1 Y RESPONDIO Job y dijo:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 O h si pesasen al justo mi queja y mi tormento, Y se alzasen igualmente en balanza!

"Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

3 P orque pesaría aquél más que la arena del mar: Y por tanto mis palabras son cortadas.

do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

4 P orque las saetas del Todopoderoso están en mí, Cuyo veneno bebe mi espíritu; Y terrores de Dios me combaten.

Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

5 ¿ Acaso gime el asno montés junto á la hierba? ¿Muge el buey junto á su pasto?

Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

6 ¿ Comeráse lo desabrido sin sal? ¿O habrá gusto en la clara del huevo?

A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

7 L as cosas que mi alma no quería tocar, Por los dolores son mi comida.

Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

8 Q uién me diera que viniese mi petición, Y que Dios me otorgase lo que espero;

Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

9 Y que pluguiera á Dios quebrantarme; Que soltara su mano, y me deshiciera!

Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

10 Y sería aún mi consuelo, Si me asaltase con dolor sin dar más tregua, Que yo no he escondido las palabras del Santo.

Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

11 ¿ Cuál es mi fortaleza para esperar aún? ¿Y cuál mi fin para dilatar mi vida?

Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

12 ¿ Es mi fortaleza la de las piedras? ¿O mi carne, es de acero?

Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

13 ¿ No me ayudo cuanto puedo, Y el poder me falta del todo?

A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

14 E l atribulado es consolado de su compañero: Mas hase abandonado el temor del Omnipotente.

Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

15 M is hermanos han mentido cual arroyo: Pasáronse como corrientes impetuosas,

Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

16 Q ue están escondidas por la helada, Y encubiertas con nieve;

Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

17 Q ue al tiempo del calor son deshechas, Y en calentándose, desaparecen de su lugar;

por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

18 A pártanse de la senda de su rumbo, Van menguando y piérdense.

Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

19 M iraron los caminantes de Temán, Los caminantes de Saba esperaron en ellas:

Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

20 M as fueron avergonzados por su esperanza; Porque vinieron hasta ellas, y halláronse confusos.

por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

21 A hora ciertamente como ellas sois vosotros: Que habéis visto el tormento, y teméis.

Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

22 ¿ Os he dicho yo: Traedme, Y pagad por mí de vuestra hacienda;

A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

23 Y libradme de la mano del opresor, Y redimidme del poder de los violentos?

ose "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

24 E nseñadme, y yo callaré: Y hacedme entender en qué he errado.

Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

25 C uán fuertes son las palabras de rectitud! Mas ¿qué reprende el que reprende de vosotros?

Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

26 ¿ Pensáis censurar palabras, Y los discursos de un desesperado, que son como el viento?

Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

27 T ambién os arrojáis sobre el huérfano, Y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.

Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

28 A hora pues, si queréis, mirad en mí, Y ved si miento delante de vosotros.

Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

29 T ornad ahora, y no haya iniquidad; Volved aún á considerar mi justicia en esto.

Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

30 ¿ Hay iniquidad en mi lengua? ¿No puede mi paladar discernir las cosas depravadas?

A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".