín para sí.

Ti ke bërë të kthejmë kurrizin përpara armikut, dhe ata që na urrejnë na kanë grabitur.

11 N os entregas como ovejas para ser devorados, Y nos has esparcido entre las naciones.

Ti na ke dhënë si dele për therje dhe na ke shpërndarë midis kombeve.

12 V endes a Tu pueblo a bajo precio, Y nada has ganado con su venta.

Ti e ke shitur popullin tënd për asgjë dhe nuk ke nxjerrë asnjë fitim nga shitja e tij.

13 N os haces el oprobio de nuestros vecinos, Escarnio y burla de los que nos rodean.

Ti na bëre për turp me fqinjët tanë, u bëmë gazi dhe tallja e atyre që rrijnë rreth nesh.

14 N os pones por proverbio entre las naciones, Causa de risa entre los pueblos.

Ti na ke bërë të jemi gazi i kombëve; përsa na përket neve, popujt tundin kokën.

15 T odo el día mi ignominia está delante de mí, Y la vergüenza de mi rostro me ha abrumado

Turpi im më rri gjithmonë përpara, dhe fytyra ime është e mbuluar nga turpi,

16 P or la voz del que me reprocha e insulta, Por la presencia del enemigo y del vengativo.

për shkak të atij që më fyen dhe më poshtëron, për shkak të armikut dhe atij që kërkon hakmarrje.

17 T odo esto nos ha sobrevenido, pero no nos hemos olvidado de Ti, Ni hemos faltado a Tu pacto.

Të tëra këto na kanë rënë mbi kurriz, por ne nuk kemi harruar dhe nuk kemi tradhëtuar besëlidhjen tënde.

18 N o se ha vuelto atrás nuestro corazón, Ni se han desviado nuestros pasos de Tu senda;

Zemra jonë nuk është kthyer prapa dhe hapat tona nuk janë larguar nga rruga jote,

19 S in embargo, nos has quebrantado en la región de los chacales, Y nos has cubierto con la sombra de la muerte.

por ti na ke copëtuar, duke na futur në vende çakejsh dhe duke na mbuluar me hijen e vdekjes.

20 S i nos hubiéramos olvidado del nombre de nuestro Dios, O extendido nuestras manos a un dios extraño,

Po të kishim harruar emrin e Perëndisë tonë dhe po t’i kishim shtrirë duart tona drejt një perëndie të huaj,

21 ¿ No se habría dado cuenta Dios de esto? Pues El conoce los secretos del corazón.

a nuk do ta kishte zbuluar Perëndia këtë gjë? Në fakt ai i njeh sekretet e zemrës.

22 P ero por causa Tuya nos matan cada día; Se nos considera como ovejas para el matadero.

Po, për shkakun tënd ne vritemi çdo ditë dhe konsiderohemi si dele.

23 ¡ Despierta! ¿Por qué duermes, Señor ? ¡Levántate! No nos rechaces para siempre.

Zgjohu! Pse fle, o Zot? Çohu, mos na kthe për gjithnjë.

24 ¿ Por qué escondes Tu rostro Y te olvidas de nuestra aflicción y de nuestra opresión ?

Pse e fsheh fytyrën tënde, dhe harron pikëllimin tonë dhe shtypjen tonë?

25 P orque nuestra alma se ha hundido en el polvo; Nuestro cuerpo está pegado a la tierra.

Sepse shpirtërat tona janë ulur deri te pluhuri dhe trupi ynë i është ngjitur tokës.

26 ¡ Levántate! Sé nuestra ayuda, Y redímenos por amor de Tu misericordia.

Çohu të na ndihmosh dhe na shpëto për hir të mirësisë sate.