1 A llora Giobbe rispose e disse:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 « Ah, se il mio dolore fosse interamente pesato, e la mia sventura si mettesse insieme sulla bilancia,

"Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

3 s arebbe certamente piú pesante della sabbia del mare! Per questo le mie parole sono state sconsiderate.

do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

4 P oiché le frecce dell'Onnipotente sono dentro di me, il mio spirito ne beve il veleno; I terrori di Dio sono schierati contro di me.

Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

5 L 'asino selvatico raglia forse di fronte all'erba, o muggisce il bue davanti al suo foraggio?

Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

6 S i mangia forse un cibo insipido senza sale?, o c'è qualche gusto nel chiaro d'uovo?

A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

7 L a mia anima rifiuta di toccare simili cose, esse sono per me come un cibo ripugnante.

Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

8 O h, potessi avere ciò che chiedo, e Dio mi concedesse ciò che spero!

Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

9 V olesse Dio schiacciarmi, stendere la sua mano e distruggermi!

Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

10 H o tuttavia questa consolazione ed esulto nei dolori che non mi risparmiano, perchè non ho nascosto le parole del Santo.

Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

11 Q ual è la mia forza, perché possa ancora sperare, e qual è la mia fine perché debba prolungare la mia vita?

Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

12 L a mia forza è forse quella delle pietre, o la mia carne di bronzo?

Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

13 N on e il mio aiuto dentro di me, e la sapienza allontanata da me?

A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

14 A colui che è afflitto, l'amico dovrebbe mostrare clemenza, anche se egli dovesse abbandonare il timore dell'Onnipotente.

Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

15 M a i miei fratelli mi hanno deluso come un torrente, come l'acqua dei torrenti che svaniscono.

Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

16 S 'intorbidiscono a motivo del ghiaccio, e in essi la neve si nasconde,

Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

17 m a nella stagione calda svaniscono con il calore estivo scompaiono dal loro posto.

por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

18 I l percorso del loro cammino devia si inoltrano nel deserto e si dissolvono.

Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

19 L e carovane di Tema li cercano attentamente, i viandanti di Sceba sperano In essi,

Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

20 m a rimangono delusi nonostante la loro aspettativa; quando vi giungono rimangono confusi.

por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

21 O ra per me voi siete lo stesso, vedete il mio sgomento e avete paura.

Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

22 V i ho forse detto: "datemi qualcosa, o fatemi un regalo preso dai vostri beni".

A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

23 O liberatemi dalle mani del nemico o riscattatemi dalle mani dei violenti

ose "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

24 I struitemi, starò in silenzio; fatemi capire in che cosa ho sbagliato.

Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

25 Q uanto sono efficaci le parole rette! Ma che cosa provano i vostri argomenti?

Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

26 I ntendete forse censurare le mie parole e i discorsi di un disperato, che sono come il vento?

Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

27 V oi gettereste la sorte anche su un orfano e scavereste una fossa per il vostro amico.

Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

28 M a ora degnatevi di guardarmi, perché non mentirò davanti a voi.

Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

29 R icredetevi, vi prego, non si faccia ingiustizia! Sì ricredetevi, perché c'è di mezzo la mia giustizia.

Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

30 C 'è forse iniquità sulla mia lingua o il mio palato non distingue piú le sventure?».

A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".