1 Y RESPONDIO Job, y dijo:

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 M uchas veces he oído cosas como estas: Consoladores molestos sois todos vosotros.

"Gjëra të tilla kam dëgjuar shumë! Të gjithë ju jeni ngushëllues të mërzitshëm!

3 ¿ Tendrán fin las palabras ventosas? O ¿qué te animará á responder?

Kur do të marrin fund fjalimet tuaja boshe? Ose çfarë të shtyn të përgjigjesh?

4 T ambién yo hablaría como vosotros. Ojalá vuestra alma estuviera en lugar de la mía, Que yo os tendría compañía en las palabras, Y sobre vosotros movería mi cabeza.

Edhe unë mund të flisja si ju, po të ishit ju në vendin tim; do të mund të radhitja fjalë kundër jush duke tundur kokën time kundër jush.

5 M as yo os alentaría con mis palabras, Y la consolación de mis labios apaciguaría el dolor vuestro.

Por do t’ju jepja kurajo me gojën time dhe ngushëllimi i buzëve të mia do ta lehtësonte dhembjen tuaj.

6 S i hablo, mi dolor no cesa; Y si dejo de hablar, no se aparta de mí.

Në rast se flas, dhembja ime nuk pakësohet, në qoftë se nuk flas më, çfarë lehtësimi kam?

7 E mpero ahora me ha fatigado: Has tú asolado toda mi compañía.

Por tani ai më ka çuar në pikën e fundit të forcave të mia. Ti ke shkatërruar tërë familjen time;

8 T ú me has arrugado; testigo es mi flacura, Que se levanta contra mí para testificar en mi rostro.

më ke mbuluar me rrudha dhe kjo dëshmon kundër meje, dobësia ime ngrihet dhe dëshmon kundër meje.

9 S u furor me destrizó, y me ha sido contrario: Crujió sus dientes contra mí; Contra mí aguzó sus ojos mi enemigo.

Zemërimi i tij më grin dhe më përndjek, kërcëllin dhëmbët kundër meje; Armiku im mpreh shikimin mbi mua.

10 A brieron contra mí su boca; Hirieron mis mejillas con afrenta; Contra mí se juntaron todos.

Duke hapur gojën e tyre kundër meje, ata më godasin me përçmim mbi faqet, mblidhen tok kundër meje.

11 H ame entregado Dios al mentiroso, Y en las manos de los impíos me hizo estremecer.

Perëndia më ka dhënë në duart e të pabesëve, më ka dorëzuar në duart e njerëzve të këqij.

12 P róspero estaba, y desmenuzóme: Y arrebatóme por la cerviz, y despedazóme, Y púsome por blanco suyo.

Jetoja i qetë, por ai më shkatërroi, më kapi për qafe dhe më bëri copë-copë, dhe më shndërroi në objekt goditjeje.

13 C ercáronme sus flecheros, Partió mis riñones, y no perdonó: Mi hiel derramó por tierra.

Harkëtarët e tij më rrethojnë në çdo anë, më shpon pa mëshirë veshkat, derdh për tokë vrerin tim.

14 Q uebrantóme de quebranto sobre quebranto; Corrió contra mí como un gigante.

Ai më sulmon vazhdimisht me forcë, më sulet si një luftëtar.

15 Y o cosí saco sobre mi piel, Y cargué mi cabeza de polvo.

kam qepur një grathore mbi lëkurën time, e kam ulur ballin tim në pluhur,

16 M i rostro está enlodado con lloro, Y mis párpados entenebrecidos:

Fytyra ime është e kuqe nga të qarat dhe mbi qepallat e mia po zë vend hija e vdekjes,

17 A pesar de no haber iniquidad en mis manos, Y de haber sido mi oración pura.

megjithëse nuk ka asnjë dhunë në duart e mia, dhe lutja ime është e pastër.

18 O h tierra! no cubras mi sangre, Y no haya lugar á mi clamor.

O tokë, mos e mbulo gjakun tim, dhe britma ime mos gjeftë asnjë vend qetësimi.

19 M as he aquí que en los cielos está mi testigo, Y mi testimonio en las alturas.

Që tani, ja, dëshmitari im është në qiell, garanti im është lart.

20 D isputadores son mis amigos: Mas á Dios destilarán mis ojos.

Shokët e mi më përqeshin, por sytë e mi derdhin lotë përpara Perëndisë.

21 O jalá pudiese disputar el hombre con Dios, Como con su prójimo!

Le të përkrahë ai arsyetimet e njeriut pranë Perëndisë, ashtu si bën njeriu me fqinjin e tij.

22 M as los años contados vendrán, Y yo iré el camino por donde no volveré.

Do të kalojnë në të vërtetë edhe pak vjet akoma dhe unë do të shkoj pastaj në një rrugë pa kthim.