1 M i corazón está firme, oh Dios; cantaré, cantaré alabanzas, aun con mi alma.

Zemra ime është e prirur për mirë, o Perëndi, unë do të këndoj dhe do të kremtoj lëvdimet e tua me gjithë forcën time.

2 ¡ Despertad, arpa y lira! ¡A la aurora despertaré!

Zgjohuni, o harpa dhe qeste, unë dua të zgjoj agimin.

3 T e alabaré entre los pueblos, Señor; te cantaré alabanzas entre las naciones.

Unë do të të kremtoj midis popujve, o Zot, dhe do të këndoj lëvdimet e tua midis kombeve.

4 P orque grande, por encima de los cielos, es tu misericordia; y hasta el firmamento tu verdad.

Sepse mirësia jote është e madhe, arrin deri mbi qiejtë, dhe e vërteta jote deri te retë.

5 E xaltado seas sobre los cielos, oh Dios, sobre toda la tierra sea tu gloria.

Qofsh i përlëvduar, o Perëndi, përmbi qiejtë dhe lavdia jote shkëlqeftë mbi gjithë tokën,

6 P ara que sean librados tus amados, salva con tu diestra, y respóndeme.

me qëllim që të dashurit e tu të çlirohen; shpëtomë me të djathtën tënde dhe përgjigjmu.

7 D ios ha hablado en su santuario: Me alegraré, repartiré a Siquem y mediré el valle de Sucot.

Perëndia ka folur në shenjtërinë e tij: "Unë do të triumfoj, do ta ndaj Sikemin dhe do të mas luginën e Sukothit.

8 M ío es Galaad, mío es Manasés, Efraín es el yelmo de mi cabeza, Judá es mi cetro.

Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjvënësi im;

9 M oab es la vasija en que me lavo; sobre Edom arrojaré mi calzado; sobre Filistea lanzaré gritos.

Moabi është legeni ku unë lahem; mbi Edomin do të hedh sandalen time, mbi Filisti do të dërgoj britma triumfi".

10 ¿ Quién me conducirá a la ciudad fortificada? ¿Quién me guiará hasta Edom ?

Kush do të më çojë në qytetin e fortë? Kush do të më çojë deri në Edom?

11 ¿ No eres tú, oh Dios, el que nos ha rechazado ? ¿No saldrás, oh Dios, con nuestros ejércitos?

A nuk je ti, o Perëndi, që na ke kthyer, dhe nuk del më, o Perëndi, me ushtritë tona?

12 D anos ayuda contra el adversario, pues vano es el auxilio del hombre.

Na ndihmo ti kundër kundërshtarëve, sepse ndihma e njeriut është e kotë.

13 E n Dios haremos proezas, y El hollará a nuestros adversarios.

Me Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe do të jetë ai që do t’i shtypë armiqtë tanë.