1 E ntonces respondió Job y dijo:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 ¡ Oh, si pudiera pesarse mi sufrimiento, y ponerse en la balanza junto con mi calamidad!

"Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

3 P orque pesarían ahora más que la arena de los mares: por eso mis palabras han sido precipitadas.

do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

4 P orque las flechas del Todopoderoso están clavadas en mí, cuyo veneno bebe mi espíritu, y contra mí se juntan los terrores de Dios.

Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

5 ¿ Acaso rebuzna el asno montés junto a su hierba, o muge el buey junto a su forraje?

Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

6 ¿ Se come sin sal lo insípido, o hay gusto en la clara del huevo ?

A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

7 M i alma se niega a tocar estas cosas; son para mí alimento repugnante.

Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

8 ¡ Quién me diera que mi petición se cumpliera, que Dios me concediera mi anhelo,

Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

9 q ue Dios consintiera en aplastarme, que soltara su mano y acabara conmigo!

Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

10 M as aún es mi consuelo, y me regocijo en el dolor sin tregua, que no he negado las palabras del Santo.

Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

11 ¿ Cuál es mi fuerza, para que yo espere, y cuál es mi fin, para que yo resista ?

Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

12 ¿ Es mi fuerza la fuerza de las piedras, o es mi carne de bronce?

Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

13 ¿ Es que mi ayuda no está dentro de mí, y está alejado de mí todo auxilio ?

A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

14 P ara el abatido, debe haber compasión de parte de su amigo; no sea que abandone el temor del Todopoderoso.

Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

15 M is hermanos han obrado engañosamente como un torrente, como las corrientes de los arroyos que se desvanecen,

Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

16 q ue a causa del hielo están turbios y en los que la nieve se derrite.

Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

17 C uando se quedan sin agua, están silenciosos, cuando hace calor, desaparecen de su lugar.

por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

18 S erpentean las sendas de su curso, se evaporan en la nada y perecen.

Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

19 L as caravanas de Temán los buscaron, los viajeros de Sabá contaban con ellos.

Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

20 Q uedaron frustrados porque habían confiado, llegaron allí y fueron confundidos.

por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

21 C iertamente, así sois vosotros ahora, veis algo aterrador y os espantáis.

Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

22 ¿ Acaso he dicho: “Dadme algo ”, “De vuestra riqueza ofrecedme un soborno”,

A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

23 “ Libradme de la mano del adversario”, o: “Rescatadme de la mano de los tiranos”?

ose "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

24 I nstruidme, y yo callaré; mostradme en qué he errado.

Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

25 ¡ Cuán dolorosas son las palabras sinceras! Pero ¿qué prueba vuestro argumento?

Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

26 ¿ Pensáis censurar mis palabras, cuando las palabras del desesperado se las lleva el viento ?

Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

27 A un echaríais suerte sobre los huérfanos, y especularíais con vuestro amigo.

Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

28 Y ahora, tratad de mirarme y ved si miento en vuestra cara.

Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

29 D esistid, por favor; que no haya injusticia; sí, desistid; en ello está aún mi justicia.

Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

30 ¿ Acaso hay injusticia en mi lengua? ¿No puede mi paladar discernir calamidades ?

A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".